مجله دانشکده پزشکی

عفونت های انگلی، بویژه انگل های فرصت طلب از مشکلات اصلی بیماران دچار نقص سیستم ایمنی است. این گروه از بیماران که می توانند طیف وسیعی از مبتلایان به سرطان، گیرندگان پیوند عضو، دریافت کنندگان داروهای شیمیایی تضعیف کننده سیستم ایمنی و افراد تحت پرتودرمانی را دربرگیرند، نسبت به افراد عادی در برابر عفونت های مختلف آسیب پذیرتر بوده و عوارض بیشتری را تحمل می کنند. هدف از این بررسی تعیین شیوع انگل های روده در گیرندگان داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی بدلیل سرطان بوده است. برای این منظور 261 نمونه مدفوع از مبتلایان به سرطان تحت شیمی درمانی جمع آوری و به آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی آورده شد. در مورد هر نمونه آزمایش های مستقیم، تغلیظ فرمالین-اتر، شناورسازی شیتر، رنگ آمیزی زیل-نلسون اصلاح شده، کشت بر روی نوار کاغذ صافی به روش هارداموری و کشت به روش پلیت آگار انجام گرفت و شیوع انگل های روده در این بیماران مشخص گردید. در این مطالعه 89 نمونه یا (34%) به انگل های روده ای مبتلا بودند. 31.9% مبتلایان را گروه سنی زیر 20 سال، 34.6% مبتلایان را گروه سنی 50-21 سال و 36.5% مبتلایان را گروه سنی بالای 51 سال تشکیل می دادند که پس از انجام آزمون آماری X² اختلاف معنی داری بین شیوع انگل های روده ای و دو متغیر سن و جنس مشاهده نگردید. میزان آلودگی به انگل های روده ای در مبتلایان به سرطان در گروه درمانی 4-1 دفعه 34.6% و در گروه درمانی بیشتر از 5 دفعه 33.6% بود که از نظر آماری با کمک آزمون X² رابطه معنی داری بدست نیامد. باتوجه به مطالعه انجام شده و نتایج حاصل از آن پیشنهادات ذیل مطرح می گردند: الف) انجام آزمایش مدفوع از نظر انگل های روده ای قبل از انجام شیمی درمانی. ب) اگر بیمار در گروه خطر قرار دارد، این آزمایش مدفوع باید به دفعات متعدد (5 الی 7 مرتبه) انجام می شود و در غیر این صورت انجام آزمایش مدفوع یکبار کافی است. ج) انجام مرتب آزمایش مدفوع از نظر انگل های روده ای در مدت شیمی درمانی. د) استفاده از روش های اختصاصی جهت شناسایی هرچه بیشتر و بهتر آلودگی های انگل روده ای در موارد مشکوک و بیماران مستعد به ابتلا باید بعمل آید.

این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی 1155 کودک از 4 دبستان دخترانه و پسرانه شهرری در سال 76-1375، جمعیت تعیین فراوانی آلودگی در ناحیه مزبور در بین کودکان مدارس و اثر متغیرهایی از قبیل سن، جنس، میزان تحصیلات پدر و مادر و تعداد افراد خانواده بر میزان آلودگی انگلی انجام پذیرفته است. در این مطالعه اثر آلودگی انگلی بر سدیمانتاسیون و ائوزینوفیلی بررسی و همچنین اثر آلودگی انگلی بر رشد با اندازه گیری BMI مطالعه شده است. از هر کودک یک نمونه مدفوع آزمایش شده، محدوده سن 11-6 سال بوده و از کل کودکان، 599 نفر پسر و 556 نفر دختر بودند. از 1155 کودک، 179 کودک آلوده به انگل بودند. شایعترین انگل، ژیاردیا در 14.11% موارد بود و هیمنولپیس نانا (1.21%)، اسکاریس لومبریکوئید و آنتروبیوس ورمیکولاریس هرکدام (0.08%) موارد آلوده را شامل شدند. از نظر سن، جنس، میزان تحصیلات پدر و مادر، اندازه خانواده، ائوزینوفیلی، Body mass index و ESR بین کودکان آلوده به ژیاردیا و کودکان غیر آلوده تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت. در 163 کودک، یعنی 91% موارد، آلودگی مربوط به انگل ژیاردیا بود و در 162 مورد، هیچ نشانگانی از آلودگی موجود نبود. 163 کودک آلوده به ژیاردیا با مترونیدازول به مقدار 15 میلیگرم/کیلوگرم/روز، منقسم در سه دز، برای مدت 7 روز درمان شدند.

زنان حامله شاغل در محیط‌های پر سر و صدا در معرض انواع اصوات ناهنجاری هستند که سلامت جنین آنها را تهدید می‌کند. یکی از ارگانهایی که تحت تاثیر این اصوات قرار می‌گیرد، اجزاء مختلف سیستم شنوایی است. صوت با تاثیر بر طرح بیان ژنی می‌تواند فیزیولوژی گوش و روند تکامل را تغییر دهد. یکی از مولکول‌های مهم درگیر در فرایند تکامل گلیکوکانژوگه‌ها هستند. بیان این مولکولها می‌توانند تحت تاثیر صوت تغییر نموده و مسیر تکاملی اجزاء مختلف گوش را تغییر دهد. هدف از این تحقیق بررسی اثرات صوت بر روی تکامل مولکولی گانگلیون مارپیچی با شدتی معادل آنچه کارگران در مکان‌های صنعتی با آن مواجه هستند، می‌باشد.

روش بررسی: جهت بررسی تغییرات این گلیکوکانژوگه‌ها از 42 سر موش حامله استفاده گردید. موش‌ها به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. هر گروه کنترل و آزمایش نیز به نوبه خود به سه زیر گروه تقسیم گردیدند. جنین و نوزادان موش‌های گروه آزمایش در معرض صوتی با شدت 100 دسی‌بل به مدت 5/2 ساعت از روز پنجم جنینی تا روز هفتم پس از تولد قرار گرفتند. نمونه‌برداری از گوش نوزادان موش‌ها در روز اول پس از تولد، روز هفتم و روز چهاردهم پس از تولد انجام شد. نمونه‌ها پس از آماده‌سازی بافتی با کمک لکتین‌های P‏NA, WGA, BSAI-B4 و DBA رنگ آمیزی شدند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که پس از در معرض قرارگیری با صوت تغییرات بافتی قابل ملاحظه در سطح میکروسکوپ نوری مشاهده نشد. اما واکنش جسم سلولی نورونهای گانگلیون به لکتینBSAI-B4 در نوزادان چهارده روزه تغییر معنی‌داری نمود. (05/0p<)

نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که گرچه صوت در نورونهای گانگلیون تغییرات بافتی ایجاد ننموده است، اما سبب تغییرات مولکولی می‌شود. زمان بروز این تغییرات همزمان با تغییر پتانسیل غشاء در نورون و مسیر شنوایی است که ممکن است بتواند بر روی این عمل تاثیر گذارده و اختلالات شنوایی مادرزادی را به دنبال داشته باشد.

دبیرخانه علوم پایه پس از انجام امتحان جامع، دانشگاه‌های شرکت‌کننده در امتحان مذکور را برحسب نمرات دانشجویان در هر درس و نیز در کلیه دروس رده‎بندی می‎نماید. این پژوهش معتقد است که روش مورد استفاده در رده‎بندی دانشگاه‌ها در درس زبان روش درستی نیست و لذا نتایج صحیحی به دست نمی‎دهد.

روش بررسی: هفت دانشگاه بزرگ و کوچک انتخاب شدند. نمرات زبان کنکور سراسری دانشجویان ورودی سال‌های تحصیلی 80-79، 79-1378 و نیز نمرات زبان آنان در امتحان جامع دوره‎های مربوطه به ترتیب از دانشگاه‌های مذکور و دبیرخانه علوم پایه دریافت گردید. نمره‎های کنکور سراسری و امتحان جامع هر یک از دانشجویان با هم تطبیق داده شدند.

یافته‌ها: میــان نمره زبان کنکور سراسری و نمرات زبان امتحان جامع در مــورد کلیــه دانشگاه‌های مورد بررسی همبستگی معنی‌داری به میزان 27/0 (045/0p<) تا 69/0 (004/0p<) مشاهده گردید. به علاوه مشاهده شد علی‌رغم خواست دبیرخانه مبنی بر محاسبه نمره‎ها و رده‎بندی دانشگاه‌ها در دو گروه دانشگاه‌های کوچک و بزرگ، در بسیاری از دوره‎های ‌امتحان ‌جامع‌ برخی‌ دانشگاه‌هایی‌ کوچک در کنار ‌دانشگاه‌هایی ‌بزرگ و بالعکس رده‎بندی شده‎اند.

نتیجه‌گیری: همین امر موجب مخدوش شدن رده‎بندی دانشگاه‌های در درس زبان گردیده است. این پژوهش دو روش رده‎بندی پیشنهاد کرده است که می‎توانند این نقص موجود در رده‎بندی فعلی دانشگاه‌های در درس زبان را تا حدی رفع نمایند.

  زمینه و هدف : نقش قابل توجه حیوانات آزمایشگاهی در پیشرفت علوم و تحقیقات باعث شده تا امروزه در سرتاسر جهان تلاش‌های وسیعی جهت دستیابی به روش‌های صحیح کنترل و ریشه‌کنی آلودگی‌های مختلف این حیوانات، از جمله آلودگی‌های انگلی صورت پذیرد. تحقیقات محدودی در مورد وضعیت آلودگی انگلی حیوانات آزمایشگاهی در ایران صورت پذیرفته، لذا این مطالعه با هدف بررسی انگل‌های خونی، جلدی و گوارشی حیوانات آزمایشگاهی نگهداری شده در شرایط متعارف انجام پذیرفت. روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی- مقطعی،240 سر موش سوری و رت به صورت تصادفی از دو حیوان‌خانه مجزا در شهر کرمان انتخاب و نمونه‌های خون، تراشه‌های پوستی و محتویات دستگاه گوارش آنها از لحاظ حضور آلودگی انگلی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: در حیوان‌خانه شماره 1، آلودگی به کک نوسوپسیلا فاسیتوس، سستود هایمنولپیس دیمینوتا و تک یاخته‌های انتاموباموریس و کریپتوسپوریدیم به ترتیب در 41/35%، 1/36%، 75/3% و 25/1% رت‌ها حضور داشت. هم‌چنین 58/4% از موش‌های سوری به انتاموباموریس آلوده بودند. در حیوان‌خانه شماره 2، آلودگی به انتاموباموریس به ترتیب در 5/2% و 2% رت‌ها و موش‌های سوری مشاهده شد. نتیجه‌گیری: با توجه به حضور آلودگی انگلی بدون علامت بالینی در حیوان‌خانه‌های واجد شرایط متعارف مورد بررسی، انجام اقداماتی چون نمونه‌گیری‌های تصادفی دوره‌ای و نظارت دقیق بر وضعیت بهداشتی محیط حیوان‌خانه و غذای مصرفی حیوانات از حیوانات آزمایشگاهی ضروری به نظر می‌رسد. پاک‌سازی حیوان‌خانه‌ها از آلودگی انگلی نه تنها تاثیر نامطلوب این آلودگی‌ها در روند تحقیق را برطرف می‌سازد بلکه با حذف خطر انتقال بیماری‌های مشترک، سلامتی محققین و کارکنان را فراهم می‌سازد.