زمینه و
هدف: فاکتور ترانس کریپشن تیروییدی- 1 (TTF-1)
به‌طور وسیع در تشخیص کارسینوم‌های ریه و تیرویید به‌کار برده می‌شود. اگرچه
گزارشاتی از ایمونوراکتیویتی TTF-1 در تومورهای
غیر از ریه و تیرویید وجود دارد ولی مطالعات با نمونه‌های بزرگ در مورد آدنوکارسینوم
اندومتر و اندوسرویکس وجود ندارد لذا هدف از این مطالعه بررسی میزان بروز TTF-1 در این دو نوع آدنوکارسینوم است.
روش بررسی: تعداد 13 مورد آدنوکارسینوم
اندوسرویکس، تعداد 39 مورد آدنوکارسینوم اندومتریویید اندومتر و چهار مورد
کارسینوم سروز رحمی با مارکر TTF-1 رنگ‌آمیزی شده
و موارد مثبت TTF-1 هسته‌ای ثبت شد. هیچ‌کدام از این موارد جزء
نورواندوکرینی نداشتند. برای ارزیابی توزیع رنگ‌پذیری TTF-1 از یک سیستم درجه‌بندی نیمه کمّی استفاده شد (صفر= منفی، 5% ³ +1، 25-5% =+2، 26-5% =+3،
75-51% =+4 و 75% ³+5).
برای ارزیابی شدت رنگ‌پذیری از سیستم کیفی استفاده شد (ضعیف و متوسط و شدید).
یافته‌ها: TTF-1 در یک از 13
مورد (7/7%) از کارسینوم‌های اندوسرویکس به‌صورت +1 و ضعیف و در آدنوکارسینوم با
تمایز متوسط مثبت شد. همچنین TTF-1 در دو از 39
مورد (1/5%) از آدنوکارسینوم‌های اندومتریویید اندومتر (یکی grade
I و دیگری grade
II) به‌صورت +1 و ضعیف مثبت شد و ارتباطی بین
درجه تمایز تومور و میزان مثبت شدن TTF-1 وجود نداشت. در
هیچ‌کدام از چهار مورد آدنوکارسینوم سروز اندومتر TTF-1
مثبت نشد.
نتیجه‌گیری: اگرچه
بعضی از مطالعات اخیر اختصاصی بودن TTF-1 را برای
کارسینوم‌های تیرویید و ریه مورد تردید قرار داده‌اند اما مطالعه ما نشان داد که TTF-1 در آدنوکارسینوم اندومتر و اندوسرویکس منفی
بود. لذا اختصاصی بودن TTF-1 برای کارسینوم‌های ریه و تیرویید تایید شد.
