Normal
0
false
false
false
EN-US
X-NONE
AR-SA
MicrosoftInternetExplorer4
زمینه
و هدف: سقط
راجعه به‌معنی سه یا بیشتر از سه سقط پیدرپی گفته می‌شود. بررسی زوجین معمولاً
بعد از سه سقط ضروری است اگرچه بعضی‌ها معتقد هستند که بررسی باید بعد از دو سقط
پیدرپی شروع شود ولی شواهد کافی در این زمینه وجود ندارد.
روش بررسی: در این بررسی مقطعی، 58 بیمار (37 بیمار با دو
سقط و 21 بیمار با سه سقط و یا بیشتر) را از سال 88-84، مورد مطالعه قرار دادیم. عوامل
آندوکرین، ژنتیک، آنومالی‌های رحم، عفونت‌ها، ترومبوفیلی، علل اتوایمیون، سندرم
تخمدان پلی‌کیستیک، مشخصات آنالیز مایع سمن و سن بالای مادر به‌عنوان علل سقط در
دو گروه بررسی و مقایسه شدند.
یافته‌ها: در 18 بیمار (03/31%) ما هیچ علتی برای سقط مشاهده
نکردیم. در بقیه بیماران شایع‌ترین علت سقط علت آندوکرین (4/41%) بود، بقیه علت‌ها
به‌ترتیب آنومالی رحمی (1/12%)، عفونت‌ها (1/12%)، سن بالای 35 سال مادر (1/12%)،
ترومبوفیلی (16/8%)، اختلال در تجزیه مایع سمن (16/8%)، علت ژنتیک (9/6%) و علت
اتوایمیون (7/1%) بودند. هیچ اختلاف معنی‌داری بین دو گروه از نظر علل سقط وجود
نداشت به‌جز در مورد آنومالی‌های رحمی که در گروه با سابقه سه سقط و بیشتر این
یافته نسبت به گروه اول شایع‌تر بود. (8/23% در مقایسه با 4/5%).
نتیجه‌گیری: در
مقایسه افراد با سابقه دو سقط و افراد با سابقه سه سقط و بیشتر اختلاف معنی‌داری
از نظر علل سقط به‌جز آنومالی رحمی وجود نداشت. بنابراین عاقلانه است که بررسی
زوجین با سابقه دو سقط پیدرپی همانند زوجین با سابقه سه سقط و بیشتر شروع شود.
