جستجو در مقالات منتشر شده


1 نتیجه برای ترمیم تاندون

رضا شهریار کامرانی، رامین حاج زرگر باشی، سعیدرضا مهرپور، آرش شرافت وزیری، مریم طباطبائیان،
دوره 67، شماره 7 - ( 7-1388 )
چکیده

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 زمینه و هدف: آسیب تاندون‌های فلکسور دست مشکلی پیش روی جراحان است که برای آن روش‌های متفاوتی وجود دارد که از این میان روش pull out می‌باشد که با وجود مزایای فراوان دارای اشکالاتی در ساختار می‌باشد. آنچه در تکنیک‌های مختلف مشترک می‌باشد، این است که پس از انجام این روش باید برای مدتی انگشت ترمیم شده را بی‌حرکت کنیم تا خطر پارگی تاندون از ناحیه گره با شروع حرکت به‌حداقل برسد. از طرف دیگر بی‌حرکتی در انگشت منجر به ایجاد چسبندگی در تاندون به‌عنوان یکی از مهمترین عوامل عدم موفقیت ترمیم تاندون شناخته شده است. از این رو در این مطالعه با ارائه تکنیکی جدید سعی در اصلاح اشکالات شده است.

روش بررسی: 80 انگشت را که با آسیب‌های متفاوت از جمله پارگی در زون یک فلکسورها، بعضی از پارگی‌های تاندون فلکسور در زون دو، گرافت تاندونی به‌صورت یک یا دو مرحله، تحت جراحی با تکنیک جدید قرار دادیم. در این گره تاندونی مسیر اعمال نیرو عمود بر مسیر تاندون بوده و اضافه بر آن، این گره، تاندون را در اطراف در بر می‌گیرد و لذا با کشیده شدن نخ گره، گره محکم‌تر می‌شود. 

یافته‌ها: نتیجه از لحاظ پاسخ به pull out 97% خوب و 3% ضعیف و همچنین نتیجه جراحی (عملکرد بیماران) 9/23% عالی، 2/52% خوب 9/17% متوسط و 6% ضعیف بود. 

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج قابل قبول به‌دست آمده می‌توان برای بیمار بعد از جراحی حرکات فعال و غیر فعال را سریع‌تر شروع نمود. برای تکمیل نتیجه مطالعه بهتر است در مطالعاتی دیگر این روش جراحی جدید با روش‌های قدیمی مقایسه شود. همچنین در مطالعات بیومکانیک می‌توان قدرت این گره را مورد ارزیابی قرار داد.



صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb