جستجو در مقالات منتشر شده


647 نتیجه برای امی

یزدگرد اکرامی،
دوره 33، شماره 6 - ( 8-1354 )
چکیده


حسین پارسا، محمد حسن کریمی نژاد، محمد ابراهیم نیلی، محمود امامی کوزئیده،
دوره 33، شماره 7 - ( 1-1355 )
چکیده


داریوش سامی، محمد پیراسته، فریدون مصطفوی، حسن زمانی،
دوره 33، شماره 10 - ( 1-1355 )
چکیده


غلامرضا بهرامی، هوشمند تیرانداز، زردشت هوشور،
دوره 34، شماره 2 - ( 2-1355 )
چکیده


داریوش سامی، محمود کبیری، محمد پیراسته، حسن زمانی، حسن خوشنویس،
دوره 34، شماره 5 - ( 2-1355 )
چکیده

بیماری که مبتلا به Aniridia مادرزادی بوده و پس از 18 ماه تومور ویلمز در او مشاهده شده است معرفی می گردد.لزوم بررسی تمام بیماران مبتلا به Aniridia و مالفورماسیونهای دیگری که با تومور ویلمز همراه هستند جهت تشخیص زودرس این عارضه مورد بحث قرار گرفت. تشخیص به موقع تومور ویلمز در این بیماران به درمان این عارضه کمک زیادی خواهد کرد.


امیر قندچی، علی محمد میرفخرائی،
دوره 35، شماره 1 - ( 2-1356 )
چکیده


کیهان بانو لشگری، هرمز دیار اعتمادی، خیرالنساء خمامی،
دوره 35، شماره 1 - ( 2-1356 )
چکیده


محمود جلالی، حسین سعیدی نژاد، ایرج فرجامی،
دوره 35، شماره 1 - ( 2-1356 )
چکیده


حسین سعیدی نژاد، محمود جلالی، حسین امامی، محمد ناظمیان،
دوره 35، شماره 3 - ( 2-1356 )
چکیده

هرمافرودیت حقیقی دارای بیضه و تخمدان می باشند که ممکن است تخمدان و بیضه در یک طرف (Ovotestis) و یا اینکه در دو طرف بطور جداگانه وجود داشته باشد. بر حسب محل قرار گرفتن گونادهای فرمهای طرفی (لاترال)، دو طرفی (بی لاترال) و یک طرفی (یونی لاترال) تشخیص داده می شود. بیمار مورد مطالعه به علت غیر طبیعی بودن دستگاه تناسلی به بیمارستان مراجعه می نماید و بعد از انجام آزمایشات لازم مورد عمل جراحی قرار می گیرد. در اولین عمل جراحی واژن بیمار برداشته و مجرای ادراری به خارج راه داده می شود. در حین دومین عمل جراحی در طرف چپ در عمق کانال مغبنی بافت سفتی به ابعاد 5/0×3×2 سانتیمتر مشاهده گردید در آزمایش بافت شناسی لوله فالوپ و ساختمان تخمدان را تائید می کند و در طرف راست توده ای در دهانه خارجی مجرای مغبنی وجود داشت که پائین آورده شد و بیوپسی گردید و آزمایش پاتولوژی وجود ساختمانهای بیضه را تایید نمود. در سومین عمل جراحی فستیبال ایجاد شده اصلاح و به طور کلی اندام جنسی مردانه ترمیم گردید.در آزمایش سیتولوژی در 9/85 درصد سلولهای انترفازپیازموکروماتین جنسی منفی بود. در 211 سلول مورد بررسی در کشت خون کروموزومهای سوماتیک طبیعی و کروموزمهای جنسی (X,Y) گزارش گردید.


هوشنگ احراری، علی اسلامی، حسین سعادت زاده،
دوره 35، شماره 3 - ( 2-1356 )
چکیده

سترونی کیستهای هیداتیک انسانی به هنگام درمان جراحی تا کنون با مواد شیمیایی بیشماری انجام می شده است که هر یک به علل معایبی که داشته اند تدریجاً متروک شده اند.در این مقاله اثر اسکولکس کشی ماده شیمیایی جدیدی به نام ستریماید را که علاوه بر نتایج درخشان و مطمئن سمیت و حساسیت هم ندارد و به آسانی به کار می رود و بر روی تجارب آزمایشگاهی و بیماران عمل شده به اثبات رسانده ایم و استفاده از آن را به همکاران جراح توصیه می نماییم.ضمناً با مقایسه این ماده و اثرات سترونی محلول نمکی غلیظ 20 درصد عیوب و علل عود بیماری و عدم موفقیت کامل و بی ارزش بودن به کاربردن محلول نمکی را یادآور شدیم.


هوشنگ مومن زاده، امیرمنصور صدر، جبار نصیرپور،
دوره 35، شماره 5 - ( 2-1356 )
چکیده


ثریا کامیاب،
دوره 36، شماره 5 - ( 1-1359 )
چکیده

دفع اکسوستروئیدها در ادرار 24 ساعت در 85 مرد و 108 زن در سنین مختلف و در 15 دختر و 25 پسر در حوالی بلوغ سنجیده شد ماکزیمم دفع 15 اکسوستروئیدها در مردان بین سنین 20 الی 25 سالگی و در زنان بین سنین 25 الی 30 سالگی بود و ماکزیمیم این دفع در زنان 3 / 3/2 مردان بود میزان دفع 17 اکسوستروئیدها در دختران قبل از بلوغ بیش از میزان دفع آن در پسران بود. در پسران در ماههای قبل از ظهور آثار اولیه بلوغ دفع 17 آکسوستروئیدها بتدریج افزایش می یافت در صورتیکه در دختران در حدود بلوغ تغییر محسوسی نداشت. ماکزیمم دفع 17 آکسوستروئیدها در ایران کمتر از میزان ماکزیمم بدست آمده در بین اروپائیان بود علت این تفاوت دفع، احتمالاً آب و هوا - وضع اجتماعی اقتصادی و یا نژاد می باشد.


سید جلال الدین شریفی، فخرالدین قوامی، ضیاءالدین نوروزی، مه لقا محمودی،
دوره 38، شماره 5 - ( 1-1361 )
چکیده

در سال 1359 تعداد 108 شیرخوار صفر تا 24 ماهه با کم آبی 7 تا 15 درصد بعلت اسهال و استفراغ بستری و با مایع درمانی خوراکی بوسیله امدادگران با موفقیت و بدون مرگ و میر درمان شدند.
احمد مرشدی، محمد باقر اسلامی، حمیده طباطبائی،
دوره 41، شماره 9 - ( 1-1367 )
چکیده


محمد صنعتی، مهران ضرغامی، محمد کشوفی،
دوره 44، شماره 2 - ( 1-1369 )
چکیده


حسین کردوانی، امیرهومن دانش پژوه،
دوره 52، شماره 3 - ( 2-1373 )
چکیده

درصد بسیار بالایی از موارد پارگی قلب بویژه در بطن چپ منجر به مرگ می شود، بطوریکه اگر این افراد زنده به بیمارستان برسند، تعدادی از آنها در نتیجه خونریزی و یا تامپوناد و اتلاف وقت در رسیدن به تشخیص و یا انتقال به یک مرکز مجهز قلب و عروق می میرند. تنها راه نجات این مجروحین، توراکوتومی فوری و ترمیم عضو صدمه دیده است. با گزارش یک مورد که در اثر ورود جسم برنده در ناحیه قدامی-خلفی بطن چپ مجروح شده بود، نشان داده خواهد شد که در بیمارستانهایی که مجهز به وسایل جراحی قلب نیستند، می توان این نوع ضایعات را بصورت اورژانس ترمیم نمود.


شیرین نیرومنش، علیرضا امیری قره گزلو، شهلا علیاری شوره دلی،
دوره 52، شماره 3 - ( 2-1373 )
چکیده

درمان یک دوز آموکسی سیلین در مقایسه با یک دوره درمان هفت روزه آن جهت درمان باکتریوری بدون علامت در حاملگی در یک مطالعه آینده نگر مورد تحقیق قرار گرفته است. هفتاد و هفت بیمار با باکتریوری بدون علامت که سن حاملگی 36-14 هفته داشتند، بطور تصادفی در یکی از دو گروه درمانی واقع شدند: گروه 1، گروهی بود که دارو را در یک دوز 3 گرمی دریافت می نمود و گروه 2، گروهی بود که دارو را در یک دوز هفت روزه (1 گرم هر هشت ساعت) دریافت می کرد. گروههای درمانی از نظر سن، تعداد حاملگی و موقعیت اجتماعی-اقتصادی یکسان بودند. میزان بهبودی در گروه 1، 65% و در گروه 2، 56/8% بود که با توجه به تست مجذور کای (X²) انجام شده با (P=74%) اختلاف معنی دار بین آنها وجود نداشت. میزان عود نیز در دو گروه بترتیب 5% و 5/4% بود که اختلاف معنی داری بین آنها دیده نشد (P=75%). عوارض جانبی در دو گروه اختلاف قابل توجهی نداشت و شایعترین آنها اسهال و تهوع بود. مواردی که بیمار در مصرف دارو سهل انگاری نموده بود در گروه 1، 2/5% و در گروه 2، 13/5% تعیین گردید. با توجه به نتایج بدست آمده می توان به این نتیجه رسید که نه تنها درمان تک داروئی با دوره درمانی هفت روزه برابری می کند، بلکه دوز واحد، مزیت کاهش کل دوز، قیمت کمتر و پذیرش بهتر بیمار را نیز ارائه می دهد.


محمود دوستی، امیرحسین تکیان،
دوره 53، شماره 1 - ( 1-1374 )
چکیده


سیدشهاب الدین صدر، علیرضا شعبان زاده، فاطمه قائم مقامی،
دوره 54، شماره 1 - ( 1-1375 )
چکیده

طرح تحقیقاتی براساس نمونه گیری تصادفی و آزمون مقایسه زوج ها و جهت ارزیابی قدرت اثر استروژن کانژوگه، تحمل زنان یائسه و اثر در گرگرفتگی طراحی شده است. در این روش میزان قند خون و شاخص های بیوشیمیایی استخوان در خون بررسی گردید و کنترل زنان بمدت ده ماه انجام گرفت و به زنان انتخاب شده از روز 1 تا 25 هر ماه پریمارین از نوع 0.625 میلیگرم و از روز 15 تا 25 همان ماه مدروکسی پروژسترون استات خوراکی از نوع 5 میلیگرم تجویز گردید. رژیم مناسب دریافت روزانه حداقل 800 میلیگرم کلسیم برای آنها نیز تدوین گردید. 25 زن حداقل بمدت ده ماه با این طرح تحقیقاتی همکاری کرده و در این مدت کلسیم، فسفات و گلوکز سرم و کلسیم و فسفات ادرار آنها به روش رنگ سنجی اندازه گیری شد. نتایج بصورت مقایسه ای در هر زن قبل از مصرف دارو و پس از مصرف دارو مورد ارزیابی قرار گرفت. مقادیر متوسط نشان می دهند که کلسیم و فسفات سرم و کلسیم ادرار بطور معنی داری پس از مصرف کاهش یافته اند ولی فسفات ادرار بطور معنی داری پس از مصرف دارو افزایش یافته است. گلوکز سرم هنگام ناشتا هیچگونه تغییر معنی داری پس از مصرف دارو نداشته است. کاهش سطح کلسیم سرم (9.6 در مقایسه با 9.1 و P<0.005)، کاهش سطح فسفات سرم (3.77 در مقایسه با 3.39 و P<0.005)، کاهش سطح کلسیم ادرار 149.81 در مقایسه با 121.46 و P<0.005)، افزایش سطح فسفات ادرار (625.83 در مقایسه با 676.06 و P<0.005)، قند خون در حالت ناشتا (92.03 در مقایسه با 91.45 و P>0.02 و P<0.1). باتوجه به اثرات استروژن کانژوگه بر کلسیم و فسفات پلاسما و ادرار و برطرف نمودن علائم بالینی بیماران ما نتیجه گرفتیم که استروژن کانژوگه می تواند بر استئوپوروز زنان یائسه موثر باشد. ولی رابطه ای بین استروژن اگزوژن، قند خون و گرگرفتگی مشخص نگردید.


احمد جوادیان، فریدون سلطان مرادی، شبنم عزلتی، علی منصوری، محمد اسلامی، لیلا کیانی، امید پورنیک، مژگان کاربخش داوری، پژمان محرابیان،
دوره 54، شماره 1 - ( 1-1375 )
چکیده

در 100 موش سوری سالم، بالغ و ماده با وزنی حدود 20 تا 25 گرم دو زخم کامل و نسبتا قرینه با مساحت حدود 15+100 میلی مترمربع در ناحیه پشت ایجاد شده است موش ها بطور تصادفی در سه گروه قرار گرفته اند. گروه یک، تابش به زخم راست، گروه دو، تابش به زخم چپ و گروه سه، کنترل زخم های گروه های آزمون در طی 10 روز، روزانه بمدت 250 ثانیه مورد تابش لیزر هلیوم-نئون (طول موج 632.8nm و توان ثابت 16mw) قرار گرفتند. موش های گروه کنترل نیز در شرایط یکسان بمدت 250 ثانیه ثابت نگهداشته شدند. اندازه زخم ها هردو روز یکبار اندازه گیری شد همچنین هر سه روز یکبار از تعداد مشخصی از نمونه ها برای بررسی میکروسکوپی مراحل بهبود زخم بیوپسی بعمل آمد. تفاوت بهبود زخم، بین گروه آزمون و شاهد معنی دار بود همچنانکه بوسیله روش های آماری (مانند One way و SCHEFFE و ANOVA) با (?=0.05) تایید شد و بوسیله یافته های میکروسکوپی ثابت گردید. این آزمایش بصورت "Blind" انجام گرفت. هیچ تفاوت معنی داری بین بهبود زخم دوطرفه در گروه های آزمون مشاهده نشد. این تحقیق به این ایده که «لیزردرمانی» باعث آزاد شدن فاکتورهای سیستمیک بهبود زخم می شود قوت می بخشد.



صفحه 5 از 33     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb