مجله دانشکده پزشکی

کشف فعالیت ضدباروری گوسیپول سبب شد که محققین و دانشمندان درصدد تهیه موادی شوند که خاصیت ضدباروری داشته و بعنوان ضدباروری مردانه مصرف شود. زیرا واضح است که بدون مشارکت عملی مردان، برنامه های کاهش جمعیت نمی تواند موفقیت چندانی داشته باشد. در این بررسی به ارزیابی اثرات ضدباروری دو داروی جدید از ترکیبات پیریمیدین به اسامی 2و4-دی آمینو 5 (3و4-دی کلروفنیل) 6-الکیل اکسی متیل پیریمیدین (اتیل اکسی و ایزوبوتیل اکسی) روی موش نر پرداختیم. این بررسی نشان داد که این ترکیبات هیچگونه اثر سمی، بطور معنی دار میزان تستوسترون سرم، حرکت اسپرمها، درصد اسپرمهای زنده، تولید روزانه اسپرمها، میزان ذخیره اسپرم در اپیدیدیم و درصد باروری را کاهش داد.

یک مادر و دختر 28 و 11 ساله از یک خانواده پنج نفری ساکن شهر تبریز بفاصله ده دقیقه بعد از مصرف روده نیم پز گوسفند بعنوان قسمتی از تغذیه روزانه، دچار خارش شدید گلو و در پی آن، مادر بفاصله یکساعت و دختر بعد از یک روز دچار استفراغ گردیدند. متعاقبا خارش شدید مجاری بینی، خارش شیپوراستاش، خارش گوش، گرفتگی بینی، خونریزی از دهان و بینی، سرفه های پی در پی، سردرد، سرگیجه، خارش پیشانی و دفع خلط به مقدار زیاد نیز در هر دو بیمار عارض گشت و تعداد زیادی انگل کوچک سفید شیری رنگ در اندازه 6-4 میلی متر از دهان و بینی بیماران در طی دو روز قبل از مراجعه از طریق خلط دفع گردید که در بررسی آزمایشگاهی، نمف (Nymph) لینگواتولا سراتا (Linguatula serrata) تشخیص داده شد. علایم بیماری تقریبا در هر دو بیمار یکسان بوده است.

در این بررسی صد بیمار مبتلا به انفارکتوس سطح تحتانی با هدف مشاهده و تعیین ویژگیهای انفارکتوس بطن راست بطور رتروسپکتیو مورد مطالعه قرار گرفتند. از این تعداد (16%) مبتلا به انفارکتوس بطن راست بودند. (69%) مذکر و (31%) از آنها مونث بودند. در جریان این بررسی مواردی از قبیل سن، جنس، علت و علائم زمان مراجعه، سابقه آنژیم صدری، سابقه قلب ریوی و عوامل خطر عمده، علائم فیزیکی و الکتروکاردیوگرافیک و نیز عوارض عمده مورد مطالعه قرار گرفت. علائم آتیپیک و انفارکتوس بی سروصدا در (25%) از مراجعین مشاهده گردید. سابقه آنژین صدری در مردان (36%) و در زنان (100%) موارد بود (P<0.05). برای تشخیص درست اتکا به علائم بالینی فیزیکی کافی نبوده و الکتروکاردیوگرافی در ساعت های اولیه از اشتقاق های پره کوردیال طرف راست تنها وسیله غیرتهاجمی و مقرون به صرفه است که بطور روتین و در تمام موارد مشکوک باید انجام گردد. در مواردی که انفارکتوس بطن راست وجود دارد عوارض آریتمی های مهم به نحوی بارز بیشتر از مواردی است که این نوع انفارکتوس همراه با انفارکتوس سطح تحتانی وجود ندارد.

در مطاله حاضر، تاثیر سرب بر خصوصیات فراساختمانی سلول اندوتلیال جدار سینوزوئید در طحال جنین Rat مورد بررسی قرار می گیرد. آلودگی زیست محیطی سرب با پیشرفت صنعت، بطور بی رویه ای در حال افزایش است. این آلودگی به طرق مختلف حیات موجودات زنده را مورد تهدید قرار می دهد. دستگاه گردش خون و ایمنی در این میان از حساسیت خاصی برخوردار می باشد. 30 رت ماده و 6 رت نر از نژاد (Sprague Dawley) به طریق نمونه برداری تصادفی انتخاب می گردند. پس از جفت گیری و مشاهده پلاک واژینال، رتهای حامله به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم می گردند. از نخستین روز بارداری، گروه آزمایش محلول استات سرب 0/13% و گروه شاهد آب مقطر به عنوان آب آشامیدنی مصرفی روزانه دریافت می نمایند. پس از زایمان، نمونه طحال نوزاد در محلول گلوتارآلدهاید 0.02 تثبیت و پس از طی مراحل آماده سازی توسط میکروسکوپ الکترونی مورد مطالعه قرار می گیرد. بررسی الکترون میکروسکوپی در سلولهای اندوتلیال سینوزوئید، تغییرات مورفولوژیک میتوکندری، ظهور لیزوزوم های اولیه، ثانویه و اجسام مالتی وزیکولار و تورم شبکه آندوپلاسمی را نشان می دهد. به نظر می رسد که این تغییرات در اثر تداخل سرب با اعمال آنزیمی یا تجمع سرب در ارگانلهای سلولی مذکور باشد.

در این مطالعه که بصورت توصیفی (نوع Case series) روی بیست بیمار انجام شده است، فراوانی MRI غیرطبیعی در اولین حمله نوریت اپتیک و نیز بروز اسکلروز متعدد (MS) در ماهها و سالهای بعد پی گیری شده است. از 20 بیمار، 15 بیمار زن و 5 نفر مرد بودند، کمترین سن 15 سال، بالاترین آن 29 سال و متوسط سن بیماران 23 سال و شایعترین علامت آغازگر بیماری افت بینایی و تاری دید بوده است. از همه بیماران معاینه دقیق نورولوژیک بعمل آمد تا از گرفتاری دستگاه عصبی مرکزی اطمینان حاصل شود. در 15 بیمار (75%)، MRI اولیه که از چند روز تا چند ماه بعد از ظهور نوریت اپتیک انجام شده بود غیرطبیعی و نشان دهنده پلاکهای MS در مغز بود و 5 نفر (25%)، MRI اولیه طبیعی داشتند. 14 بیمار از 20 بیمار فوق که از یک ماه تا 8 سال پی گیری شدند به مالتیپل اسکلروسیس مبتلا شدند که از این عده در 11 نفر آنها MRI اولیه غیرطبیعی بوده است. از نتایج این پژوهش چنین برمی آید که نوریت حاد عصب بینایی می تواند عارضه پیشتازی برای بروز MS در آینده باشد، بویژه اگر MRI اولیه مغز غیرطبیعی و علی رغم نبودن علائم بالینی گرفتاری CNS، پلاکهای تخریب میلین را در مغز نشان می دهد.

60 زن حامله در هفته های 14-6 حاملگی بر طبق معیارهای زیر انتخاب شدند: 1) وجود تهوع و استفراغ 2) نداشتن بیماریهایی که موجب تهوع و استفراغ می شود 3) حداقل در سه روز گذشته قبل از بستری شدن درمان دارویی نشده باشند 4) دچار تهدید به سقط نباشند و حاملگی مولار و دوقلو نداشته باشند. این افراد به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. میانگین سن مادران 25/16 سال (سال 37-16) بود که در دو گروه match بود. افراد مورد بررسی در هر دو گروه از نظر گراویدا، دفعات سقط، سن حاملگی، شدت تهوع و استفراغ، در بیرون یا داخل خانه بودن بیمار، شغل بیمار، میزان درآمد خانواده و میزان سواد بیمار و همسرش مشابه بودند. یک گروه از بیماران از تحریک نقطه Pe6 طب سوزنی بوسیله TENS در دو ساعت یکبار به مدت ده دقیقه در زمان بیداری استفاده کردند و گروه دیگر با همین الگو از دستگاه خاموش TENS به عنوان placebo استفاده کرد. هر دو گروه به مدت 48 ساعت در بیمارستان بستری شدند و میزان تهوع و استفراغشان توسط وضع اشتها، دفعات استفراغ، شدت تهوع و VAS در بدترین روز تهوع و استفراغ، 24 ساعت قبل از بستری شدن، 24 و 48 ساعت بعد از بستری شدن سنجیده شد. دو گروه از نظر دفعات استفراغ، VAS، وضع اشتها و شدت تهوع برای 24 ساعت قبل از بستری شدن و بدترین روز تهوع و استفراغ مشابه بودند. بعد از 24 و 48 ساعت استفاده از TENS و placebo اختلاف معنی داری وجود داشت (P=0.000). در گروه مورد 26 نفر (86/7%) از TENS رضایت داشتند و باعث بهبود علائمشان شده بود (در مقابل 23/3% گروه کنترل). 81/6%از بیماران مبتلا دارو مصرف کرده بودند که تنها 18/3% از آنها معتقد بودند که داروها باعث بهبود تهوع و استفراغ آنها شده است. بررسی میزان VAS در دو گروه severe و mild to moderate نشان داد که vas این دو گروه در روز اول و دوم بعد از بستری شدن تفاوت معنی داری ندارد. 15% از افراد گروه مورد دچار راش گذاری پوستی شدند، 5 مورد از بیماران در گروه مورد بیش از یک بار یستری شدند. از بین کسانی که تهوع و استفراغشان با TENS خوب شد، 5% آنها بعد از 2 بار استفاده از TENS علائمشان بهبود یافت و 47% از بیماران قبل از 24 ساعت پس از قطع TENS دچار عود علائم شدند. در یک مورد از مواردی که بیش از یک بار بستری شدند استفاده مجدد از TENS موجب بهبودی در تهوع و استفراغ وی نشد. 56/6% از بیماران پیشنهاد کردند که از TENS به طور دائم در منزل استفاده کنند و 45% از بیماران از طریق مطالعه اعلانهای تبلیغاتی جذب استفاده از TENS شدند.

از 270 بیمار مراجعه کننده با شکایات واژینیت (افزایش ترشحات، احساس بوی بد ترشحات، خارش، سوزش و ...) به یک درمانگاه زنان واژینوز باکتریایی براساس وجود حداقل سه معیار از چهار معیار زیر در 68 نفر (25%) تشخیص داده شد: (1) ترشحات واژنی یکنواخت (هموژن)، (2) آزمایش آمین (ویف) مثبت با محلول پتاس 20%، (3) pH بالاتر از 4/5 ترشحات واژن و (4) وجود کلوسل در گستره مرطوب. سپس نتایج حاصل از این گروه با گروه شاهد که 55 نفر بودند مقایسه گردید. در این مطالعه ارتباط وجود کلوسل بیش از 20% سلولهای اپی تلیال در گستره رنگ آمیزی شده به روش گرم و نیز روش نوجنت و همکارانش در رنگ آمیزی گرم با تشخیص کلینیکی باکتریال واژینوزیس بررسی شده است، و ارزش تشخیصی هریک از آزمایشهای انجام شده تعیین گردیده است. کلوسل بیش از 20% سلولهای اپی تلیال واژن در 87% گروه باکتریال واژینوزیس و 5/5% گروه شاهد دیده شد. pH بیشتر از 4/5 بیشترین حساسیت (100%) و کمترین ویژگی (47%) و نمره مساوی و بیش از 7 (در گستره رنگ آمیزی شده به روش گرم و روش نوجنت) بیشترین ویژگی (100%) و بیشترین ارزش پیش بینی مثبت (100%) را دارا بودند. شایعترین شکایات، افزایش ترشحات (90%)، احساس بوی بد (57%) و احساس بوی بد از مقاربت (65%) است.

نظر به اهمیت میزان مرگ و میر پری ناتال به عنوان یکی از شاخصهای مهم وضعیت سلامت در یک جامعه این مطالعه جهت بررسی میزان مرگ و میر دوره پری ناتال در تهران بر روی 18885 نوزاد در کلیه مراکز زایمان در سطح شهر تهران و با روش نمونه گیری تصادفی در سال 1373 انجام شده است. میزان مرگ و میر بطور کلی 21/1000 برآورد گردیده است. در کل نمونه، زایمان سزارین در 42/2% موارد و زایمان واژینال در 57/8% موارد صورت گرفته است. 11/3 درصد نوزادان، پره ماچور و 8/4%، وزن زیر 2500 گرم داشته اند. براساس نتایج بدست آمده پره ماچوریتی (P=0.000) و (LBW (P=0.000، گروه سنی بالای 35 سال مادر در مقایسه با گروه سنی 29-20 سال (P=0.01)، سابقه زایمان بیش از 5 مورد (P=0.00001)، سابقه حاملگی بیش از 5 مورد (P=0.04)، عدم مراقبتهای پری ناتال (P=0.000002)، تحصیلات زیر دیپلم مادر (P=0.004)، دوقلو یا چندقلو زایی (P=0.000)، وجود ناهنجاریهای مادرزادی در نوزاد (P=0.000)، آپگار زیر 4 در دقیقه اول و پنجم (P=0.000) همراه با افزایش ریسک مرگ و میر بوده است. عوامل مرتبط با مرگ و میر نوزادان در دنیا نیز بررسی شده است که برحسب مناطق مختلف آمارهای متفاوتی در دسترس می باشد. عواملی مانند (LBW (Low Birth Weight، آسفیکسی، زایمان بریچ، عدم وجود مراقبتهای پری ناتال، دوقلو زایی و چندقلو زایی، آنمی مادر، وضعیت اجتماعی و اقتصادی خانواده، سن مادر، تعداد زایمانها، زایمان طول کشیده، مالفورماسیونهای جنین، عفونت، تروماهای زایمان، توکسمی حاملگی و ... به عنوان فاکتورهای مرتبط با پری ناتال مورتالیتی ذکر شده اند. مرگ و میر پری ناتال می تواند نشان دهنده وضعیت سلامتی خانمها و کیفیت مراقبتهای بهداشتی باشد. همانطور که مرگ و میر شیرخوار به عنوان شاخصی برای ارزیابی وضعیت اقتصادی اجتماعی در نظر گرفته می شود. با توجه به تفاوت مسایل ژنتیکی، نژادی، جغرافیایی، سرویسهای خدمات بهداشتی با سایر نقاط دنیا این مطالعه در راستای پاسخ دهی به سوالات ذیل انجام شده است. میزان مرگ و میر نوزادان و علل آن و فاکتورهای مرتبط با آن به ترتیب اهمیت چیست؟ عوامل مرتبط مانند تولد زودرس (کمتر از 37 هفته) و LBW، سابقه وجود بیماری در مادر، سابقه مصرف دارو در مادر، دوقلو یا چندقلو زایی، پرولاپس بندناف، پارگی کیسه آب بیش از 18 ساعت، غیرشفاف بودن مایع آمنیوتیک و وجود ناهنجاریهای مادرزادی از مهمترین فاکتورهای موثر در مرگ و میر پری ناتال می باشند و عواملی مانند سابقه زایمان بیش از 5 مورد و عدم وجود مراقبتهای پری ناتال، سن بالای 35 سال، سابقه حاملگی بیش از 5 فرزند و سابقه داشتن فرزند LBW از سایر عوامل موثر می باشند.

هلیکوباکترپیلوری میکروارگانیسمی است که به عنوان یکی از عوامل موثر در ناراحتیهای دستگاه گوارش نظیر زخم دوازدهه در دهه اخیر مطرح شده است. در راستای بکارگیری روشهای تشخیصی ساده و کم هزینه، استفاده از روش سرولوژی ELISA بعنوان روشی که می تواند جایگزین روشهای دیگر از جمله کشت و آزمایشهای بیوشیمیایی شود، توجه بسیاری از آزمایشگاههای تشخیص طبی را بخود جلب نموده است. به همین دلیل مطالعه ای بر روی 111 نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان امام خمینی صورت گرفت. پس از بررسی های اولیه از بیماران جهت انجام آزمایشهای میکروبی، بافت شناسی و سرولوژی، نمونه بیوپسی و خون گرفته شد. در آزمایشی که بر روی کلیه نمونه های بیوپسی و سرمی به عمل آمد، حساسیت و ویژگی آزمایش ELISA در مقایسه با سایر روشهای استاندارد به ترتیب 90% و 93% تعیین گردید. این مطالعه نشان داد که روش الایزا یک روش موثر و با ارزش در تشخیص عفونت هلیکوباکتر پیلوری می باشد.

تب در سالمندان اغلب نشانگر یک بیماری شدید و جدی است. این بیماران را باید بخصوص در مواردی که تظاهرات بالینی اختصاصی دارند بستری نمود. به همین سبب بر آن شدیم تا طی یک مطالعه آینده نگر که در مدت 6 ماه در بخش عفونی مجتمع بیمارستانی امام خمینی تهران از فروردین تا مهرماه سال 1376 انجام یافت، کلیه بیماران بالاتر از 65 سال را که با درجه حرارت 37.8°C یا بالاتر در این بخش بستری می شدند مورد بررسی قرار داده، علل تب را در این گروه مشخص نماییم، با این امید که اطلاع از علل تب در سالمندان گامی در جهت تشخیص و اقدامات درمانی هرچه سریعتر در این گروه سنی باشد. مطالعه حاضر، آینده نگر، توصیفی و از نوع Case series می باشد. نمونه مورد مطالعه 101 بیمار (63 مورد مرد و 38 مورد زن) بین 65 تا 92 سال (متوسط 73 سال) بودند. مهمترین عامل زمینه ای در این بیماران پرفشاری خون و بیماری قلبی در 20 بیمار، دیابت در 15 بیمار و بیماری ریوی در 5 بیمار بوده است. تشخیص نهایی در این 101 بیمار شامل: پنومونی در 25 نفر (24/8 درصد)، عفونت ادراری در 14 نفر (13/9%)، Septicemia در 12 نفر (11/9%)، سلولیت در 16 نفر (15/%)، تب با علت نامعلوم در 4 نفر (4%)، بدخیمی در 6 نفر (5/9%)، مننژیت در 8 نفر (7/9%) و گاستروانتریت در 4 نفر (4%)، بروسلوزیس در 7 نفر (6/9%) و سایر علل 5 نفر (5%) بود. بیشترین علت مراجعه بیماران تب و علایم ریوی بوده و پنومونی بعنوان شایعترین علت تب در گروه مورد مطالعه شناخته شد. در نتیجه می توان گفت توجه به شکایت اصلی بیماران سالمند مراجعه کننده با تب - گرچه تظاهرات بالینی در سالمندان مهم است - کمک زیادی در رسیدن به تشخیص نهایی می کند. شایعترین علت تب در مردان سالمند پنومونی بوده و در زنان سالمند پنومونی، sepsis، عفونت دستگاه ادراری و مننژیت با درصد فراوانی یکسان علل عمده تب را تشکیل می دادند. 41 بیمار بهبودی کامل داشتند، یعنی به سطح عملکرد قبل از بیماری بازگشتند. 42 بیمار بهبودی نسبی داشتند و 18 نفر فوت نمودند.

عملکرد خانواده، در مورد 103 خانواده اهمالکار و 102 خانواده غیراهمالکار هر دو دسته از گروه با درآمد پایین انتخاب شده بودند، با کاربرد روش های گزارش شخص و مشاهده ای، مورد سنجش قرار گرفت. مادران اهمالکار، خانواده های خود را دچار اغتشاشات و کشمکشهای بیشتر و کمتر ابرازگر احساسات توصیف نمودند، ولی بهم پیوستگی کمتری را بیان ننمودند. میزان تعاملات خانوادگی ملاحظه شده و ضبط شده (audiotaped)، دال بر آن بود که خانواده های اهمالکار، دچار سازمان یافتگی کمتر و هرج و مرج بیشتری بوده و ابراز زبانی کمتری داشته و در مقایسه با خانواده های شاهد، عواطف مثبت کمتر و منفی بیشتری نشان می دادند. بهرحال، از نظر معیارهای عملکرد، تفاوت ها و تنوعات وسیعی در خانواده های اهمالکار به چشم می خورد. 3 نوع مجزای عملکرد خانوادگی اهمالکاران، مشخص گردید که برطبق آن، مداخلات پیشنهادی جهت هر نوع، برای بهبود عملکرد والد-خانواده (parental family functioning) بیان می گردد.

در این مطالعه 391 زن دیابتی بطور تصادفی از میان مراجعه کنندگان به مرکز کنترل دیابت شهر یزد انتخاب و از نظر سوابق و نتایج بارداری به روش مقطعی مورد مطالعه قرار گرفتند. متغیرهای مورد بررسی عبارت بودند از: میانگین (سن ازدواج، دفعات ازدواج، سن اولین بارداری، دفعات بارداری، آخرین قند خون ناشتا)، فراوانی و میانگین (زایمان زودرس، تولد زنده، کودک باقی مانده، تولد کودکان >4 Kg، تولد کودک ناهنجار، سابقه سقط)، فراوانی دیابت (دیابت در نسلهای قبل و بعد، زنان واجد شرایط تنظیم خانواده، شایعترین روش جلوگیری از بارداری)، و بررسی زنان حامله در جمعیت تحت بررسی. در بین افراد مورد مطالعه کسانی وجود داشتند که: بیش از 5 بار ازدواج کرده بودند، 25 بار حامله شده بودند، پانزده فرزند داشتند، 10 کودک بیش از 4 کیلوگرم بدنیا آورده بودند، 14 مرتبه سابقه سقط داشتند و حتی فردی بود که 11 کودک ناهنجار بدنیا آورده بود. بیماری بدون در نظر گرفتن نوع دیابت در هر نسل، در جنس مونث بیشتر بود، و میانگین آخرین قند خون ناشتا در افراد با تعداد حاملگی بیش از 6 بار بطور معنی داری بیشتر از افراد با حاملگی کمتر از 6 بار بود (P=0.0004). پیشنهاد اصلی این بررسی غربالگری صحیح زنان باردار از نظر دیابت و پیگیری اورژانس مبتلایان و تاکید بیشتر بر آموزش بوده است.

در این بررسی پرونده 200 تن از خانمهایی که جهت درمان ناباروری از اوایل سال 1374 لغایت 1375 به بخش IVF بیمارستان میرزا کوچک خان مراجعه نموده اند بطور گذشته نگر مورد مطالعه قرار گرفت و نتایج هیستروسالپنگوگرافی و لاپاراسکپی کلیه بیماران مقایسه گردید. هدف تعیین ارتباط بین تغییرات پولیپوئیدی و هیپرتروفی آندومتر در هیستروسالپنگوگرافی و آندومتریوز یافته شده در لاپاراسکپی است. از 32 خانمی که آندومتر هیپرتروفیک و یا نقص در پرشدگی پولیپوئیدی داشته اند فقط 3 مورد در لاپاراسکپی آندومتریوز نشان دادند و تشخیص آنها با آسیب شناسی مورد تایید قرار گرفت، در حالیکه در 168 خانم که هیستروسالپنگوگرافی طبیعی داشتند، 22 مورد آندومتریوز مشاهده گردید. بنابراین می توان نتیجه گرفت وجود هیپرتروفی یا تغییرات پولیپوئیدی آندومتر نمایانگر وجود آندومتریوز نیست، و بالعکس هیستروسالپنگوگرافی طبیعی وجود آندومتریوز را نفی نمی نماید.

برخی از بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه یا ICU که دچار نارسایی حاد کلیه شده اند نیاز به دیالیز می یابند. انجام همودیالیز به روش مرسوم و متناوب، خطر افت فشارخون و عدم دفع کافی مایعات و توکسین ها را از بدن دارد. دیالیز صفاقی نیز خطر پریتونیت دارد و اثر بخشی آن کمتر از همودیالیز است. به همین دلایل و نبودن بخش دیالیز در بیمارستان الزهرای اصفهان، از روش همودیالیز مداوم بصورت ورید به ورید یا CVVHD) Continuous Venovenous Hemodialysis) برای نخستین بار در کشورمان در مورد 3 بیمار ICU استفاده شد. روش و مواد: با استفاده از مامبران پلی سولفان، پمپ خون و محلول دیالیز صفاقی و یک پرستار ثابت، بیماران بین 24-12 ساعت همودیالیز شدند. نتایج: 1) کلیرانس اوره بین 18-50 ml/min بود. 2) میزان اولترافیلتراسیون بین 1000-160 میلی لیتر در ساعت بود. 3) با دیالیز، خونریزی متوقف شده اختلال انعقادی و اکسیژناسیون بهبود یافت. 4) همه بیماران دچار هایپرگلیسمی و هایپوترمی شدند. 5) هر 3 بیمار (2 نفر به علت سپتی سمی و 1 نفر به علت هیپوتانسیون) فوت نمودند. نتیجه گیری: روش CVVHD با وسایل ابتدایی موجود جایگزین مناسب همودیالیز و دیالیز صفاقی و قادر به دفع زیادتر مایعات و توکسینها خواهد بود.

در این بررسی اثر خالص هر متغیر، پس از حذف سایر متغیرهای موثر بر مرگ و میرهای نوزادان زیر یک ماه، که علت آنها ناشناخته است برآورد شده است. داده های این تحقیق از اطلاعات حاصل از طرح نمونه گیری زاد و ولد و مرگ و میر سال 1370 سازمان ثبت احوال کشور استخراج شده اند. این داده ها با روش آماری رگرسیون لجستیک چند متغیره تجزیه و تحلیل گردیده اند و نتایج زیر بدست آمده اند. در مرگ و میر نوزادان زیر یکماه علاوه بر ازدواجهای خویشاوندی، متغیرهای نوع تولد (یک قلو یا بیشتر)، تعداد فرزندان مرده قبلی مادر، زبان مادری مادر، سن مادر در موقع تولد فرزند، تحصیلات پدر، تعداد زایمانهای مادر نیز تاثیر داشته اند. پس از حذف سایر عوامل، تاثیر ازدواج خویشاوندی بر مرگ و میر نوزادان زیر یکماه به صورت مستقل و به صورت متقابل با تعداد فرزندان مرده قبلی ظاهر شده است. نتیجه آنکه نسبت بخت (Odds Ratio) مردن بچه فعلی طی یک ماه برای مادرانی که یک فرزند مرده قبلی دارند، به مادرانی که فرزند مرده قبلی ندارند، به رابطه خویشاوندی آنها بستگی دارد. این نسبت در گروهی که والدین، رابطه خویشاوندی نزدیک (یک پدربزرگ و یا مادربزرگ مشترک) دارند، برابر 5/45 و در گروهی که والدین رابطه خویشاوندی ندارند 4/96 است، که دلیل بر تاثیر ازدواج خویشاوندی در مرگ و میر نوزادان زیر یکماه است.

اهداف ما پیدا نمودن فراوانی بازال سل اپی تلیوما BCE و بررسی انواع کلینیکی و پاتولوژیکی و رابطه آنها با هم در بیماران مراجعه کننده به درمانگاههای پوست بیمارستان رازی بوده است. مطالعه بصورت آینده نگری بر روی 103 بیمار که طی 6 ماه به درمانگاههای فوق مراجعه نمودند انجام گرفت. نتیجه: (63/1%) بیماران مرد و (36/9%) زن بودند، BCE در دهه ششم شایعتر بوده، (40/7%) بیماران پوست روشن با موهای بور و (54/4%) رنگ پوست گندمگون و (4/9%) پوست سبزه تند داشتند. سابقه کک و مک در (15/5%) و سابقه رادیوتراپی در دوران کودکی در (41/7%) بیماران موجود بود. سابقه سبوره و آکنه در (89/3%) منفی بوده و بیماران پوست خشک داشتند. شایعترین محل BCE در سر (47/5%) و نادرترین محل تنه (0/8%) بود. شاعترین فرم کلینیکی در انواع منفرد ندولراولسراتیو (30/5%) و در فرم متعدد پیگمانته (60/2%) و شایعترین فرم پاتولوژی solid گزارش گردیده است (53/4%). BCE در مردان و همچنین در کسانی که پوست خشک و روشن داشتند شایعتر بود. بحث: در افرادی که سابقه رادیوتراپی در سر داشتند ضایعات بیشتر در سر و پیشانی، جلو و پشت گردن و اکثرا بصورت پیگمانته دیده شد. فراوانی این بیماری در مراجعه کنندگان به درمانگاههای پوست بیمارستان رازی (0/5%) بوده است.

همی بالیسم نادرترین نوع حرکات غیرارادی است. در این مطالعه دو مورد آن گزارش گردیده است و سپس دلایل مختلف ایجاد بیماری و پاتولوژی و درمان آن از نظر دارویی یا جراحی مورد بحث قرار گرفته است.

بیماری هالروردن اسپاتزیکی از اختلالات متابولیک ارثی است که بوسیله ژن اتوزوم مغلوب منتقل می شود. علایم بالینی آن در اواخر دوران کودکی و یا اوایل نوجوانی آشکار می شوند. یافته های کلینیکی متغیر است، ولی نشانه های اختلال سیستم هرمی و خارج هرمی در اغلب موارد بارز هستند. در خیلی از موارد زوال عقلی و اختلالات خارج هرمی پیشرونده دیده می شود. در جریان سیر بیماری تعدادی از مبتلایان اختلال تعادل و میوکلونی مشاهده می گردد. آتروفی عصب باصره، رتینیت پیگمانتوزا و ندرتا پارکینسونیسم فامیلی نیز گزارش شده اند. علت بیوشیمیایی بیماری معلوم نشده، ولی در بیماری زائی (Pathogensis) آن پراکسیداسیون غیرطبیعی لیپوفوشین به نوروملانین و کمبود فعالیت سیستئین دی اکسیژناز مطالعه شده اند. استحاله رنگین گلوبوس پالیدوس، جسم سیاه و هسته قرمز یافته اصلی آسیب شناسی است که در آن رسوبات بی شکل و دانه ای آهن همراه با کلسیم در جدار عروق و بصورت آزاد در بافت نواحی مذکور مشاهده می شود. این استحاله نتیجه لیپوفوشین محتوی آهن (شبه نوروملانین) در داخل و خارج نرونها و استروسیت های هیپرپلازیک می باشد. در نمونه ای که گزارش می شود دیستونی چند کانونی تظاهر اصلی بیماری بوده و تشخیص براساس یافته های بالینی و MRI داده شده است.

با افزایش روزافزون سالمندان در جوامع کنونی، دولت و مردم در اغلب کشورهای توسعه یافته کاملا آماده اند تا با پیچیدگی های اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی ناشی از شمار فزاینده افراد سالمند، که به پیر شدن ملتها موسوم است، مواجه شوند. در حال حاضر جمعیت بالاتر از 60 سال در برخی از کشورهای اروپای غربی (آلمان، فرانسه، انگلستان، سوئد) 12 تا 15 درصد کل جمعیت را تشکیل می دهد که براساس پیش بینی آنها تا سال 2020، تقریبا به 25 درصد خواهد رسید. در کشور ما نیز براساس سرشماری های انجام شده در سالهای 1355، 1365 و 1375، درصد افراد 60 ساله و بیشتر به ترتیب 5/12 درصد، 5/25 درصد و 7/67 درصد بوده است و تعداد افراد 60 سال به بالا در جمعیت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهران، 135379 نفر در سال 1376 را شامل می شود. بدیهی است که این تغییر دموگرافیک به افزایش قابل توجه بیماری های مزمن و نیازهای جدید بهداشتی در جامعه خواهد انجامید، بطوری که عرصه جدیدی را در مراقبتهای بهداشتی اولیه برای سالمندان طلب می نماید. بنابراین به منظور مشخص شدن نیازهای بهداشتی، درمانی افراد فوق در جمعیت تحت پوشش دانشگاه، تحقیق حاضر به اجرا درآمده است و یافته های این بررسی نشان می دهد که با وجود مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی در افراد سالمند، فقط 25% از آنها سازمانهای ارائه کننده خدمات بهداشتی، درمانی و اقتصادی به سالمندان را می شناختند و تمام سالمندان از یک یا چند بیماری تواما در رنج بودند، خانمها بیشتر از مردان در این مورد اظهار ناراحتی می کردند و نکته قابل توجه در این مطالعه، این است که افراد سالمند با وجود داشتن بیماری های گوناگون جسمی، مشکل اساسی خود را مسائل مالی ذکر می کردند، به طوری که 37/7 درصد، مسائل مالی و 18/3 درصد، بیماریهای جسمی را مشکل اساسی خود نام برده اند.

اکسیداسیون لیپوپروتئین های با وزن مخصوص پایین (LDLs) مرحله مهمی در پاتوژنز آترواسکلروز می باشد. طی اکسیداسیون، ذره LDL دچار تغییرات ساختمانی (لیپیدی و پروتئینی) زیادی می شود که خصوصیات بیولوژیک آنرا تغییر می دهد، طوری که آتروژنیک می گردد. برای مطالعه خصوصیات آتروژنیک، معمولا دو شکل LDL تغییر یافته، شامل LDL اکسید شده با 2+ox-LDL) Cu) و LDL تغییر یافته با مالون دی آلدئید (mal-LDL) بکار می رود. در این مطالعه، LDL از 72 ml پلاسمای تازه تهیه شده با روش اولتراسانتریفوژ شناوری متوالی جدا شد که همراه با تخلیص 12.5mg LDL Protein بود. اکسیداسیون LDL در بافر فسفاته سالین (PBS) با محلول 2 µM سولفات مس انجام گرفت و mal-LDL با انکوباسیون LDL در PBS، همراه با محلول 0.5 M تازه تهیه شده مالون دی آلدئید تهیه گردید. ارزیابی این تغییرات بوسیله اندازه گیری جذب نوری در 234 nm، مواد واکنش کننده با اسید تیوباربیتوریک (TBARS)، و حرکت الکتروفورتیک در 8.6 pH به انجام رسید. افزایش جذب نوری در 234 nm نشانه شروع اکسیداسیون بود. TBARS نمونه های ox-LDL و mal-LDL به ترتیب معادل 80nM MDA/mg LDL protein و 400nM MDA/mg LDL protein بدست آمد. حرکت الکتروفورتیک ox-LDL و mal-LDL، در مقایسه با LDL طبیعی (n- LDL)، افزایش نشان داد.