۱۵ نتیجه برای تشنج
ضیاءالدین نوروزی، ناهید خسروشاهی،
دوره ۵۶، شماره ۳ - ( ۲-۱۳۷۷ )
چکیده
تب و تشنج شایعترین تشنج دوران کودکی است که شیوع آن ۴-۲% در کودکان زیر ۵ سال ۴-۲% می باشد. پاتوژنز تشنج به دنبال تب در بچه ها به طور دقیق مشخص نگردیده، اما ریسک فاکتورهای متعددی در بروز آن دخالت دارند. یکی از عوامل خطرزا که هنوز در کتب مرجع ذکر نگردیده است و در مراحل تحقیقاتی قرار دارد پایین بودن میزان سرمی سدیم میباشد که به ویژه در عود تشنج به دنبال تب نقش دارد. در این مطالعه توصیفی و گذشته نگر، ۴۰۰ کودک مبتلا به اولین تشنج ناشی از تب، که در سالهای ۷۶-۱۳۷۵ در بیمارستان بهرامی بستری شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. از این تعداد ۲۱۴ کودک سدیم ۱۳۵ یا پایین تر داشتند (۵۳/۵%) و میزان متوسط سدیم نیز ۴,۶۵±۱۳۵.۲۸ mmol/L بود که از میزان سدیم کودکان سالم ۰.۸±۱۴۰ mmol/L، به طور قابل ملاحظه ای پایین تر است. تفاوتی در میزان سدیم برحسب جنس و گروههای سنی مختلف مشاهده نشد.
مرتضی ثمینی، حامد شفارودی، سعید اله دینی،
دوره ۶۳، شماره ۷ - ( ۱-۱۳۸۴ )
چکیده
مقدمه: لیندان یک هیدروکربن کلرینه شده با خاصیت حشره کشی است. از این دارو در انسان و حیوانات جهت از بین بردن انگل های خارجی استفاده می شود. نشان داده شده است که این دارو هم بصورت حاد و هم مزمن در پستانداران یک عامل ایجاد کننده تشنج است. این مطالعه به بررسی مکانیسم (های) دخیل در تشنج زایی لیندان و چگونگی درمان آن در موش های سوری می پردازد.
مواد و روشها : پس از تعیین آستانه تشنج ناشی ار پنتلن تترازول (PTZ) در موش های سوری، دوزهای ۵، ۱۰ و mg/kg ۱۵ لیندان بصورت داخل صفاقی تزریق و اثر آنها بر آستانه تشنجات ناشی از PTZ بررسی گردید. سپس اثر داروهای آیورمکتین (۴۰،۲۰ و mg/kg ۶۰)، کاربامازپین (۲۰،۱۰ و mg/kg ۴۰) و کلونازپام (۱/۰ ، ۲۵/۰ و mg/kg ۵/۰) بر آستانه تشنجات ناشی از PTZ با تزریق صفاقی هر یک از این داروها تعیین شده و سپس اثر آنها بر تاثیر لیندان روی آستانه تشنجات ناشی از PTZ با تزریق هر یک از داروهای مذکور قبل از دوز mg/kg ۱۵ لیندان مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج بدست آمده آستانه تشنجات ناشی از PTZ را در موش های سوری گروه کنترل mg/kg ۵۶/۰ ± ۲۹/۳۵ نشان داد. لیندان، آِورمکتین، کلونازپام و کاربامازپین به ترتیب باعث کاهش، افزایش، افزایش و افزایش آستانه تشنجات ناشی از PTZ به ترتیب بصورت افزایش، افزایش و افزایش بود.
نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج زایش و افزایش آستانه تشنجات ناشی از این مطالعه نشان داد که مکانیسم اصلی تشنجات ناشی از لیندان درگیری سیستم مهاری CABA بوده و نیز کانال های سدیمی نیز ممکن است به طور مستقیم یا غیر مستقیم در نشنج زایی لیندان نقش داشته باشند که این مساله نیاز به بررسی بیشتر دارد. همچنین نتایج حاصل نشان داد که کلونازپام برای درمان سمیت عصبی لیندان از دو داروی دیگر یعنی آیورمکتین و کاربامازپین مناسب تر است.
کورش قره‌گزلی، فاطمه عباسی سیر، علی اصغر کلاهی، جعفر بوالهری، غلامرضا زمانی، زرین تاج کیهانی دوست، پروین ورطاهریان،
دوره ۶۴، شماره ۸ - ( ۵-۱۳۸۵ )
چکیده
علیرغم پیشرفت‌های زیادی که در زمینه دانش پزشکی صرع صورت گرفته، اما ننگ همراه کلمه "صرع" هم‌چنان در بسیاری از جوامع فرد مبتلا را بیش از خود بیماری یا عوارض دارویی آن متاثر می سازد. در کشورهای در حال توسعه دیدگاه های منفی نسبت به صرع به دلیل عدم درک درست هنوز در بین مردم رواج دارد.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی در زمینه بررسی شناخت و نگرش مردم تهران در زمینه صرع بوسیله انجمن صرع ایران و با هدف تعیین سطح آگاهی و نگرش عموم در تابستان ۱۳۸۳ و بهار ۱۳۸۴در تهران و با نمونه های در دسترس انجام گرفت. ۱۰۷۹ پرسشنامه خود ایفا از مناطق پرتردد شهر تهران جمع آوری گردید.
یافته‌ها: پاسخگویان به این پرسشنامه‌ها ۶/۵۸% زنان و ۶/۳۸% مردان بودند که میانگین سنی زنان ۵/۱۰±۸/۲۸ و میانگین سنی مردان ۵/۱۲±۵/۳۲ با حداقل سن ۱۵ سال و حداکثر ۸۱ سال بود. ۷/۸۸% پاسخگویان با صرع آشنایی داشته و ۲/۴۲% این افراد در بستگان خود فرد مبتلا را می شناختند. ۴/۵۲% افراد علت صرع را ضایعه ای مغزی می دانستند و ۲/۴۵ % افراد عوامل دیگر از قبیل مشکل ژنتیک ، فشارهای روحی - روانی، تب یا حتی ۱/۱% افراد ارواح خبیثه را عنوان کرده بودند. ۹/۵۶% افراد بارداری را برای خانم مبتلا به صرع مناسب می دانستند و ۹۴% افراد اعتقاد داشتند که کودک مبتلا به صرع می تواند مدرسه رفته و ادامه تحصیل دهد
نتیجه‌گیری: درصد نسبتا بالایی از جامعه اطلاعات مناسب در مورد بیماری صرع نداشته و لازم است خصوصا از طریق رسانه های جمعی شناخت مردم نسبت به این بیماری افزایش یافته و منجر به زدودن افکار خرافی در سطح جامعه شود.
نسترن ایزدی‌مود، احمد یراقی، فرزاد قشلاقی، راحله مجیری،
دوره ۶۶، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۸۷ )
چکیده
تشنج از مهمترین علایم مسمومیت‌ها میباشد. با توجه به‌تفاوت در میزان دسترسی افراد به سموم و مواد در مناطق مختلف، مقدار ماده موثره داروهای ساخت کارخانجات مختلف و نیز عدم کنترل در خرید و فروش مواد خطرناک مثل سموم کشاورزی، در این مطالعه به بررسی علل، درمان و پیامد تشنج در بیماران مسموم با مواد تشنج‌زا پرداخته شد.
روش بررسی: مطالعه توصیفی بر روی ۲۲۲۰پرونده بیمار مسموم با سموم تشنج‌زا در سالهای ۸۲-۱۳۸۰ بستری در بخش مسمومین بیمارستان نور انجام و موارد منجر به تشنج مشخص گردید. اطلاعات شامل سن، جنس، نوع ماده مصرف‌شده، نوع تشنج تونیک کلونیک ژنرالیزه (ایزوله یا پایدار)، داروی کنترل‌کننده تشنج و پیامد مسمومیت در پرسشنامه ثبت و با آزمون‌های ۲ واریانس یک‌طرفه آنالیز گردید. یافته‌ها: از میان ۶۳ بیمار مسموم دارای تشنج، ۳۳ نفر مرد و ۳۰ مورد زن بودند. اکثریت بیماران مسموم دچار تشنج در گروه سنی ۴۰-۱۵ سال قرار داشتند (۲۸ بیمار). شایعترین مسمومیت‌های ایجادکننده تشنج مسمومیت با داروهای ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای (۷/۳۹%) سموم ارگانوفسفره (۵/۱۷%)، کاربامازپین (۹/۷%) و سموم ارگانوکلره (۳/۶%) بودند، اما از نظر میزان تشنج‌زایی این مواد، بیشترین میزان تشنج پایدار در مسمومین با سموم ارگانوکلره (۲۵%)، ارگانو فسفره (۷۵/۱۸%)، TCA (۷۵/۱۸%)، و کاربامازپین (۵/۱۲%)، مشاهده گردید. با افزایش سن، تشنج کاهش پیدا می‌کرد. نوع تشنج با نوع ماده ارتباط داشت. بهترین داروی کنترل‌کننده تشنجات میدازولام (۲۵%) بود. مرگ و میر در شش بیمار با و یا بدون عارضه کلیوی مشاهده گردید.
نتیجه‌گیری: تفاوت در نوع مسمومیت‌ها می‌تواند به‌دلیل تفاوت در دسترسی باشد. میدازولام با عوارض کمتر و عدم داشتن منع مصرف در مسمومیت‌ها انتخاب مناسبی جهت کنترل تشنج پایدار است.
علی‌اکبر رهبری منش، محمدرضا زندکریمی، فریبا نادری، پیمان سلامتی،
دوره ۶۶، شماره ۱۱ - ( ۱۱-۱۳۸۷ )
چکیده
۸۰۰x۶۰۰ Normal
۰
false
false
false
EN-US
X-NONE
AR-SA
MicrosoftInternetExplorer۴
زمینه و
هدف: سندروم Ekiri یا آنسفالوپاتی توکسیک کشنده، عارضه
غیرگوارشی شیگلوز میباشد که به‌صورت دیسانتری همراه با تب بالا، تشنج، سردرد و
اختلال هوشیاری تظاهر نموده و به‌سرعت باعث مرگ بیمار می‌شود.
روش بررسی: این مطالعه Case Series بر روی ۱۳کودک مبتلا به سندروم Ekiri
که از مهر ۷۶ لغایت مهر ۸۶ به بیمارستان بهرامی
مراجعه کرده و در مدت کوتاهی دچار اختلال سطح هوشیاری، تشنج‌های مکرر، کولیت و تب
بالا شده‌اند. مطالعه‌فوق در‌مورد بیماران شامل مشخصات‌بیماران، تظاهرات‌بالینی،
یافته‌های‌فیزیکی، یافته‌های‌آزمایشگاهی میباشد. متغیرهای‌مورد بررسی در این مطالعه شامل سن، جنس، تب، تشنج، اختلال هوشیاری، سردرد،
آنسفالوپاتی، دهیدراتاسیون، افزایش فشار داخل مغز، کولیت، بیماری زمینه‌ای، کشت
مدفوع، خون و CSF
بوده است.
یافته‌ها: گروه
بیماران شامل ۱۰ پسر و سه دختر با متوسط سنی ۵/۳۰ ماه بود. همه بیماران دچار تشنج،
کولیت، افزایش فشار داخل مغز، آنسفالوپاتی و کوما شده بودند. هفت بیمار از سردرد
شاکی بودند و فقط سه نفر از بیماران دهیدراتاسیون داشتند. اولین علامت بیماری در سه
نفر گاستروآنتریت، در ۹ نفر تشنج و در یک بیمار سردرد بود. کشت مدفوع در تمام
بیماران مثبت بود ولی کشت خون در یک بیمار مثبت بود. مرگ در تمام بیماران روی داده
بود.
نتیجه‌گیری: علایم و نحوه بروز سندروم Ekiri عارضه نادر شیگلوز، در بیماران مورد مطالعه در بیمارستان کودکان
بهرامی مشابه با مطالعات قبلی میباشد. در این بررسی نیز همه بیماران فوت کردند و
اقدامات supportive
موثر نبوده است.
زرین کیهانی دوست، حشمت مویری، ناهید خسروشاهی، رسول ملاطفی،
دوره ۶۸، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۸۹ )
چکیده
زمینه
و هدف: صرع
از بیماری‌های شایع اعصاب اطفال است. داروهای ضد تشنج متعددی برای جلوگیری از صرع
در اطفال استفاده می‌شود، مصرف این داروها ممکن است عوارضی از جمله اختلال متابولیسم
استخوان و ویتامین D داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر
داروهای ضد تشنج بر متابولیسم ویتامین D در کودکان
مبتلا به صرع میباشد.
روش بررسی: مطالعه به روش آینده‌نگر و به‌صورت مقطعی انجام شد.
در یک دوره یک ماهه، ۸۹ کودک مبتلا به صرع مراجعه‌کننده به بیمارستان امام‌خمینی و
بهرامی، که حداقل شش ماه مصرف داروی ضد تشنج داشته‌اند و فاقد بیماری‌های زمینه‌ای
بودند وارد مطالعه شدند. کلسیم، فسفر و آلکالن فسفاتاز سرم و ۲۵- هیدوکسی ویتامین D
اندازه‌گیری شدند. اطلاعات مربوط به سن، جنس، نوع دارو، پلی یا مونوتراپی، مقاومت
به درمان و مصرف پروفیلاکتیک ویتامین D از پرونده بیماران استخراج شد.
یافته‌ها: تعداد ۴۹ پسر و ۴۰ دختر وارد مطالعه شدند، متوسط سن بیماران
۱/۲±۸/۷
سال بود، میانگین مدت تحت درمان نیز ۴/۰±۳/۲
سال بود. ۷۰ نفر تحت مونوتراپی و ۱۹ نفر تحت پلی‌تراپی بودند. سطح کلسیم و فسفات
سرم بیماران در حد نرمال بود. آلکالن فسفاتاز حدود ۴۳% بیماران افزایش دو برابری و
بیشتر را نشان می‌داد. ۴۲% بیماران ما دچار کمبود ویتامین D بودند. ۳۲% بیماران ما تحت درمان پروفیلاکتیک با ویتامین
D به میزان ۴۰۰-۲۰۰ واحد در روز بودند، میانگین
ویتامین D این بیماران ng/ml۱/۶±۷/۲۳
بود که در مقایسه با سایر بیماران ng/ml۰۷/۲±۲/۱۳
تفاوت معنی‌دار (۰۴/۰p=) بود.
نتیجه‌گیری: اندازه‌گیری دوره‌ای سطح ۲۵- هیدروکسی ویتامین D در
کودکان مبتلا به صرع تحت درمان با داروهای ضد تشنج توصیه می‌شود. همچنین با توجه
به تفاوت چشمگیر و معنی‌دار، مصرف پروفیلاکتیک ویتامین D در بیماران
تحت درمان داروهای ضد تشنج قابل پیشنهاد و بررسی است.
مرتضی غلامی، اکبر حاجی‌زاده مقدم، احسان صبوری،
دوره ۷۰، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۹۱ )
چکیده
زمینه و هدف: مورفین و ترامادول بر تشنج موثرند اما تاکنون چگونگی عملکرد تشنجی این دو دارو با افزایش سن مقایسه نشده است. هدف این مطالعه مقایسه اثر برخورد با این دو دارو در دوره شیرخواری بر تشنج ناشی از پنتیلن تترازول در دوره قبل از بلوغ موش صحرایی میباشد.
روش بررسی: ۴۶ نوزاد نر موش صحرایی به طور تصادفی انتخاب و به گروههای سالین (۲۱n=)، مورفین (۱۲n=) و ترامادول (۱۳n=) تقسیم شدند. در سن ۱۴-۸ روزه به ترتیب سالین، مورفین یا ترامادول تزریق شد. در سن ۲۲ روز بعد از تولد گروه سالین در سه زیر گروه مجدداً سالین (۸n=)، مورفین (۸n=) یا ترامادول (۵n=) دریافت کرد. گروه مورفین در دو زیر گروه برابر مجدداً مورفین یا سالین (۶n=) و گروه ترامادول سالین (۶n=) یا ترامادول (۶n=) دریافت کردند. در روز ۲۹ با تزریق پنتیلن تترازول موش‌ها از نظر تشنج مطالعه شدند.
یافته‌ها: تعداد تشنج تونیک- کلونیک در تمامی گروه‌ها نسبت به گروه کنترل و گروه ترامادول+ سالین افزایش داشت (۰۵/۰P<). دوره تشنج تونیک- کلونیک در گروه ترامادول+ سالین نسبت به سایر گروههای ترامادول کاهش داشت (۰۵/۰P<). زمان تاخیری تشنج تونیک- کلونیک در گروه سالین+ ترامادول نسبت به گروه کنترل کاهش داشت (۰۵/۰P<)، اما در گروه ترامادول+ سالین نسبت به تمامی گروه‌ها به‌جز گروه سالینی افزایش داشت (۰۵/۰P<). زمان تاخیری انقباضات میوکلونیک در گروههای سالین+ مورفین و سالین+ ترامادول نسبت به کنترل کاهش داشت (۰۵/۰P<).
نتیجه‌گیری: احتمالا تغییرات وابسته به سن مشابهی در اثر تماس مزمن با مورفین و ترامادول در دوره نوزادی موش‌های صحرایی ایجاد می‌شود که در روزهای ۲۸-۲۲ بعد‌از تولد بر شدت تشنج اثر افزایشی می‌گذارد. اثر مورفین و ترامادول در این مورد باهم تفاوت معنی‌داری ندارند.
لادن افشار خاص، آذردخت طباطبایی، ثمیله نوربخش، عاطفه کارگزار،
دوره ۷۳، شماره ۷ - ( ۷-۱۳۹۴ )
چکیده
زمینه و هدف: تشنج از علل شایع بستری کودکان است. به‌علت سطح بالای سرب هوای شهر تهران، بررسی نقش احتمالی سرب در ایجاد و یا تسهیل تشنج‌های ایدیوپاتیک اهمیت زیادی دارد. هدف از این مطالعه، تعیین میانگین سطح سرب مایع مغزی- نخاعی کودکان مبتلا به تشنج ایدیوپاتیک در مقایسه با کودکان بدون تشنج (کنترل) بود. روش بررسی: یک مطالعه مورد- شاهدی در ۶۰ کودک (۳۰ نفر در دو گروه با و بدون تشنج) بستری در بیمارستان‌های رسول اکرم (ص) و علی‌اصغر تهران از اردیبهشت سال ۱۳۹۰ تا پایان اسفند ۱۳۹۱ انجام شد. ml ۱ مایع مغزی- نخاعی دریافت و سطح سرب به‌روش اتمی اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: میانگین سن بیماران با و بدون تشنج تفاوتی نداشت (۳۶/۲۷±۱۸/۳۰ در مقابل ۵۶/۲۰±۴۶/۲۵ ماه، ۱/۰ P=). میانگین سرب مایع نخاع بین دو گروه تفاوتی نداشت (۰۷/۳±۴۳/۳ در مقابل g/dl ۷۷/۲±۷۸/۲ گروه کنترل، ۳/۰P=). میانگین سرب به نوع تشنج ارتباطی نداشت (۷/۰P=). میزان سرب مایع نخاعی سطح زیر‌منحنی ROC ۵۸۸/۰ (۴۳۳/۰-۱، ۲/۰P=)، نقطه برش g/dl ۶۵/۱ داشت. حساسیت تست ۷۰%، ویژگی ۴۶%، ارزش اخباری مثبت و منفی ۵۶% و ۶۰% بود. نتیجه‌گیری: سطح خونی توکسیک سرب (g/dl ۵/۳) است. حتی مقادیر ناچیز سرب مایع مغزی- نخاعی (g/dl ۶۵/۱) کودکان مبتلا به تشنج ایدیوپاتیک از کودکان بدون تشنج و درگیری مغزی را توانست با حساسیت قابل قبول (۷۰%) اما ویژگی کم (۴۶%) افتراق دهد. اگرچه عوامل زمینه‌ای و ژنتیک نقش مهمی در تشنج ایدیوپاتیک ایفا می‌کند، اما شاید سطح بالای سرب در مایع نخاع کودکان بیماران را مستعد تشنج می‌نماید. بنابراین راهکارهای کاهش سطح سرب در شهر تهران ضروری است.
بهاره عباسی، پیمان حافظی مقدم، نفیسه انصاری نژاد، مریم سروری، طیب رمیم،
دوره ۷۳، شماره ۸ - ( ۸-۱۳۹۴ )
چکیده
زمینه و هدف: احتمال بروز تشنج در بیمارانی که دچار مسمومیت یا سوء مصرف ترامادول شده‌اند، تصمیم‌گیری برای مدت زمان تحت نظر گرفتن این بیماران را مشکل می‌نماید. هدف از مطالعه تعیین فراوانی موارد بروز تشنج و زمان آن پس از مصرف ترامادول در مراکز درمانی و پس از ترخیص بیماران بود. روش بررسی: مطالعه به صورت مقطعی و آینده‌نگر در بیمارستان حضرت رسول (ص) و لقمان شهر تهران از فروردین ۱۳۹۱ تا فروردین ۱۳۹۲ در بیمارانی که سابقه اپی‌لپسی کنترل نشده و ضربه به سر نداشتند، انجام گردید. بیماران حداقل مدت ۱۲ساعت در اورژانس تحت‌نظر بوده و در صورت وخامت وضعیت بالینی، به بخش مراقبت‌های ویژه منتقل شدند. پیگیری تلفنی یک هفته پس از ترخیص انجام شد. فاصله زمانی مصرف دارو تا زمان مراجعه و زمان بروز اولین و دومین حمله سنجیده شد. یافته‌ها: ۱۵۰ بیمار (۱۴۱ مرد/ ۹ زن) با میانگین سنی ۹۴/۵±۲۳/۲۳ سال وارد مطالعه شدند. ۱۰۴ نفر (۳/۶۹%) دچار تشنج شدند که هشت نفر از آنها (۶/۷%) دو نوبت تشنج و بیشتر داشتند. میانگین زمانی مصرف دارو تا بروز اولین و دومین تشنج در بیمارانی با بیش از یک نوبت حمله تشنج به ترتیب ۱۷/۰±۹۳/۰ و ۷۵/۰±۵/۲ ساعت بود. مردان و افراد دارای سابقه مثبت تشنج دارای بیشترین فراوانی بروز تشنج بودند. ۳/۹۹% بیماران از بیمارستان مرخص شدند. تنها یک مورد فوت مشاهده گردید که علت آن مسمومیت شدید با ترامادول بود. نتیجه‌گیری: در چهار ساعت اول پس از مصرف ترامادول بیشترین احتمال بروز تشنج در افراد مصرف‌کننده این دارو وجود دارد. همچنین در افراد مستعد نوبت دوم تشنج نیز با فاصله زمانی کمی از نوبت اول رخ داده بود. زمان مناسب تحت‌نظر گرفتن بیماران حدود چهار ساعت بوده و پس از آن می‌توان بیماران را با علایم هشدار ترخیص نمود.
لیلا پورعلی، آزاده خزاعی، صدیقه آیتی، پروانه لایق، سلمه دادگر، فاطمه میرزامرجانی، احسان اسماعیل‌پور،
دوره ۷۴، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۵ )
چکیده
زمینه: آنسفالیت هرپسی شایعترین علت انسفالیت کشنده است. در این مطالعه یک مورد مرگ مادر ناشی از آنسفالیت هرپسی گزارش شد.
معرفی بیمار: زن باردار ۱۶ سالهای با حاملگی ۳۶ هفته به‌علت تشنج تونیک-کلونیک ژنرالیزه و فشار‌خون mmHg ۹۰/۱۴۰ با تشخیص اکلامپسی به اورژانس زنان بیمارستان قائم اعزام شد. بیمار به‌علت دیسترس جنینی با تشخیص اکلامپسی دور از زایمان سزارین شد. پس از شش ساعت به‌علت بروز تب و تداوم اختلال هوشیاری، تصویربرداری مغزی با MRI انجام شد که نرمال بود. با تشخیص احتمالی مننگوآنسفالیت ویرال آسیکلوویر وریدی تجویز شد. واکنش زنجیره‌ای پلیمراز در بررسی مایع مغزی-نخاعی از نظر ویروس هرپس سیمپلکس نوع یک، مثبت و بیمار با تشخیص آنسفالیت هرپسی و انفارکت دو طرفه در زمینه تشنج‌های مکرر پس از ۳۵ روز فوت شد.
نتیجه‌گیری: بروز تشنج در زنان حامله و تشخیص اولیه اکلامپسی نباید مانع از توجه پزشک به سایر تشخیص افتراقی‌های مهم و کشنده شود.
میثم هواسی مهر، فاطمه صفارزاده، اشکان دیوان بیگی، فریبا کریم‌زاده،
دوره ۷۶، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۷ )
چکیده
امروزه مدل‌های حیوانی متعددی برای القای تشنج‌های حاد و مزمن از نوع شیمیایی، الکتریکی و ژنتیکی به عرصه تحقیقات راه یافته‌اند. مکانیسم‌های متفاوت هر کدام سبب القای نوع متفاوتی از تشنج می‌گردد. این تنوع در مدل‌های حیوانی، موجب سردرگمی پژوهشگران جوان گشته است که کدام مدل در یک طرح تحقیقاتی باید به‌کار گرفته شود. هدف این مطالعه معرفی انواع مدل‌های حیوانی تشنج و بیان انتخاب مناسب‌ترین مدل در یک پژوهش است. مدل‌های پنی‌سیلین و بیکوکولین مناسب‌ترین مدل به‌منظور القای تشنج‌های فوکال معرفی شده‌اند. پیلوکارپین و کاینیک اسید نیز می‌توانند در تکامل تشنج‌های لوب تمپورال به‌کار گرفته شوند. مدل‌های پنتیلن تترازول و سم تتانوس نیز از جمله تشنج‌زاهایی هستند که می‌توانند تشنج‌های حاد و مزمن منتشر و تونیک-کلونیک را القا نمایند. مدل‌های الکتریکی القای تشنج مانند شوک الکتریکی ماکزیمم مناسب‌ترین مدل برای القای تشنج‌های حاد هستند. کیندلینگ الکتریکی آمیگدال نیز می‌تواند تشنج‌های تکرار شونده لوب تمپورال را القا نماید. مدل‌های ژنتیکی از جمله مدل‌های تشنج‌های راجعه خودبه‌خودی و مدل‌های رفلکسی نیز در برخی مطالعات از جمله صرع غیابی و اودیوژنیک کاربرد بسیار دارند که موش‌های WAG/Rij از جمله معتبرترین مدل‌های ژنتیکی صرع غیابی می‌باشند. انتخاب مدل حیوانی مناسب در بین مدل‌های حیوانی متعدد برای طراحی یک پژوهش بسیار حیاتی است. شواهد مرور شده در این مطالعه سبب توانمند شدن پژوهشگران جوان خواهد شد تا بتوانند مدل مناسبی را انتخاب نمایند.
محمد رادگودرزی، سپیده عموییان، حسن اسمعیلی، شیما صالحی، محمد نیکوکار،
دوره ۷۸، شماره ۸ - ( ۸-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: سندرم QT طولانی یک اختلال در ریپلاریزاسیون بطنی است که می‌تواند به‌صورت تشنج یا شبه تشنج بروز کند. هدف از این مطالعه یافتن فراوانی موارد سندرم QT طولانی و سایر اختلالات هدایتی قلبی است که در ابتدا به‌عنوان تشنج تلقی و درمان می‌شوند و ممکن است غفلت از آن با خطر مرگ ناگهانی همراه باشد.
روش بررسی: این مطالعه به‌صورت آینده‌نگر از نوع مورد-شاهد با بررسی ۴۸۰ بیمار در سه گروه انجام شد. بیماران از بین کودکان و نوجوانانی که از فروردین تا اسفند ۱۳۹۶ با تشخیص اولیه تشنج به اورژانس مرکز آموزشی-درمانی طالقانی گرگان ارجاع شدند انتخاب گردیدند. گروه‌ها عبارت بودند از: گروه الف: بیماران با تشنج بدون تب (۱۶۰ نفر) گروه ب: بیماران با تشنج توام با تب (۱۶۰ نفر) و یک گروه شاهد. نوار قلب به محض بستری انجام شد.
یافته‌ها: در گروه تشنج همراه با تب، از نظر احتمال سندرم QT طولانی، ۱۲۳ کودک در گروه با احتمال اندک، ۳۳ کودک در گروه با احتمال متوسط و چهار کودک در گروه با احتمال بالا واقع بودند .در بین کودکان مبتلا به تشنج بدون تب ۱۱۲ کودک در گروه با احتمال اندک، ۴۲ کودک در گروه با احتمال متوسط و شش کودک در دسته با احتمال بالا برای سندرم QT قرار داشتند.
نتیجه‌گیری: سندرم QT طولانی می‌تواند با تظاهر تشنج یا شبه تشنج خود را نشان دهد. بیمارانی که با تشخیص اولیه تشنج ارزیابی و درمان می‌شوند، ممکن است مبتلا به اختلال مغزی نبوده و در اصل دچار اختلال در سیستم هدایتی قلب و مبتلا به آریتمی باشند.
فاطمه یارمحمودی، فاطمه جعفرزاده سروستانی، سید مستجاب رضوی نژاد، بنفشه زینلی رفسنجانی،
دوره ۸۰، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: تشنج نوزادان دلایل مختلفی دارد. تعیین علت زمینه‌ای تشنج نوزاد بسیار مهم است، چرا که علت‌شناسی پیش‌آگهی، نتیجه و راهکارهای درمانی را تعیین می‌کند. در این مطالعه به بررسی فراوانی یافته‌های تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) Magnetic resonance imaging در نوزادان زیر شش ماه که با تشنج به بیمارستان نمازی شیراز آورده شده‌اند می‌پردازیم.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه گذشته‌نگر بود، که از فروردین ۱۳۹۷ تا اسفند ۱۳۹۷ بر روی ۱۹۹ نوزاد زیر شش ماه که به‌علت تشنج در بیمارستان‌های آموزشی علوم پزشکی شیراز بستری شده بودند، انجام گرفت. اطلاعات فردی بیماران از سیستم آمار و اطلاعات سلامت و اطلاعات تصاویر و گزارش‌های مربوط به آن از سیستم آرشیو تصویربرداری پزشکی استخراج گردید. اطلاعات توسط SPSS software, version ۲۶ (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) تحت آنالیز آماری قرارگرفت.
یافته‌ها: در این مطالعه ۱۹۹ نوزاد زیر شش ماه شامل ۱۲۴ پسر و ۷۵ دختر مورد بررسی قرار گرفتند. ۳/۵۴% بیماران یافته‌های MRI غیر نرمال و ۷/۴۵% MRI نرمال داشتند. شایعترین یافته‌های غیر طبیعی به‌ترتیب انسفالوپاتی هیپوکسیک ایسکمیک (۱/۲۱%)، عفونت (۵/۱۲%) و خونریزی مغزی (%۱۱) بودند. مهمترین یافته‌های غیر طبیعی به‌ترتیب شیوع شامل هیدروسفالی، اختلالات ساختاری، ترومبوز سینوسی وریدی، آتروفی مغزی، ناهنجاری رشد و غیره بودند. در ۵۶/%۱۸ از نوزادان ترکیبی از یافته‌های رادیولوژیک وجود داشت.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که هیپوکسیک ایسکمیک انسفالوپاتی شایعترین علت تشنج نوزادان است. با توجه به اینکه در این مطالعه درصد قابل توجهی (۳/%۵۴) از نوزادان، MRIمغزی غیر طبیعی داشتند این یافته بیانگر اهمیت انجام این اقدام رادیولوژی در تشخیص، تعیین پیش‌آگهی و طول مدت درمان در تشنج نوزادی میباشد.
رضا عباسی، احمد مختاری، فرناز سادات جوانمردی،
دوره ۸۰، شماره ۱۱ - ( ۱۱-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: تشنج ناشی از تب شایعترین اختلال تشنجی در طی دوره کودکی است. به‌منظور جلوگیری از تشنج تب و عود آن، شناخت عوامل موثر در ایجاد آن اهمیت دارد. با توجه به شیوع بالای تشنج ناشی از تب و آنمی فقر آهن در کودکان و با توجه به این که آنمی فقر آهن یک عامل خطر احتمالی برای وقوع تشنج ناشی از تب است و همچنین اختلاف نظر در مطالعات قبلی در این زمینه، در این مطالعه به بررسی ارتباط آنمی فقر آهن با تشنج ناشی از تب در کودکان پرداخته شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه موردی-شاهدی است که به بررسی ارتباط تشنج ناشی از تب در ۱۵۰ بیمار شش ماه تا پنج سال تب‌دار بستری در بیمارستان امام سجاد یاسوج که از فروردین تا مرداد ۱۳۹۲ مراجعه کرده‌اند، می‌پردازد. در این مطالعه ۷۵ بیمار با تشنج ناشی از تب (گروه مورد) و ۷۵ بیمار تب‌دار بدون تشنج (گروه شاهد) باهم مقایسه شدند.
یافته‌ها: میانگین سنی جمعیت مورد مطالعه ۱۴±۴/۲۱ ماه بود. ۷/۳۴% از جمعیت مورد مطالعه را زن و ۳/۶۵% را مرد تشکیل می‌دادند. در این مطالعه ۷/۱۰% از گروه مورد و ۸% از گروه شاهد دچار آنمی فقر آهن بودند. هرچند که شیوع آنمی فقر آهن در گروه تشنج ناشی از تب بیشتر بود، اما این اختلاف معنادار نبود (۵۸/۰P=).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این مطالعه آنمی فقر آهن به‌عنوان عامل خطر احتمالی برای تشنج به‌دنبال تب مطرح نیست.
رضا عباسی، احمد مختاری، فرناز سادات جوانمردی،
دوره ۸۱، شماره ۲ - ( ۲-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: تشنج ناشی از تب شایعترین علت تشنج در کودکان زیر پنج سال محسوب می‌شود. این در حالی است که عفونت‌های دستگاه عصبی مرکزی به‌عنوان یک تشخیص افتراقی مهم تشنج ناشی از تب مطرح است. به‌غیر از عفونت‌ها، شاخص‌های CSF تحت تأثیر عوامل زیادی از جمله علت، نوع و مدت تشنج قرار دارند. این مطالعه برای تعیین شاخص‌های CSF شامل گلبول‌های سفید (WBC)، تعداد سلول‌های پلی‌مورفونکلئر (PMN) و سطوح پروتیین و گلوکز در CFS کودکان مبتلا به تشنج ناشی از تب طراحی شده است.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی است که به بررسی نتایج تجزیه و تحلیل مایع مغزی نخاعی (CSF) در ۵۶ کودک مبتلا به تشنج ناشی از تب بستری در بیمارستان امام سجاد یاسوج در بازه زمانی اسفند ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۲، می‌پردازد. در مطالعه حاضر به بررسی تجزیه و تحلیل CSF در کودکان با تشخیص تب ناشی از تشنج پرداخته شد.
یافته‌ها: ۵۶ کودک با تشخیص تب ناشی از تشنج با میانگین سنی ۱۴±۴/۲۱ ماه مورد ارزیابی قرار گرفتند. در ۷/۱۰% تعداد WBC بیش از پنج بود. براساس نتایج این مطالعه ۱/۵۷% از مقادیر پروتیین به‌دست آمده در طیف نرمال یعنی بین ۲۰ تا mg/dl ۵۰ قرار داشت. این در حالی است که درصد قابل‌توجهی (۳/۳۹%) پروتیین مایع CSF زیر mg/dl ۲۰ بود. میزان گلوکز در مایع CSF در ۱/۹۱% از بیماران مطالعه در محدوده نرمال بود.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه تب ناشی از تشنج ممکن است با سطح پایین پروتیین در CSF همراه باشد. هر چند که با توجه به حجم محدود نمونه در مطالعه ما مطالعات مشابه با حجم نمونه بالاتر قابل توصیه است.
