4 نتیجه برای تصویربرداری تشخیصی
محدثه زاده‌میر، نرجس سرگلزایی، امیرحسین نوراله،
دوره 78، شماره 4 - ( 4-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: سندرم سلای خالی Empty sella syndrome (ESS) یک یافته نورولوژیکی یا پاتولوژیکی است که در آن سلا تورسیکا، خالی از بافت هیپوفیز بوده و فضای ساب آراکنویید به درون سلا تورسیکا گسترش پیدا می‌کند که به دو شکل اولیه یا ثانویه و همچنین جزیی و کامل می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان شیوع سندرم سلای خالی انجام شده است.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی گذشته‌نگر است که در آن تمامی بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان امام علی (ع) زاهدان برای انجام تصویربرداری الکترومغناطیس از مغز (1856 نفر) با نمونه‌گیری تمام شماری در شش ماهه ابتدایی سال 1397 به‌صورت مقطعی مورد بررسی قرار گرفتند. معیارهای ورود به مطالعه شامل، عدم وجود مشکل شناخته شده دیگر در سیستم عصبی مرکزی و بیماری زمینه‌ای همزمان توجیه‌کننده بود. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌ای متشکل از متغیرهای جمعیت‌شناختی و متغیرهای مربوط به اختلال سلای خالی بود.
یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میزان شیوع سلای خالی 2/8% با میانگین سنی 51/12±02/37 سال بود. 4/66% از بیماران زن بودند. میزان شیوع سندرم سلای خالی اولیه 9/78% با میانگین سنی 26/11±51/34 بود. 7/71% از بیماران دارای سلای خالی جزیی بودند. بین میانگین سنی و جنسیت بیماران مبتلا به سلای خالی و سالم اختلاف آماری معنادار وجود داشت (008/0=P) و (0001/0>P). بین میانگین سنی بیماران مبتلا به سلای خالی و نوع سلای خالی اختلاف آماری معنادار وجود داشت (0001/0>P).
نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه حاضر نشان‌دهنده شیوع کلی به‌نسبت پایین سندرم سلای خالی در بیماران مراجعه‌کننده بود.
نسیم وحیدفر، مهدیه پرویزی، مرضیه سادات پیمان، هانا صفار، سعید فرزانه‌فر، مهرشاد عباسی،
دوره 80، شماره 2 - ( 2-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: اسکن هسته‌ای گلبول سفید نشان‌دار در ایران در دسترس نیست. برای استخراج گلبول سفید از خون کامل از نوعی نشاسته (Hetastarch) با غلظت 10% استفاده می‌شود که به‌صورت گندزدایی شده در ایران با غلظت مورد نظر در دسترس نیست. از این‌رو در این مقاله یک روش مبتنی بر دستگاه مرکز گریز معرفی می‌شود.
روش بررسی: این مطالعه راه‌اندازی روش از اردیبهشت تا تیر 1397 در بیمارستان امام‌خمینی تهران انجام شد. بدین منظور ml 56 خون در سرنگ حاوی ml 6 اسید- سیترات- دکستروز از بیمار دریافت می‌شود و طی چهار مرحله مرکزگریزی رسوب گلبول سفید و پلاسما فاقد سلول تخلیص می‌گردد. گلبول سفید با ترکیب تکنزیوم 99-m هگزامتیل پروپیلن آمین اکسایم نشان‌دار می‌شود. مجددا طی دو مرحله مرکزگریزی تکنزیوم آزاد از گلبول سفید نشان‌دار جدا می‌گردد. در نهایت گلبول سفید نشان‌دار در ترکیب پلاسما فاقد سلول به بیمار باز تزریق می‌شود. توزیع رادیو دارو در تصویربرداری‌های 4-2 ساعته که به‌دلایل بالینی انجام شده است به‌طور نمونه ارایه می‌شود.
یافته‌ها: گلبول‌های سفید به‌خوبی از گلبول‌های قرمز و پلاسما حاوی پروتیین جدا می‌شود. محصول نهایی خلوص رادیو شیمیایی بیش از 95% دارد. در تصویربرداری دو و چهار ساعته اعضای هدف طحال و کبد، جذب در مغز استخوان مختصر، ترشح رادیو دارو در کلیه‌ها و روده‌ها محدود و برداشت تکنزیوم آزاد در تیرویید و معده ناچیز می‌باشد.
نتیجه‌گیری: با روش مرکزگریزی مکرر می‌توان اسکن گلبول سفید نشان‌دار را در بالین به‌طور موثر به‌کار گرفت.
پریوش پرواسی، زهرا فاضلی‌نژاد، فاطمه مهدی‌پور، شهرام باقری، محمد مومن غریبوند،
دوره 80، شماره 7 - ( 7-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: الاستوگرافی موج برشی (Shear wave elastography)براساس سرعت انتشار shear wave به‌وسلیه امواج صوتی، میزان سفتی توده را تخمین می‌زند.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع آینده‌نگر بوده و بر روی بیمارانی که با توده پستان به مرکز درمانی بیمارستان گلستان اهواز از فروردین 1399 تا فروردین 1400 مراجعه کردند انجام شد. تنها بیماران که دارای 5-4 BI-RAD بوده‌اند بررسی شدند. cutoff SWE برای میانگین و ماکزیمم الاستیسیتی جهت تشخیص توده‌های خوش‌خیم از بدخیم مورد مقایسه قرار گرفتند.
یافته‌ها: در این مطالعه 115 بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند..5/63% (73) از بیماران دارای توده خوش‌خیم و 5/36% (42) از نوع بدخیم بوده‌اند. رابطه معناداری بین سایز تومور با میانگین و ماکزیمم الاستیسیتی دیده شد. (001/0P<). نتایج نشان داد که دقت تشخیصی SWE در شناسایی توده‌های بدخیم نسبت به خوش‌خیم 100% بوده، به طوری‌که میانگین (kPa 03/8±61/16) و ماکزیمم (kPa 88/8±14/21) الاستیسیتی در توده‌های خوش‌خیم به طرز معناداری از میانگین (kPa 59/7±21/32) و ماکزیمم (84/8±62/91) الاستیسیتی توده‌های بدخیم کمتر بوده‌اند (001/0P<). همچنین تفاوت معناداری بین زیرگروه‌های 4 BI-RAD دیده شد، به طوری‌که در BI-RAD 4a، کمترین میانگین و ماکزیمم الاستیسیتی دیده شد. (001/0P<)
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که پارامترهای SWE دارای دقت تشخیصی کافی در تشخیص توده‌های بدخیم پستان می‌باشد. بنابراین، استفاده از پارامترهای کمی SWE همراه با سونوگرافی و طبقه‌بندی BI-RADS می‌توان از بیوپسی‌های غیرضروری جلوگیری کرد.
بهزاد ناظم‌رعایا، فاطمه کاظمی گورجی، عظیم هنرمند، محمد صالح جعفرپیشه،
دوره 80، شماره 11 - ( 11-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: از دبل لومن در جراحی‌های ریه استفاده می‌شود و برای تایید آن برونکوسکوپ به‌کار می‌رود. حساسیت سونوگرافی در تشخیص موقعیت درست DLT به‌طور قطعی مشخص نشده است. هدف از این مطالعه ارزش تشخیصی سونوگرافی و سمع در مقایسه با FOB است.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی که در بازه زمانی تیر ۱۴۰۰ تا اردیبهشت ۱۴۰۱ انجام گردید، پس از بیهوشی DLT با سایز مناسب استفاده شد و سپس موقعیت DLT ارزیابی شد. در ابتدا سمع ریه و سپس سونوگرافی انجام شد و دو علامت Lung pulse sign و Lung sliding sign به‌عنوان علایم ریه طبیعی و ریه مورد تهویه مورد بررسی قرار گرفتند و در نهایت FOB توسط متخصص بیهوشی انجام گردید. در انتها با باز شدن قفسه صدری به‌دنبال عمل جراحی، نظر جراح در مورد کلاپس ریه ثبت گردید.
یافته‌ها: قرارگیری صحیح لوله 37 مورد و اشتباه سه مورد بود که توسط FOB بررسی و اصلاح شد. حساسیت سمع 9/64% و سونوگرافی 9/91% بود. حساسیت سونوگرافی نسبت‌به سمع معنادار نبود (242/0P=) اما تفاوت معناداری در ارزش اخباری مثبت وجود داشت به‌گونه‌ای که ارزش اخباری مثبت سمع 9/88% و سونوگرافی 9/91% محاسبه شد. از نظر درجه رضایتمندی ۲۲ مورد (5/59%) رضایت عالی و ۱۵ مورد (5/40%) نیز رضایت متوسط داشتند. حساسیت سونوگرافی در قیاس با رضایت جراح معنادار نبود (237/0P=).
نتیجه‌گیری: سونوگرافی ریه می‌توانند به‌خوبی جایگزین مناسبی برای FOB باشد. گرچه سونوگرافی نمی‌تواند تمام عملکرد FOB را داشته باشد، ولی با داشتن مزایای چون هزینه کمتر، سرعت عمل غیرتهاجمی بودن نسبت به FOB کاربردی‌تر است.
