جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای دامنه حرکتی

اسداله سعادت نیاکی، سیروس مومن زاده، حسین محمدی نسب، مهدی قهرمانی، حسین نایب آقایی، داود امی،
دوره 69، شماره 6 - ( 6-1390 )
چکیده

800x600 Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4

زمینه و هدف: درد شانه از شایع‌ترین و با اهمیت‌ترین عوارض حوادث مغزی می‌باشد. این مطالعه با هدف تعیین اثر تزریق موضعی بوپیواکایین وتریامسینولون بر درد شانه و دامنه حرکتی مفصل شانه به دنبال حوادث مغزی انجام شد.

روش بررسی: این مطالعه به‌صورت کارآزمایی بالینی یک سوکور انجام شد. از 70 بیمار مبتلا به درد مزمن شانه 35 نفر مبتلا به حادثه مغزی در گروه مورد و 35 نفر بدون ابتلا به حادثه مغزی در گروه شاهد قرار گرفتند. در دو گروه با تکنیک Dangoisse و همکارانش بلوک عصبی سوپرااسکاپولار و تزریق بورس ساب‌آکرومیال با بوپیواکایین وتریامسینولون انجام شد. بیماران در هفته اول، هفته ششم و هفته دوازدهم پس از تزریق پی‌گیری شدند و درد شانه و دامنه حرکتی مفصل شانه در این بیماران اندازه‌گیری شد.

یافته‌ها: میانگین سن افراد مورد بررسی 07/9±9/60 سال بود. بهبود شدت درد دوازده هفته پس از بلوک عصب سوپرااسکاپولار و تزریق بورسای ساب‌آکرومیال با بوپیواکایین وتریامسینولون در بیماران بدون ابتلا به حادثه مغزی به‌طور معنی‌داری بیشتر بود (001/0=P). هم‌چنین بهبود دامنه حرکتی مفصل شانه (Backward extension) پس از بلوک عصب سوپرااسکاپولار و تزریق بورس ساب‌آکرومیال با بوپیواکایین وتریامسینولون در بیماران بدون ابتلا به حادثه مغزی به‌طور معنی‌داری بیشتر بود (001/0=P).

نتیجه‌گیری: در بیماران بدون ابتلا به حادثه مغزی بلوک عصب سوپرااسکاپولار و تزریق بورس ساب‌آکرومیال با بوپیواکایین وتریامسینولون در کاهش درد شانه و بهبود دامنه حرکتی مفصل شانه (Backward extension) درمانی موثر و ایمن است در حالی‌که در بیمارانی که دچار حادثه مغزی شده‌اند، درمان موثری نیست. 


کیاوش هوشمندی، محسن حیدری، سیده ام‌البنین سید رضایی، علیرضا باهنر، مهدی مطیفی‌فرد، حامد قلی‌زاده، مهدی راعی،
دوره 79، شماره 11 - ( 11-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: پوزیشن بیمار در هنگام ترمیم پس از جراحی آرتروپلاستی می‌تواند به‌عنوان یک عامل در کاهش عوارض و بهبود بیماران باشد. این مطالعه با هدف مقایسه دامنه ‌حرکتی زانو پس از ترمیم بافت نرم آن در دو وضعیت فلکشن و اکستنشن در حین عمل تعویض مفصل زانو انجام‌شد.
روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی ‌بالینی دوسوکور 88 بیمار کاندید عمل تعویض کامل مفصل ‌زانو در بیمارستان‌های الزهرا و کاشانی اصفهان از تیر 1390 تا شهریور 1391 انتخاب و به‌صورت تصادفی به‌روش بلوک‌های چهارتایی (نسبت یک به یک) در دو گروه قرار گرفتند. در گروه اول در هنگام ترمیم بافت نرم زانو، زانو در وضعیت فلکسیون و در گروه دوم در وضعیت اکستانسیون قرار داده‌‌شده و سپس ترمیم صورت می‌گرفت. اطلاعاتی مانند سن، جنس، شاخص ‌توده ‌‌بدنی و سمت مبتلا در چک ‌لیست ثبت گردید. دامنه‌ حرکتی زانو در پایان هفته اول، دوم، چهارم، هشتم و دوازدهم توسط پزشک اندازه‌گیری و ثبت شد. مقایسه الگوی تغییرات در میانگین دامنه‌ حرکتی زانو در طول زمان در دو گروه به‌ کمک مدل‌های خطی ‌آمیخته و مدل‌های حاشیه‌ای توسط نرم‌افزار STATA انجام‌ شد.
یافته‌ها: اختلاف آماری معناداری بین دو گروه فلکسیون و اکتانسیون در دامنه‌ حرکتی زانو وجود نداشت. در هر دو گروه با گذشت زمان میانگین دامنه ‌حرکتی زانو روند افزایشی داشت (001/0>P). میانگین نمرات عملکرد زانو پس از پایان هفته دوازدهم در گروه فلکسیون و اکستانسیون برابر با 19/23±04/141 و 34/22±09/143 بود و این اختلاف معنا‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: ترمیم بافت نرم در یک پوزیشن خاص چندان تاثیرگذار نمی‌باشد که بخواهیم با صرف هزینه‌های مختلف برای آموزش جراحان، آن‌ را نهادینه کنیم.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb