زمینه و
هدف: آماده‌سازی
سرویکس اغلب قبل از شروع انقباضات رحمی در مواردی که سرویکس نامناسب است انجام می‌شود.
زیرا عوارض زمانی که سرویکس آماده نیست افزایش می‌یابد. میزوپروستول دارویی جهت
آماده‌سازی سرویکس و آغاز زایمان می‌باشد. هدف اصلی از این مطالعه مقایسه دو دوز
متفاوت میزوپروستول، برای آماده‌سازی سرویکس (6Bishop score<) در بارداری‌های با سن حاملگی بیشتر یا مساوی 40 هفته می‌باشد.
روش بررسی: در یک کارآزمایی بالینی و تصادفی 60 خانم باردار با سن
حاملگی حداقل 40 هفته با سرویکس نامناسب (6Bishop score<) یکی از دو رژیم میزوپروستول µg25 واژینال (گروه A) و µg100
خوراکی (گروه B)، را دریافت کردند. دارو به صورت دوز منفرد استفاده می‌شد.
متغیرهای وابسته شامل مدت زمان شروع تغییرات سرویکس، مدت زمان انجام زایمان، نوع
زایمان (واژینال یا ابدومینال)، نیاز به اینداکشن با اکسی‌توسین، نیاز به جراحی سزارین
عوارض جنینی و عوارض مادری می‌باشند.
یافته‌ها: 30 خانم باردار با سن حاملگی 40 هفته به بالا، µg25 میزوپروستول واژینال و 30 خانم باردار وارد
مطالعه شدند. متوسط زمان از شروع القاء تا تغییرات سرویکس در گروه واژینال 6/3
ساعت و در گروه خوراکی 9/3 ساعت بوده است (85/0p=). در گروه A،
3/63% بدون نیاز به اینداکشن زایمان کردند و در گروه B، 3/53%
بدون نیاز به اینداکشن زایمان کردند. در گروه A 10% و در
گروه B 20% C/S شدند (27/0p=).
نتیجه‌گیری: آماده‌سازی سرویکس با میزوپروستول روشی مناسب جهت شروع
زایمان واژینال می‌باشد. برای آماده‌سازی سرویکس تفاوتی بین دو گروه میزوپروستول خوراکی و واژینال
در این مطالعه وجود نداشته است.
