جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای اکسترنال فیکساتور

محمد جواد زهتاب، غلامرضا قربانی امجد، سید میر مصطفی سادات،
دوره 66، شماره 8 - ( 8-1387 )
چکیده

زمینه و هدف: اکثر شکستگی‌های خردشده پلاتوی تیبیا از لحاظ نسج نرم در وضعیت مناسبی نمی‌باشند درمان مورد بحث است. روش جااندازی غیرمستقیم و هیبرید به عنوان یک روش درمانی مناسب در حال جایگزینی روش‌های سنتی می‌باشد.

روش بررسی: در این مطالعه case-series که از سال 1384-1382 در بیمارستان سینای تهران انجام شد، 15 بیمار مبتلا به شکستگی پیچیده پلاتوی تیبیا که تحت درمان با هیبرید- اکسترنال فیکساتور قرار گرفته و شش ماه پی‌گیری داشتند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات اولیه بیمار و مراحل پی‌گیری در پرسش نامه‌های که شامل نتایج جراحی و عوارض آن بود، ثبت و بررسی شد.

یافته‌ها: 20 بیمار وارد مطالعه اما پنج نفر از مطالعه خارج شدند، تمام بیماران  مرد و میانگین سن آنها 6/38 سال (74-18) و متوسط زمان پی‌گیری 6/11 ماه (26-6) بود، شایع‌ترین مکانیسم (40%) تصادف موتور با ماشین و میانگین زمان تروما تا جراحی 7/4 روز (15-1) بود. در نهایت 80% بیماران دارای فلکشن 90> درجه و 60% دارای kneescore  >80 و همگی در نهایت جوش خوردند اما درجاتی از درد زانو را داشتند. 100% دارای آسیب نسج نرم زانو بودند اما موردی از نکروز پس از عمل نداشتیم، دو مورد (11%) عفونت عمقی داشتیم که در مقایسه با شدت آسیب‌ها قابل قبول می‌باشد.

نتیجه‌گیری: هر چقدر فاصله تروما تا جراحی، آسیب نسج نرم و دستکاری بافت نرم کمتر و جا اندازی مفصلی و راستای آن آناتومیک‌تر و با ثبات‌تر بود، بیماران نتایج بهتری داشتند. استفاده از این روش می‌تواند منجر به کاهش عوارض خصوصاً عفونت و نکروز نسج نرم، راه‌اندازی سریع‌تر و ایجاد یک زانوی با ثبات مناسب و با عملکرد قابل قبول شود. می‌توان با  فیکساسیون محدود داخلی نتایج جراحی را بهتر کرد.


محمدرضا عفت‌پرور، نیما جمشیدی، علی‌رضا اصغری اردبیلی،
دوره 75، شماره 2 - ( 2-1396 )
چکیده

زمینه و هدف: فیکساتورهای هیبریدی قابلیت حرکت در صفحات آناتومیکی به‌صورت یک‌جا را داشته و زمان اصلاح دفورمیتی‌های پیچیده را کاهش می‌دهند. هدف از انجام این مطالعه بررسی چگونگی عملکرد فیکساتور هیبریدی و تاثیر آن بر روی کاهش زمان درمان است.

روش بررسی: استخوان فمور در این مطالعه پژوهشی دارای دفورمیتی در سه صفحه ساژیتال، فرونتال و ترانسورس بود. پس از نصب فیکساتور Ortho-SUV Frame (OSF) در بیمارستان طالقانی عملیات نرم‌افزاری در بهمن ماه سال ۱۳۹۴ در دانشگاه اصفهان مورد انجام قرار گرفت.

یافته‌ها: با توجه به نوع بدشکلی اصلاح باید در سه جهت اعمال شود. از لحاظ اندازه‌گذاری در رابطه با این استخوان، mm ۳۳ جابه‌جایی در صفحه فرونتال، mm ۱۲ جابه‌جایی عمودی و mm ۴۸ جابه‌جایی در صفحه ساژیتال وجود دارد. اگر تمامی این بدشکلی ها با اکسترنال فیکساتور الیزاروف اصلاح شود نیاز به اعمال تغییرات یک میلی‌متر در هر روز می‌باشد. از این‌رو برای این اصلاح این بیمار نیاز به ۹۳ روز اعمال تغییرات و سه مرحله تغییر شکل اتصالات حلقه‌ها می‌باشد این در حالی است که با استفاده از اکسترنال فیکساتور هیبریدی این جابه‌جایی‌ها در نیمی از این زمان قابل انجام بوده و تمامی تغییرات در سیستم نصب شده‌ی اولیه قابل انجام است.

نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه کاهش زمان درمان یکی از اصلی‌ترین اهداف می‌باشد، سیستم‌های اکسترنال فیکساتور هیبریدی می‌توانند گزینه‌های مناسبی در زمان وجود بدشکلی‌های پیچیده بوده و جایگزین بسیاری از فیکساتورهای معمولی شوند. افزون بر این استفاده از نرم‌افزارهای به روز شده باعث افزایش دقت جابه‌جایی‌ها خواهد شد.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb