44 نتیجه برای کودکان
اکبر شاه محمدی، حجت مرتضاییان، محمدرضا علیپور،
دوره 69، شماره 5 - ( 5-1390 )
چکیده
Normal
0
false
false
false
EN-US
X-NONE
AR-SA
MicrosoftInternetExplorer4
زمینه
و هدف: امروزه درمان انتخابی برای جابه‌جایی عروق بزرگ عمل
تعویض شریانی است ولی بعضی کودکان کاندیدای مناسبی برای این عمل نیستند که در این
موارد عمل زنینگ (Senning) مناسب است، لذا پیش‌آگهی این جراحی
باید بهتر شناخته شود.
روش
بررسی: روش این مطالعه آینده‌‌نگر بوده و 65 بیمار که از سال
88-1381 در بیمارستان قلب شهید رجایی تحت عمل زنینگ قرار گرفتند به‌مدت یک‌سال پی‌گیری
شدند.
یافته‌ها: 9/16% مرگ زودرس و 5/1% مرگ دیررس وجود داشت. 8/51% از
موارد مرگ زودرس مربوط به عمل زنینگ ساده، 9/38% آن مربوط به زنینگ همراه بستن نقص
دیواره بین بطنی با یا بدون رفع تنگی دریچه شریان ریوی، 3/9% مربوط به زنینگ
پالیاتیو بود. شایعترین آریتمی ریتم پیوست‌گاهی بود (5/18%). 15% بیماران انسداد
زنینگ و 7/1% آن‌ها نشت بافل دهلیزی داشتند. صرف‌نظر از موارد مورتالیتی سه نفر
(7/5%) نارسایی دریچه سه‌لتی قابل ملاحظه داشتند. 3/13% بیماران نارسایی بطن راست
داشتند که اکثر موارد آن (5/37%) در عمل زنینگ همراه بستن نقص دیواره بین بطنی
بود. صرف‌نظر از موارد مورتالیتی یک نفر (9/1%) سیانوز بالینی و سه نفر (7/5%)
تنگی‌نفس هنگام فعالیت داشتند و 3/94% بیماران در فانکشنال کلاس یک بودند.
نتیجه‌گیری: با
توجه به اینکه اکثر موارد مرگ متعاقب زنینگ طی ماه اول و به‌خصوص در روز دوم
اتفاق افتاده توجه به مرحله بلافاصله پس از عمل حایز اهمیت است. اکثر بیماران طی
یک‌سال پس از عمل نارسایی دریچه سه‌لتی یا نارسایی بطن راست نداشتند که حاکی از
پیش‌آگهی امیدوار کننده‌ای برای این بیماران است.
سید حسین مجتبایی، ناهید بیدار،
دوره 70، شماره 1 - ( 1-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: مسمومیت های تصادفی کودکان از مسایل مهم جهان محسوب می شود. بیش از 90 % تماس با سموم
در خانه اتفاق می افتد و 40 % این تماس ها در کودکان رخ می دهد. شناخت شایع ترین علل مسمومیت می تواند
تعیین کننده استراتژی های پیشگیری و درمان باشد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی با همکاری مرکز ثبت
انجام شد. کودکان زیر 12 سال که در بخش اورژانس بیمارستان هفده
شهریور رشت در سال 1389 بستری شده بودند، وارد مطالعه شدند.
یافته ها: از 3299 نفر کودک بستری
4/27% به علت مسمومیت بود. 51 / 86 % مسمومین را اطفال زیر پنج سال و بالاترین شیوع سنی مسمومیت را افراد یک تا / به علت مسمومیت بود. 51
پنج سال تشکیل م یدادند. بالاترین شیوع فصلی مسمومیت، فصل بهار بود و شایع ترین علت مسمومیت با دارو و بیش ترین علل مسمومیت را شامل می شدند. 73/ 56 % و نفت با 92 / 9%سپس نفت بود. در مجموع دارو با 73
نتیج هگیری: به نظر می رسد که دادن آگاهی بی شتر به والدین در مورد مسمومی تها و نحوه اجتناب از آ نها با رعایت
نکات ایمنی در نگه داری مواد مسمومیت زا به خصوص دارو و نفت بتواند به پیشگیری از مسمومیت ها کمک کند.
علی اکبر رهبری منش، مریم موبدی، پیمانه علیزاده طاهری،
دوره 70، شماره 4 - ( 4-1391 )
چکیده
زمینه و هد ف: سپتی سمی از علل مهم مرگ در اطفال است . در این مطالعه فراوانی عوامل خطر سپت ی سمی در کودکان
بررسی گردید.
روش بررس ی: این مطالعه توصیفی با بررسی پرونده پزشکی تمام بیماران یک ماه ه تا 15 ساله مبتلا به سپسیس دارای
1389 انجام گرفت . اطلاعات مربوط به سن، جنس، - کشت خون مثبت، بستری در بیمارستان بهرامی در سا ل های 90
بیماری زمینه ای، وسایل پزشکی به کاربرده شده، میکروارگانیسم عامل سپسیس استخراج و در فرم جمع آوری
اطلاعات ثبت گردید و سپس آنالیز آماری انجام شد.
%18/ 54 % دارای بیماری زمین ه ای ( 1 / 51 % زیر یک سال ، 3 / 54 % پسر ، 1 / یافت هها: از کل 94 بیمار مورد بررسی 3
11 % بیماری کلیوی) و 34 % دارای اختلال رشد بودند ، میکروارگانیسم های جدا شده از کشت خون شامل : / بدخیمی، 7
،% 10 % استاف اورئوس) بود. کاتتر وریدی محیطی در 100 / 63 % استاف کواگولاز منفی 6 / %82 باکتری گرم مثبت ( 8
9% از بیماران / 7%، لوله بینی - معده ای در 4 / 5%، لوله گذاری داخل تراشه در 4 / 4%، شالدون در 4 / کاتتر ادراری در 3
6% بود. / وجود داشت. مورتالیتی 3
نتیج هگیری: در بیمارستان بهرامی شیرخوران و بیماران مبتلا به بدخیمی و بیما ری کلیوی در خطر بالاتری برای ابتلا به
سپسیس قرار دارند و احتمال ایجاد سپسیس با باکتری های گرم مثبت بی شتر است.
حسین معصومی اصل، عبدالوهاب البرزی، بهمن پورعباس،
دوره 70، شماره 7 - ( 7-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: تست پوستی توبرکولین یکی از تست‌های در دسترس برای شناسایی عفونت سل نهفته می‌باشد. مطالعه حاضر به‌منظور ارزیابی میزان شیوع این عفونت در گروه کودکان کمتر در معرض خطر 15-1 ساله انجام شد.
روش بررسی: با یک مطالعه مقطعی به‌مدت شش ماه در سال 1388 تعداد 1289 دختر و پسر با نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای در 15 گروه از چهار منطقه شهرداری شیراز انتخاب شدند. شرایط ورود به مطالعه شامل سن 15-1 سال، سابقه معتبر واکسیناسیون BCG در بدو تولد، ایرانی، مقیم شیراز و سلامت جسمانی بود. مبتلایان به تب، نقص ایمنی و مصرف‌کنندگان دارو کنار گذاشته شدند. اندوراسیون 10 میلی‌متر و بیشتر مثبت تلقی شد.
یافته‌ها: شیوع عفونت سل نهفته در کودکان 15-1 ساله 5/4% برآورد شد. میزان شیوع در گروه سنی 5-1 ساله 5/3%، گروه 10-6 ساله 1/4% و در گروه 15-11 ساله 7/5% برآورد شد. بیشترین میزان شیوع در 15 ساله‌ها 8/9% و کمترین میزان در سه سالگی 2/2% بود. جنس در ابتلای به عفونت سل نهفته نقشی نداشت. تفاوت معنی‌داری از نظر شیوع عفونت سل نهفته در چهار منطقه شهرداری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: کمترین میزان شیوع این عفونت در مقایسه با سایر مطالعات در کشور مشاهده شد. با کاهش میزان عفونت سل نهفته در یک جامعه به‌ویژه افراد کمتر در معرض خطر، ارزش اخباری مثبت این تست کاهش می‌یابد که اغلب نتایج آن مثبت کاذب بوده و ناشی از واکنش‌های غیر‌اختصاصی و مایکوباکتریوم‌های محیطی می‌باشد. بنابراین تست مناسبی نبوده و نیازمند جایگزینی با تست‌های جدید می‌باشد.
شهلا افشارپیمان، امیر اسکندری، مریم زارعیان جهرمی، شکوفه رادفر، شهناز شیرباز، سوزان امیرسالاری، محمد ترکمن،
دوره 72، شماره 2 - ( 2-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: توکسوپلاسما گوندی، انگل درون سلولی اجباری است و تعداد زیادی از مردم دنیا به آن مبتلا هستنـد. در کودکان، عفونت توکسوپلاسما گوندیِ مغزی، به سیسـتم اعصاب مرکزی وارد شده و منجر به التهاب بخش خاکستری مغز می‌گردد. اوتیسم، اختلال پیچیـده تکاملی، از نوع روابط اجتماعی می‌باشد که علت اصلی آن ناشناخته است. تغییرات نوروپاتولوژی در بیماران اوتیسم، با آنچه که در توکسوپلاسموزیس مغـزی مشاهده می‌شود، شباهت دارد. هدف از این مطالعه، بررسی سرولوژی مثبت توکسوپلاسما در کودکان مبتلا به اوتیسم می‌باشد.
روش بررسی: این تحقیق مطالعـه‌ای از نوع مورد- شاهدی که در سال 91-1390 بر روی کودکان 12-3 ساله مراجعه‌کننـده به درمانگاه‌های فوق تخصصی اعصاب و روانپزشـکی کودکان بیمارستان بقیـه‌الله و مرکز توانبخشی نوید عصر و امید عصر، انجـام گرفت. تعداد 40 کودک مبتلا به اوتیسم، به‌عنوان گروه مورد و تعداد 40 کودک غیرمبتلا، به‌عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. از هر کودک، ml 5 نمونه خون، برای تعیـین سطح آنتی‌بادی IgG و IgM علیه توکسوپلاسما گوندی، گرفته شد و به روش اِلایزا مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: گروه مورد شامل 34 پسر و شش دختر (به‌ترتیب 85 و 15 درصد)، با میانگین سنی (71/2±)00/6 سال بود و میانگین زمان تشخیص اوتیسم (87/1±) 01/4 سالگی گزارش شد. گروه شاهد شامل، 17 پسر و 23 دختر، با میانگین سنی (09/3±) 67/5 سال بود. 5/77 درصد (31 نفر) مبتلا به بیماری اوتیسم، 5/7 درصد (3 نفر) اختلال شبه اوتیسم و 15 درصد (شش نفر) سندرم آسپرگر بودند. نتیجه سرولوژی IgM و IgG در تمامی کودکان اوتیسمی منفی و در کودکان غیر اوتیسمی، در 5/2 درصد (یک نفر) از آن‌ها مثبت و در 5/97 درصد (39 نفر) منفی بود و بین این دو گروه، تفاوت آماری معنادار مشاهده نشد (31/0P=).
نتیجه‌گیری: اگرچه اختلاف آماری معناداری بین دو گروه مشاهده نشد، از این روی نتایج دقیق‌تر، نیازمند حجم نمونه بیشتر در مطالعات بعدی می‌باشد.
عبدالرضا ملک، یحیی عقیقی، بهنام پرویزی عمران، سیدرضا رئیس کرمی، وحید ضیایی،
دوره 72، شماره 3 - ( 3-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: آرتریت روماتویید جوانان شایعترین بیماری مزمن روماتولوژیک کودکان است. با توجه به اینکه مطالعه اپیدمیولوژیکی در مورد این بیماری در ایران منتشر نشده است این مطالعه بدین‌منظور طراحی و انجام شد.
روش بررسی: این بررسی 10 ساله در کودکان بستری با تشخیص آرتریت روماتویید جوانان براساس کرایتریای انجمن روماتولوژی آمریکا در بخش روماتولوژی کودکان در یک بیمارستان ارجاعی صورت گرفت. اطلاعات بیمارانی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند براساس پرونده‌های بیمارستانی در پرسشنامه‌های جداگانه جمع‌آوری شد و به‌لحاظ سن موقع مراجعه، جنس، قومیت، تظاهرات بالینی اولیه، مفاصل درگیر، وجود بیماری همراه و درگیری خارج مفصلی بررسی گردیدند.
یافته‌ها: جمعیت مورد مطالعه 171 بیمار بودند. میانگین سن بیماران در زمان بروز تظاهرات بیماری 5/3±2/5 و در زمان تشخیص 6/3±7/5 سال بود. شایعترین نوع بیماری شکل چند‌مفصلی (پلی‌آرتیکولار) بود. در توزیع قومیتی بیشترین بیماران به‌ترتیب فارس و ترک بودند. شایعترین تظاهر عمومی در بیماران تب بود و به‌طور معناداری تب و خشکی صبحگاهی در مبتلایان به نوع چند‌مفصلی بیشتر وجود داشت. شایعترین تظاهر خارج مفصلی درگیری پوستی بود. یووییت در 8/5% بیماران وجود داشت. سن شروع علایم و تشخیص بیماری در نوع پلی‌آرتیکولار به‌طور معناداری بالاتر از نوع پاسی‌آرتیکولار و سیستمیک بود (005/0P=) (04/6 در مقابل 4/4 سال). ارتباطی میان جنس بیماران و زیرگروه آرتریت مزمن پیدا نشد.
نتیجه‌گیری: شیوع زیرگروه‌های آرتریت روماتویید جوانان در این مطالعه با جوامع دیگر متفاوت بود و نوع چند‌مفصلی بیماری شایعتر و برتری جنسیتی در هیچ زیرگروه بیماری وجود نداشت.
فرهاد تفقدی، علی زمانی، سیده صابره موسوی موسوی،
دوره 72، شماره 12 - ( 12-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: تومورال کلسینوزیس (Tumoral calcinosis) یک اختلال ارثی و نقص در تنظیم متابولیسم فسفات و یک نوع کلسینوزیس ایدیوپاتیک می‌باشد که به رسوب فسفات کلسیم در بافت‌های اطراف مفاصل گفته می‌شود و باعث ایجاد توده‌های کلسیفیه با حدود لبوله و مشخص در اطراف مفاصل بزرگ و رسوب در سطوح اکستانسورها می‌شود.
معرفی‌بیمار: بیمار دختر هفت سالهای است که به خاطر تورم دردناک بین انگشتان سوم و چهارم دست چپ و هیپ چپ همراه با قرمزی و ترشحات زردرنگ در سال 1391 در بخش کودکان بیمارستان ولیعصر (عج) بستری شد و در رادیوگرافی توده‌های کلسیفیه بهصورت کدورت‌های فراوان و متراکم در اطراف آن داشت. بیمار با تشخیص تومورال کلسینوزیس تحت درمان جراحی برداشتن توده قرار گرفت و در ادامه با کلوگزاسیلین و رژیم غذایی کم فسفات درمان شد.
نتیجه‌گیری: تومورال کلسینوزیس به‌ندرت مفاصل انگشتان دست را گرفتار می‌کند و به‌علت فشار توده کلسیفیه روی اعصاب (Cutaneus) دردناک می‌گردد و گاهی اوقات با ترشحات استریل همراه بوده که به‌ندرت مانند بیمار ما دچار عفونت ثانویه می‌گردد. رادیولوژیست می‌تواند نقش مهمی در تشخیص زودرس بیماری و عوارض احتمالی آن داشته باشد.
مرجان قاضی سعیدی، عباس شیخ طاهری، بهار اله وردی، بهاره عزیزی،
دوره 74، شماره 6 - ( 6-1395 )
چکیده
زمینه و هدف: رعایت نکردن جدول زمانبندی واکسیناسیون توسط والدین کودک می‌تواند پیامدهای نامناسبی داشته باشد. هدف این مطالعه، طراحی و به‌کارگیری سیستم یادآور واکسیناسیون کودکان و ارزیابی پیادهسازی آن بود.
روش بررسی: در این پژوهش توسعه‌ای- کاربردی ابتدا نرم‌افزار سیستم یادآور واکسیناسیون کودکان با هدف کمک به والدین در کاهش میزان فراموشی طراحی و پیادهسازی شد. این سیستم بر اساس تاریخچه واکسیناسیون کودک و تاریخ تولد وی، زمان و نوع واکسیناسیون آتی کودک را به صورت اتوماتیک تعیین می‌کند. به والدین 27 کودک مراجعه کننده به مرکز طبی کودکان که زمان واکسیناسیون آن‌ها در فاصله تیر و مرداد سال 1394 بود، پیامک یادآور از طریق این سیستم ارسال گردید. در پایان، درستی منطق سیستم با استفاده از ایجاد سناریو موارد آزمون و خرسندی والدین از سیستم با استفاده از پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: سیستم در تمامی حالت‌ها به جز یک مورد نوع و تاریخ واکسن آتی کودکان را به درستی تشخیص داد. در ارزیابی رضایتمندی، همه والدینی که پیامک دریافت کردند، برداشت مطلوب در اکثر سوالات پرسشنامه (میانگین کل امتیازات 15/4 از 5) داشتند. بیشتر والدین (امتیاز 92/4 از 5) بیان داشتند، ارایه یادآور به آن‌ها در به یاد داشتن مراجعه به مرکز جهت واکسیناسیون کودک خود سودمند بوده است.
نتیجه‌گیری: استفاده از سرویس پیامک در یادآوری زمان واکسیناسیون کودکان به والدین سودمند می‌باشد و رضایتمندی آن‌ها را بالا می‌برد. بنابراین می‌توان از آن به عنوان یک ابزار مهم و ضروری در ارایه خدمات بهداشتی و درمانی یاد کرد. پیام کوتاه یک شیوه آسان، ارزان و مؤثر در بهبود کیفیت خدمات مراقبتی است.
فرشید کمپانی، اشرف‌السادات حکیم، محمد بهادرام، رسول پور نصیر،
دوره 74، شماره 12 - ( 12-1395 )
چکیده
زمینه و هدف: عفونت دستگاه ادراری، بیماری شایع در کودکان است. این مطالعه به‌منظور بررسی ارتباط هایپوناترمی با شدت عفونت مجاری ادراری انجام گردید.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی-مقطعی در بیمارستان گلستان اهواز و طی سالهای 1391-1390 انجام گرفت. 120 کودک مبتلا به عفونت دستگاه ادراری واجد شرایط ورود به مطالعه در دو گروه مساوی هایپوناترمیک و غیرهایپوناترمیک، تقسیم شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. داده‌های بیماران در طی دوران بستری ثبت گردید.
یافته‌ها: متوسط شمارش White blood cell (WBC)، مثبت شدن C-reactive protein (CRP)، متوسط Erythrocyte sedimentation rate (ESR) و متوسط طول مدت تب‌دار بودن به‌طور معناداری در بیماران هایپوناترمیک بیشتر بود.
نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد بین هایپوناترمی و شدت بیشتر عفونت دستگاه ادراری ارتباط معناداری وجود دارد.
سیدمحمدرضا شکراللهی، حسین حیدری، سجاد رضوان، اکرم براتی، محمدحسن نیکخواه،
دوره 76، شماره 3 - ( 3-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: راش یک شکایت شایع در اطفال است، علل زیادی داشته و تشخیص افتراقی آن بسیار وسیع است. بنابراین برای ارایه مداخله طبی فوری و مناسب تشخیص بالینی سریع لازم می‌باشد. هدف از مطالعه بررسی علل ایجادکننده راش‌های پوستی در کودکان بود.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی تمامی بیماران بستری به‌علت بثورات پوستی در بیمارستان حضرت معصومه (س) قم از فروردین ۱۳۸۹ تا اسفند ۱۳۹۳ انجام شد. در این پژوهش، داده‌های مربوط به ۳۱۷ بیمار که با تشخیص اولیه‌ی راش بستری شده بودند از پرونده‌ی بیماران گردآوری شد.
یافته‌ها: شایعترین علل ایجادکننده‌ی راش‌های پوستی در کودکان مورد مطالعه، ویروس‌ها با ۴۰/۶۹% (۱۲۹ مورد) پس از آن به‌ترتیب علل آلرژیک ۲۱/۷۷% (۶۹ مورد) و علل دارویی ۲۰/۵۰% (۶۵ مورد) بودند. براساس نوع راش و محل درگیری، شایعترین نوع راش با ۴۲% ماکولوپاپولار و ۳۱/۹% از نوع کهیر و بیشترین محل درگیری ۸۴% بهصورت جنرالیزه بود. از نظر سابقه‌ی مصرف دارو، در این مطالعه ۳۵/۶% سابقه‌ی مصرف آنتی‌بیوتیک را پیش از بستری داشتند و ۱۴/۵% نیز سابقه‌ی مصرف داروهای ضد صرع را داشتند. اختلاف معناداری از نظر ارتباط بین فصل و عامل راش مشاهده گردید (۰/۰۱P<) همچنین اختلاف معناداری از نظر ارتباط بین سن و عامل راش وجود داشت (۰/۰۰۴P=).
نتیجه‌گیری: براساس پژوهش کنونی، بیشترین عوامل مربوط به ویروس‌ها، سپس عوامل آلرژیک و دارویی بودند و شایعترین نوع راش ماکولوپاپولار بود.
مسعود محمدی، علی‌اکبر ویسی رایگان، مسعود میرزایی، حسین زاهدنژاد، رستم جلالی، پروین عباسی،
دوره 76، شماره 4 - ( 4-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: سلامت کودکان و حفظ و ارتقا آن از اولویت‌های بهداشتی هر جامعه‌ای است. سوءتغذیه همه گروه‌های سنی را درگیر می‌کند، اما سوءتغذیه در کودکان از شایعترین مشکلات تغذیه‌ای بوده که می‌تواند موجبات تأخیر در رشد بدن، کوتاهی قد، ابتلا به عفونت‌های مکرر، اختلال در تکامل ذهنی، شیوع اختلالات روانی، عدم پیشرفت تحصیلی و کاهش بازده کاری را فراهم آورد، هدف از این مطالعه مرور نظام‌مند (سیستماتیک) و متاآنالیز، تعیین شیوع کم‌وزنی در کودکان ایرانی بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر با روش متاآنالیز در محدوده زمانی فروردین ۱۳۷۵ تا اسفند ۱۳۹۶ انجام شد. مقالات داخلی و خارجی مرتبط با موضوع مورد بررسی از طریق جستجو در پایگاه‌های Scientific Information Database (SID)، ScienceDirect، PubMed و Google Scholar بهدست آمد. معیارهای ورود شامل مطالعات مقطعی بود که شیوع کم‌وزنی در کودکان ایرانی مناطق مختلف ایران را گزارش داده بودند. مقالات غیرمرتبط شامل مقالات مروری، مداخله‌ای، هم‌گروهی، مورد-شاهدی و مطالعاتی که به بررسی کوتاه‌قدی، چاقی، اضافه‌وزن و رابطه این عوامل با سایر بیماری‌ها پرداخته بودند از فهرست مطالعه خارج شدند. ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص I2 و احتمال سوگیری در انتشار توسط نمودار قیفی و توسط آزمون Begg and Manzumdar و با سطح معناداری ۰/۱ بررسی شد. تحلیل داده‌ها توسط نرم‌افزار Comprehensive meta-analysis, version 3 (Biostat, Englewood, NJ, USA) انجام شد.
یافته‌ها: در ۲۶ مقاله واجد شرایط کیفی و مورد بررسی، شیوع کلی کم‌وزنی در کودکان ایرانی ۱۵/۵% (حدود اطمینان ۹۵%: ۱۹/۷-۱۲%) بهدست آمد. بیشترین شیوع کم‌وزنی در کودکان بیرجند و زاهدان با ۶۸/۶% (حدود اطمینان ۹۵%: ۷۲/۹-۶۳/۳%) و کمترین شیوع کم‌وزنی در کودکان جهرم با ۱/۸% (حدود اطمینان ۹۵%: ۲/۹-۱/۲%) به دست آمد.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه شیوع کم‌وزنی در کشور بالا بوده و نیازمند اقدامات مداخله‌ای می‌باشد.
پدرام عطایی، رضوان یحیی‌پور، بهرام نیکخو، نادیا شکیبا، ابراهیم قادری، رسول نصیری، کامبیز افتخاری،
دوره 77، شماره 6 - ( 6-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: بیماری سلیاک التهاب مزمن روده باریک است که در اثر ازدیاد حساسیت دایمی به پروتیین گلوتن ایجاد می‌شود. این پروتیین در گندم، جو و چاودار وجود دارد که در افرادی که human leukocyte antigen (HLA)های خاص (HLADQ2 و یا HLADQ8) دارند ممکن است پاسخ ایمونولوژیک نسبت به این پروتیین سبب بروز علایم بالینی گردد. بسیاری از مطالعات افزایش شیوع بیماری سلیاک را در مبتلایان به دیابت تیپ یک گزارش کرده‌اند. از این‌رو هدف از این مطالعه بررسی و تعیین میزان شیوع بیماری سلیاک در بیماران دیابتی تیپ یک زیر ۱۸ سال بود.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی، توصیفی- تحلیلی، بر روی ۴۰ کودک مبتلا به دیابت نوع یک دارای پرونده در انجمن دیابت سنندج (دانشگاه علوم پزشکی کردستان)، از مهر ۱۳۹۱ تا شهریور ۱۳۹۲ انجام شد. پس از دریافت رضایت از والدین، داده‌های دموگرافیک، شامل جنس، سن، سابقه خانوادگی دیابت، مدت بیماری، علایم بیماری سلیاک، در پرسشنامه ثبت گردید. جهت غربالگری سطح سرمی آنتی‌بادی ترانس گلوتامیناز بافتی از نوع ایمونوگلوبولین A و سطح توتال سرمی این ایمونوگلوبولین با استفاده از روش Enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA)، میزان ml ۵ نمونه خون وریدی در آزمایشگاه دریافت شد. موارد سرولوژی مثبت، تحت آندوسکوپی و نمونه‌برداری از روده باریک قرار گرفتند و از نظر بافت‌شناسی ارزیابی شدند.
یافته‌ها: ۱۹ پسر (۴۷/۵%) و ۲۱ دختر (۵۲/۵%) با میانگین سنی ۴/۰۵±۱۰/۵۳، شرکت داشتند. شیوع بیماری سلیاک در این افراد ۷/۵% بهدست آمد. بین علایم گوارشی و سلیاک در افراد مورد مطالعه رابطه آماری معناداری وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضر شیوع بیماری سلیاک در بیماران دیابت تیپ ۱، ۷/۵% بود که نسبت به جمعیت معمولی بیشتر می‌باشد.
محسن مومنی، الهام امیرمیجانی، حسین صافی‌زاده،
دوره 77، شماره 12 - ( 12-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: امروزه اضافه وزن و چاقی در کودکان از جمله نگرانی‌های اصلی سلامتی می‌باشند. هدف از انجام این پژوهش بررسی فراوانی و عوامل موثر بر این اختلالات در کودکان پیش دبستانی شهر کرمان بود.
روش بررسی: این مطالعه بهصورت مقطعی و از دی تا اسفند ۱۳۹۵ در دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام شده است که در آن ۷۳۱ کودک پیش دبستانی با روش نمونه‌گیری آسان انتخاب و فراوانی اضافه وزن و چاقی با استفاده از شاخص توده بدنی برای سن آن‌ها محاسبه شد.
یافته‌ها: تعداد ۳۷۶ پسر (۵۱/۵%) و ۳۵۵ دختر (۴۸/۵%) در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. فراوانی اضافه وزن و چاقی به‌ترتیب ۹/۲% و ۸/۱% بود. بین اضافه وزن و چاقی با جنسیت، تعداد خواهر و برادر و تحصیلات والدین رابطه معنادار وجود نداشت ولی در رتبه تولد یک اختلاف مرزی مشاهده گردید (۰/۰۵=P).
نتیجه‌گیری: اضافه وزن و چاقی در کودکان پیش دبستانی از فراوانی بالایی برخوردار بود.
ندا پاک، فاطمه زمانی، سارا نایبندی آتشی، آنسه صالح نیا،
دوره 78، شماره 6 - ( 6-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: اطلاع از آناتومی سطحی وریدهای مرکزی اهمیت بسزایی در کاهش عوارض کاتتریزاسیون دارد. آناتومی وریدهای توراسیک در بین گروه‌های سنی کودکان و بالغین متفاوت است. مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه محل آناتومی سطحی وریدهای توراسیک در کودکان و بالغین ایرانی براساس سی‌تی اسکن قفسه سینه و بررسی محل قرارگیری کاتتر ورید مرکزی در کودکان انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی گذشته‌نگر که از فروردین 1395 تا مرداد 1398 در بیمارستان‌های دکتر شریعتی و مرکز طبی کودکان انجام شد، به‌ترتیب 100 سی‌تی‌اسکن قفسه سینه در بالغین و 150 مورد در کودکان بررسی شد که سی‌تی اسکن کودکان در سه گروه 50 نفره در سنین 3-0، 7-3 و 10-7 سال دسته‌بندی شدند و از نظر محل تشکیل و اتصال ورید اجوف فوقانی به دهلیز راست، محل تشکیل وریدهای براکیوسفالیک و نیز محل قرارگیری کاتتر مرکزی ارزیابی شدند. همچنین در این مطالعه تعداد 130 عدد از گرافی‌هایی که کاتتر سنترال وریدی برای بیماران تعبیه شده بود وارد مطالعه گردید و از نظر گروه سنی و محل قرارگیری انتهای کاتتر مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: محل تشکیل وریدهای براکیوسفالیک در بالغین اکثرا در خلف مفصل استرنوکلاویکولار بود و در کودکان خلف سر داخلی کلاویکل قرار داشت. محل تشکیل ورید اجوف فوقانی در بالغین در 52% موارد در فضای بین دنده‌ای اول بود، اما درجوانترین گروه کودکان در محاذات غضروف دنده دوم بود و با افزایش سن به غضروف دنده اول تغییر کرد. در بالغین شایعترین محل اتصال ورید اجوف فوقانی به دهلیز راست در محاذات سومین فضای بین دنده‌ای بود که در کودکان در محاذات چهارمین و سومین غضروف دنده‌ای بود. همچنین میزان محل مناسب انتهای کاتتر 7/74% بود.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان‌دهنده تفاوت محل آناتومی وریدهای مرکزی در اطفال و بالغین و تغییر محل آن‌ها با افزایش سن می‌باشد.
فاطمه خانعلی، مهدخت مهرآمیز، رضا دلیرانی، الناز پارساراد، بنفشه آراد،
دوره 78، شماره 10 - ( 10-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: عفونت ادراری کودکان می‌تواند باعث آسیب برگشت‌ناپذیر کلیه شود. استاندارد تشخیصی برای آسیب کلیه اسکن دی‌مرکاپتوسوکسینیک اسید است. سونوگرافی داپلر به‌عنوان روش کمتر تهاجمی مطرح شده است. هدف مطالعه حاضر تعیین حساسیت و ویژگی سونوگرافی داپلر در تشخیص اسکار کلیه در کودکان با سابقه پیلونفریت حاد می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 120 کودک شش ماهه تا 12 ساله مبتلا به پیلونفریت حاد از شهریور 1396 تا 1397 در بیمارستان کودکان قزوین بررسی شدند. اسکن دی‌مرکاپتوسوکسینیک اسید در زمان عفونت حاد انجام شد. نیمی از بیماران کاهش جذب ماده ایزوتوپ در پارانشیم کلیه را داشتند، که برای این بیماران شش ماه پس از آن اسکن کلیه تکرار شد و 30 بیمار در اسکن دوم اسکار کلیه داشتند. بیماران مبتلا به اسکار کلیه تحت سونوگرافی داپلر عروق کلیه قرار گرفتند و خونرسانی به کلیه‌ها در نواحی مختلف هر کلیه بررسی شد. 20 بیمار با اسکن طبیعی و سابقه پیلونفریت حاد در همان مقطع زمانی وارد مطالعه شدند و سونوگرافی داپلر برای آنان نیز انجام شد.
یافته‌ها: فراوانی اسکار کلیه در بیماران مورد مطالعه براساس اسکن کلیه 60% و براساس سونوگرافی داپلر 14% بود. حساسیت و اختصاصیت سونوگرافی داپلر در بررسی اسکار کلیه برابر 3/23 و 100% گزارش شد. ارزش اخباری مثبت و منفی سونوگرافی داپلر در بررسی وجود اسکار کلیه در کودکان با سابقه ابتلا به پیلونفریت حاد برابر 100 و 5/46% بود.
نتیجه‌گیری: حساسیت و ارزش اخباری منفی سونوگرافی داپلر در بررسی اسکار کلیه در کودکان با سابقه ابتلا به عفونت مجاری ادراری پایین بود.
سید وحید جاسمی، مریم جنت‌المکان، مسعود محمدی، علیرضا خاتونی،
دوره 79، شماره 6 - ( 6-1400 )
چکیده
زمینه و هدف: آسم شایعترین بیماری مزمن دوران کودکی است و در طی سه دهه گذشته در سطح جهانی روند روبه رشدی را داشته است. مطالعات انجام گرفته در این زمینه در کشور، شیوع‌های متفاوت و غیرهمراستایی را نشان می‌دهند، از این‌رو این مطالعه قصد دارد تا با مروری متاآنالیز شیوع کلی آسم در کودکان ایرانی را تعیین نماید.
روش بررسی: مطالعه حاضر با روش متاآنالیز در فروردین 1380 تا اسفند 1397 انجام شده است. مقالات مرتبط با موضوع از طریق جستجو در پایگاه‌های Scopus, ScienceDirect, magiran, SID, Medline (PubMed) وGoogle Scholar بهدست آمد که برابر 896 مقاله بود. متعاقباً، تعداد مقالات با شرایط اولیه ورود به مطالعه، به 274 مقاله تقلیل یافتند. در نهایت پس از حذف 236 مقاله غیرمرتبط و حذف پنج مقاله در آزمون ثانویه، 33 مقاله وارد فرآیند متاآنالیز شدند. ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص I2 بررسی شد.
یافته‌ها: در بررسی 33 مطالعه و تعداد 97205 نفر در بازه سنی 16-1 سال، شیوع کلی آسم در کودکان بر اساس متاآنالیز 1/5% (5/6%-4 =95%CI) بهدست آمد. بیشترین شیوع آسم در کودکان بابل با 19% (3/20%-8/17 =95%CI) در سال 2014 و کمترین شیوع آسم در کودکان اصفهان با 7/0% (1/1%-5/0 =95%CI) در سال 2001 بهدست آمد. همچنین با افزایش سال انجام تحقیق و حجم نمونه به‌ترتیب شیوع آسم در کودکان افزایش و کاهش می‌یابد که اختلافات از نظر آماری معنادار بود.
نتیجه‌گیری: شیوع آسم در کودکان ایرانی نسبت به شیوع این بیماری در کودکان کشورهای توسعه یافته در محدوده پایین‌تری قرار دارد.
فاطمه خنامانی فلاحتی‌پور، سعیده پرورش، مائده جعفری،
دوره 79، شماره 7 - ( 7-1400 )
چکیده
زمینه و هدف: عفونت ادراری یکی از شایعترین بیماری‌های عفونی در کودکان است که شدیدترین فرم آن پیلونفریت حاد است. ویتامین D نقش بسیار مهمی در تنظیم سیستم ایمنی دارد. با توجه به نقش ویتامین D و تنظیم سیستم ایمنی، هدف این مطالعه بررسی سطح ویتامین D در کودکان مبتلا به عفونت ادراری و کودکان سالم در شهر کرمان بود.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی روی 63 کودک مبتلا به پیلونفریت بستری در بیمارستان افضلی‌پور و 68 کودک سالم انجام شد که از دی ماه 1398 تا دی ماه 1399 به کلینیک ثامن‌الحج شهر کرمان مراجعه کردند. 63 بیمار با اولین اپیزود عفونت ادراری تب‌دار وارد مطالعه شدند. گروه مورد با گرفتن شرح حال کامل، تکمیل پرسشنامه و معاینه بالینی و بررسی‌های آزمایشگاهی ارزیابی شدند.
یافته‌ها: میانگین سنی گروه مورد 34 ماه و گروه شاهد 38 ماه بود. میانگین سطح سرمی ویتامین D در گروه مورد و گروه شاهد به‌ترتیب 66/34 و 9/42 بود (016/0=P). هر گروه با توجه به میزان ویتامین D به سه دسته تقسیم شد: دسته اول با سطح ویتامین D زیر 25 نانومول بر لیتر (nmol/L) تحت عنوان کمبود ویتامین D، دسته دوم با سطح ویتامین D 25 تا 50 تحت عنوان سطح ناکافی، دسته سوم با سطح ویتامین D بالاتر از 50 تحت عنوان میزان مناسب ویتامین D در نظر گرفته شدند. در مقایسه سه دسته، سطح ویتامین D تفاوت معناداری بین دختر و پسر از نظر ابتلا به کمبود ویتامین D وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: سطح ناکافی ویتامین D با میزان شیوعUTI ارتباط دارد و مکمل ویتامین D می‌تواند یک گزینه کم‌خطر برای جلوگیری از UTI باشد.
سعیده پرورش، مهین اسلامی شهربابکی، الهه حیات‌بخش، مائده جعفری، فاطمه کرمی رباطی،
دوره 80، شماره 2 - ( 2-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: اختلالات تیک، گروهی از اختلالات تکاملی عصبی هستند که به‌دلیل انقباضات ناگهانی و غیرارادی عضلات اغلب در دوران کودکی رخ می‌دهند. هدف این مطالعه بررسی سطح سرمی ویتامین D در کودکان با اختلال تیک بود.
روش بررسی: این مطالعه مورد-شاهدی روی 63 کودک مبتلا به تیک و 63 کودک سالم مراجعه‌کننده به درمانگاه‌های بعثت شهر کرمان از آبان 1398 تا آبان 1399 انجام شد. اطلاعات بالینی بیماران با استفاده از پرسشنامه گردآوری شد. پس از مشخص شدن اختلال تیک، سطح سرمی ویتامین D در بیماران بررسی شد.
یافته‌ها: بیشترین تعداد بیماران، دختر بودند. میانگین سن بیماران در گروه مورد و شاهد به‌ترتیب، 31/0±37/10 و 41/0±06/10 بود (971/0=P). میانگین شاخص توده بدنی در گروه مورد، 35/0±98/16 و شاهد 56/84±0/16 بود (838/0=P). میانگین سطح سرمی ویتامین D در گروه شاهد بیشتر از گروه مورد بود (036/0=P).
نتیجه‌گیری: میانگین سطح سرمی ویتامین D در کودکان مبتلا به تیک به‌طور معناداری کمتر از کودکان سالم بود. برای بررسی و تأیید این رابطه، به مطالعات طولانی‌مدت با بیماران بیشتر نیاز است.
حسین شعبانی میرزایی، زهرا حق‌شناس، محسن ویژه، آرمن ملکیان‌طاقی، کامبیز افتخاری،
دوره 80، شماره 5 - ( 5-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: به سبب مزمن بودن بیماری دیابت، کودکان مبتلا به دیابت نوع یک در معرض عوارض بلند مدت متعددی هستند. یکی از عوارض مهم این بیماری درگیری قلبی عروقی به‌علت تصلب شرایین می‌باشد که ارتباط مستقیم با وضعیت کنترل چربی‌های خون دارد. استفاده از پروبیوتیک‌ها ممکن است با تاثیر بر متابولیسم چربی، در روند بروز عوارض در این بیماران موثر باشد. هدف ما از انجام این مطالعه بررسی اثر پروبیوتیک خوراکی بر پروفایل چربی در کودکان مبتلا به دیابت نوع یک می‌باشد.
روش بررسی: این مطالعه در بیمارستان فوق‌تخصصی کودکان بهرامی از اردیبهشت 1397 تا اردیبهشت 1398 انجام شده است. در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، تعداد 52 کودک مبتلا به دیابت نوع یک ( از 16-2 ساله) مراجعه‌کننده به بیمارستان کودکان بهرامی مورد بررسی قرار گرفتند و بیماران به دو گروه 26 نفره تقسیم شدند. گروه پروبیوتیک علاوه بر درمان روتین انسولین، روزانه یک کپسول پروبیوتیک به‌مدت 90 روز دریافت نمودند و گروه شاهد صرفا درمان روتین انسولین را دریافت کردند. نمونه خون بیماران دو گروه در شروع و پایان مداخله برای ارزیابی پروفایل چربی گرفته شد.
یافته‌ها: در نتایج این مطالعه مشاهده شد HDL-C در گروه پروبیوتیک نسبت به گروه کنترل افزایش داشته است، هرچند از نظر آماری معنادار نبود (05/0P>). همچنین تغییرات کلسترول کل، LDL-Cو تری‌گلیسرید نیز از نظر آماری معنادار دیده نشد.
نتیجه‌گیری: براساس این مطالعه، استفاده از پروبیوتیک خوراکی به‌مدت 90 روز در کودکان مبتلا به دیابت نوع یک، تاثیر چشمگیری بر پروفایل چربی خون در مقایسه با گروه کنترل نداشته است.
کامبیز افتخاری، آرمن ملکیان‌طاقی، ندا حبیبی،
دوره 80، شماره 9 - ( 9-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: خونریزی گوارشی مرتبط با استرس یک عارضه مهم در کودکان بستری در بخش مراقبت ویژه است که می‌تواند منجر به عوارض جدی و حتی مرگ شود. مطالعات کمی در این زمینه در کودکان صورت گرفته و بیشتر روی بزرگسالان بوده است، این مطالعه جهت ارزیابی فراوانی و ریسک فاکتورهای مرتبط با خونریزی گوارشی در PICU طراحی شد.
روش بررسی: مطالعه بهصورت مقطعی در یک بازه زمانی سه ساله (از فروردین 1395 تا فروردین 1398) روی بیماران بستری در PICU بیمارستان بهرامی تهران انجام شد. حداقل حجم نمونه 380 نفر محاسبه شد. اطلاعات دموگرافیک، تشخیص هنگام بستری، بیماری زمینه‌ای و آزمایشات اولیه در طی 24 ساعت اول بستری ثبت و برای ارزیابی یافته‌ها از Fisher’s exact test استفاده شد، 05/0P< معنادار در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: 462 بیمار وارد مطالعه شدند. حدود 58% مرد بودند. 21/42% زن بودند. بیشترین پراکندگی در نمونه‌هایی که خونریزی گوارشی داشتند، در چند روز اول بعد از بستری اتفاق افتاده بود. بیشترین ارگان درگیر، ریه بود. میانگین سنی 48 ماه بود. مدت بستری به‌طور متوسط 10 روز بود. حدود 11% کودکان دچار خونریزی گوارشی فوقانی شدند. در روز اول و دوم بستری به‌ترتیب 21/21% و 12/12% خونریزی گوارشی فوقانی روی داد. 56% بهصورت ترشحات Coffee ground، 34% بهصورت خون تازه (Fresh) و 10% بهصورت ملنا بود. 50% موارد خونریزی گوارشی فوقانی بعد از اینتوباسیون، 24/38% قبل ازاینتوباسیون و فقط 76/11% بعد از اکستوباسیون اتفاق افتاده بود. استفاده از ونتیلاتور، بیماری‌های ریوی، انعقادی و خونی به‌طور معناداری در بیماران با خونریزی گوارشی بیشتر دیده شد. (001/0P<) ولی در این گروه ارتباط معناداری با بیماری‌های قلبی، عصبی، کبدی و کلیوی دیده نشد (05/0P>).
نتیجه‌گیری: بروز خونریزی گوارشی فوقانی در بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه کودکان خطر جدی می‌باشد و مهمترین ریسک فاکتور، تهویه مکانیکی می‌باشد. سایر ریسک فاکتورها، بیماری‌های ریوی، انعقادی، هماتولوژی و اونکولوژی می‌باشند. استفاده از مهارکننده‌های اسید به‌خصوص H2blocker ها می‌تواند منجر به کاهش شیوع خونریزی گوارشی فوقانی شود.
