19 نتیجه برای دهان
اسماعیل یزدی، سهیل پردیس، محمد اسلامی، امیرحسین فخرائی،
دوره 56، شماره 5 - ( 4-1377 )
چکیده
تغییرات کاذب هیستولوژیک" می توانند موجب بروز خطا و تشخیص های گمراه کننده گردند و در مواردی تغییرات حاصل به قدری شدید باشند که برشی بافتی میکروسکوپی عملا غیرقابل استفاده تشخیصی گردد. معمولا نمونه های بافتی حفره دهان به خاطر اندازه کوچکتر و ظرافت بیشتر عملا بیش از سایر نواحی بدن دستخوش تغییرات "کاذب بافتی" قرار می گیرند. معذالک گزارشات در این ارتباط بسیار معدود و محدود می باشند. بررسی حاضر شامل طیف نسبتا وسیعی از عوامل احتمالی ایجاد کننده تغییرات بافتی و تغییرات کاذب هیستومورفولوژیک ناشی از آنها بر روی 100 نمونه متاثر از 22 عامل می باشد که احتمالا می توانند در ایجاد تغییرات کاذب دخیل باشند. نتایج حاصل، در بررسی اثر عوامل مشترک، با گزارشات Mehregan و Margarone، تا اندازه مشابه و در مواردی که برای اولین بار مورد توجه و کار قرار گرفته اند کاملا جالب و در حالاتی تداعی کننده ضایعات مخاطی همچون Pemphigoid ها و یا ضایعات بدخیم و پیش بدخیمی می باشند.
الهه کیهانی، ناصر کهن نیا، نرگس ایزدی مود، محمدرضا کیخانی، حسین نجم آبادی،
دوره 64، شماره 3 - ( 2-1385 )
چکیده
زمینه و هدف: سرطان دهانه رحم دومین علت مرگ و میر در اثر سرطان در بین زنان می باشد. در این سرطان بیش از هر نوع بدخیمی دیگری، اثرات پیشگیری ، تشخیص زودرس و درمان به موقع بر کاهش میزان مرگ و میر مشهود است. از اواسط سال 1970 بود که ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به عنوان اتیولوژی اصلی سرطان دهانه رحم پیشنهاد گردید. مطالعات مختلف که در سراسر جهان صورت گرفته، نشان دهنده ارتباط قوی میان HPV وتغییرات پیش سرطانی و سرطانی در سلول های اپی تلیال می باشد. از آنجا که کشت سلولی و روش های سرولوژیک در شناسایی این ویروس و انواع آن فاقد ارزش هستند، اهمیت روش های ملکولی از جمله واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) در تشخیص قطعی و زودرس این ویروس آشکار می گردد.
روش بررسی: در این مطالعه پس از انتخاب بیماران مطابق با پروتکل مربوطه و تکمیل فرم پرسشنامه ، 100 نمونه از ضایعات پیش سرطانی و سرطانی دهانه رحم انتخاب شدند. سپس استخراج DNA از بلوک های پارافینی با روش استاندارد انجام گرفت. PCR مولتی پلکس با استفاده از دو جفت پرایمر (یکی به عنوان کنترل داخلی) صورت پذیرفت و محصولات PCR بر روی ژل پلی آکریل آمید 8% برده شد.
یافته ها: در جمعیت مورد مطالعه از میان 100 بیمار مبتلا به سرطان د هانه رحم، 73 مورد از نظر عفونت HPV مثبت و 27 مورد منفی بودند. به عبارت دیگر میزان شیوع عفونت ویروس HPV در این جمعیت 73% بود.
نتیجه گیری: یافته های حاصل از مطالعه ما گزارش های پیشین مبنی بر ارتباط میان HPV و سرطان دهانه رحم را تقویت می کند.
هدایتاله نحوی، منصور ملائیان، فرزانه کاظمیان، مهرداد حسین پور، عبدالرزاق کیانی، فاطمه خاتمی، ژامک خورگامی، مهرداد گودرزی، علیرضا ابراهیم سلطانی، جواد احمدی،
دوره 65، شماره 6 - ( 6-1386 )
چکیده
شکافهای دهانی از شایعترین آنومالیهای مادرزادی هستند. کودکان با شکاف دهانی اغلب با نقصهای مادرزادی دیگری بهخصوص ناهنجاریهای قلبی همراهند. میزان بروز انواع ناهنجاریهای همراه، در مطالعات مختلف متفاوت گزارش شده است. هدف این مطالعه بررسی میزان بروز ناهنجاریهای قلبی همراه در کودکان با شکاف دهانی است.
روش بررسی: در این مطالعه کلیه شیرخواران با شکاف دهانی ارجاعی به بخشهای جراحی کودکان بیمارستانهای آموزشی مرکز طبی و بهرامی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران از سال 1370 تا 1384 بهطور پروسپکتیو وارد مطالعه گردیدند. بیماران توسط تیم آموزشی متشکل از متخصص کودکان، جراح کودکان و کاردیولوژیست کودکان معاینه و اکوکاردیوگرافی و ثبت شدند. تنها موالید زنده وارد مطالعه و آنومالیهای غیرقلبی و بیماران بدون اکوکاردیوگرافی منظور نشدند. اطلاعات شامل سن، جنس، سابقه ازدواج فامیلی و شکاف دهانی، نوع شکاف دهانی، نتایج اکوکاریوگرافی و انواع آنومالیهای همراه قلبی در پروندهها جمعآوری وآنالیز گردید.
یافتهها: از 284 بیمار مبتلا به شکاف شکاف دهانی. 162 نفر پسر (57%) و 122 نفر دختر (43%) بودند. در تقسیمبندی بر اساس محل ضایعه، 79 بیمار شکاف لب (8/27%)، 84 نفر شکاف کام (5/29%) و 121 نفر (6/42%) شکاف کام و لب داشتند. میزان بروز انواع آنومالیهای مادرزادی قلبی همراه در مجموع 60 مورد (1/21%) و شایعترین آنومالی قلبی در این مطالعه ASD بود (17مورد معادل 3/28% آنومالیهای قلبی).
نتیجهگیری: در بیماران با شکاف لب و کام قبل از هرگونه اقدام جراحی بررسی مشاوره قلبی و اکوکاردیوگرافی روتین انجام و در صورت وجود آنومالی قلبی اقدام درمانی مناسب انجام و آنتیبیوتیک پروفیلاکتیک تجویز گردد.
رضا شبانلوئی، فضل اله احمدی، جلیل واعظ قراملکی، ابراهیم حاجی زاده، یوسف جوادزاده،
دوره 65، شماره 9 - ( 9-1386 )
چکیده
استوماتیت یا موکوزیت دهانی ناشی از شیمیدرمانی یک عارضه داروهای ضد سرطان است که در درصد بالایی از بیماران مشاهده میشود. تنها راه پیشگیری از بروز آن، استفاده از دهانشویه مناسب و بهداشت دهان میباشد و این مهم در تسکین آلام بیماران اثربخش بوده و منجر به افزایش کیفیت زندگی آنها میگردد. این مطالعه بهمنظور بررسی تاثیر دهانشویه آلوپورینول بر پیشگیری از استوماتیت ناشیاز شیمیدرمانی انجام شده است.
روش بررسی: در این تحقیق نیمهتجربی 42 بیمار که بهطور تصادفی در گروه آزمون (28 بیمار) و شاهد (14 بیمار) قرار داده شدند. بیماران گروه آزمون از دهانشویه ترکیبی پنج میلیگرم در میلیلیتر آلوپورینول با هیدروکسی پروپیل متیل سلولز و گروه شاهد از آب معمولی برای شستشوی دهان بهمدت 16 روز استفاده نمودند.
یافتهها: دادههای بهدست آمده و بررسی روزانه مخاط دهان بیماران نشان میدهد که دهانشویه آلوپورینول توانسته است بهطور معنیداری شدت استوماتیت، شدت درد ناشی از استوماتیت و میزان بقای استوماتیت را کاهش دهد (05/0p<).
نتیجهگیری: پیشگیری از بروز استوماتیت در بیماران تحت شیمیدرمانی موجب پذیرش بهتر درمان از طرف بیمار میشود. آلوپورینول میتواند بهعنوان دهانشویه مناسب در بیماران تحت شیمیدرمانی جهت پیشگیری از استوماتیت ناشی از شیمیدرمانی مورد استفاده قرار گرفته و موجب بهبودی تغذیه و رضایت بیماران گردد.
فرناز آموزگار هاشمی، ابراهیم عصمتی، بیتا کلاغچی،
دوره 65، شماره 11 - ( 11-1386 )
چکیده
سرطان دهانۀ رحم ششمین سرطان شایع زنان میباشد. با تشخیص سرطان دهانۀ رحم در مراحل اولیه و درمان مؤثر آن، شانس بهبود قطعی بالاتر است. یکی از مؤثرترین درمانهای سرطان دهانه رحم، رادیوتراپی با یا بدون کموتراپی همزمان میباشد. پیگیری مناسب و منظم بیماران پس از رادیوتراپی، سبب تشخیص بهموقع عود موضعی و درمان مؤثر آن خواهد شد. هدف این مطالعه بررسی شاخصهای پاتولوژیک و نوع درمان، پیگیری بیماران و وضعیت بیمار در آخرین پیگیری میباشد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی و گذشتهنگر، پرونده 346 بیمار مبتلا به سرطان دهانه رحم که از سال 80-1374 در مرکز رادیوتراپی- انکولوژی انستیتو کانسر بیمارستان امام خمینی تحت درمان رادیوتراپی قرار گرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: توزیع سنی بیماران از 26 تا 78 سال با میانگین 11±5/50 بود. 4/30% از بیماران در مراحل اولیه بیماری و 6/69% از آنها در مراحل پیشرفته بیماری جهت انجام رادیوتراپی ارجاع شدند. 2/92% از بیماران دارای پاتولوژی اسکواموسسلکارسینوما بوده و 4/6% از آنها پاتولوژی آدنوکارسینوم داشتند. بیشترین نوع درمان رادیوتراپی، درمان رادیکال (8/44%) و پس از آن رادیوتراپی اجوانت (post-op) بود (4/43%). درصد قابل توجهی از بیماران یا برای پیگیری مراجعه ننموده (7/23%) و یا برای مدت کوتاهی در حد چند ماه مراجعه نمودند (7/47%).
نتیجهگیری: بیشتر بیماران سرطان سرویکس مدت کوتاهی برای پیگیری پس از درمان مراجعه نمودهاند و تعداد قابلتوجهی از آنان نیز برای پیگیری مراجعه نکردهاند، برنامهریزی دقیق جهت آموزش بیماران با تأکید بر اهمیت مراجعات پس از درمان، لازم است.
محمدعلی نویاناشرف، علیرضا آذرگون، حمیدرضا ابطحی، عنایت صفوی، شهرام پیروزبخش، حمیرا پیروی سرشکه،
دوره 66، شماره 6 - ( 6-1387 )
چکیده
زمینه و هدف: جاگذاری صحیح لوله تراشه در اعمال جراحی، موارد احیای قلبی-ریوی، بخش مراقبتهای ویژه و انتقال بیماران حایز اهمیت فراوان است. هدف از این مطالعه تعیین فواصل مربوط به راه هوایی در جمعیت ایرانی است.
روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی 75 بیمار II, III ASA class مراجعهکننده به بخش ریه بیمارستان امامخمینی از نظر تعیین فواصل گوشه لب تا تارهای صوتی و نیز کارینا بررسی شدند.
یافتهها: تعداد 71 بیمار واجد شرایط ورود به مطالعه شامل 45 بیمار (4/63%) مذکر و 26 بیمار (6/36%) مونث بودند. دندانهای قدامی فوقانی تا طنابهای صوتی در جنس مذکر، mm75/0±83/16 و در جنس مونث، mm12/1±04/15 بود. فاصله طنابهای صوتی تا کارینا در جنس مذکر mm98/0±1/13 و در جنس مونث mm96/0±6/11 بود (001/0
نتیجهگیری: اگرچه در این مطالعه ارتباط طول تراشه و قد افراد مستقیم بود و اگرچه متوسط قد جمعیت ایرانی از جمعیت اروپایی و امریکایی کوتاهتر است، به نظر میرسد عمق جاگذاری صحیح لوله تراشه در ایرانیها از مقادیر توصیه شده کتب درسی با رفرانس اروپایی و امریکایی در جنس مرد و زن (23 و21 سانتیمتر) بیشتر باشد. تفاوت فواصل بینی- تار صوتی با دندانهای ثنایا- تار صوتی در جمعیت مورد مطالعه 3-2 سانتیمتر بود. با توجه به تعداد بیماران بررسی شده پیشنهاد میکنیم مطالعهای با حجم نمونه بزرگتر در جمعیت ایرانی به عمل آید تا قابل تعمیم به گروههای بزرگتر بالینی باشد.
ماندانا خطیبی، زهرا احمدینژاد، محسن نصیری طوسی، بشیر حاجی بیگی، حامد زاهدی،
دوره 66، شماره 8 - ( 8-1387 )
چکیده
زمینه و هدف: عفونت هپاتیت C نه تنها باعث بیماریهای مزمن کبدی بلکه تظاهرات خارج کبدی مانند کرایوگلوبولینمی و لیکن پلان دهانی نیز میگردد. لیکن پلان نیز درماتوز شایع پوستی مخاطی است که به دلیل سیر مزمن و احتمال بروز تغییرات بدخیمی کشف و درمان آن از اهمیت ویژهای برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی لیکن پلان دهانی در بیماران آلوده به ویروس هپاتیت C انجام شد.
روش بررسی: تحقیق از نوع توصیفی- مقطعی روی 150 بیمار آلوده به ویروس هپاتیت C مراجعهکننده به بخش کبد، گوارش و عفونی بیمارستان امامخمینی و سازمان انتقال خون تهران در طی سالهای 1384 و 85 انجام شد. نمونهگیری به روش sequential صورت پذیرفت.
یافتهها: از 150 بیمار مبتلا به هپاتیت C در این مطالعه 7/88% (133 نفر) مرد و 3/11% (17 نفر) زن بودند. میانگین سنی بیماران تحت مطالعه 2/39 (±4/11) سال بود. در شش بیمار (4%) ضایعات لیکن پلان در دهان مشاهده شد که همه موارد از نوع کراتوتیک بود. شایعترین محل ضایعه مخاط باکال و ضایعه در 7/66% یکطرفه بود. ارتباطی بین متغیرهای زمینهای و مستقل از جمله سن، بیماری زمینهای، مصرف سیگار، اینترفرون و ژنوتیپ ویروس با بروز لیکن پلان وجود نداشت.
نتیجهگیری: با توجه به فراوانی بالاتر لیکن پلان دهانی در افراد آلوده به ویروس هپاتیت C در این مطالعه (4%) نسبت به جمعیت نرمال، باید به لیکن پلان دهانی به عنوان یکی از تظاهرات خارج کبدی هپاتیت C توجه بیشتری نمود.
فرزاد کتیرائی، علیرضا خسروی، وحید خلج، محبوبه حاجی عبدالباقی، علیاصغر خاکسار، مهرناز رسولینژاد، میرسعید یکانی نژاد،
دوره 68، شماره 1 - ( 1-1389 )
چکیده
Normal
0
false
false
false
EN-US
X-NONE
AR-SA
MicrosoftInternetExplorer4
زمینه
و هدف: کاندیدیازیس دهانی رایجترین عفونت قارچی در مبتلایان
ویروس HIV میباشد. هدف از این مطالعه
ارزیابی شیوع کاندیدیازیس دهانی و تعیین عوامل عفونت و ارزیابی فاکتورهای خطر این
بیماری در بیماران آلوده به ویروس HIV در ایران است.
روش
بررسی: در این مطالعه 150 بیمار مبتلا به ویروس HIV در بیمارستان امام خمینی تهران بررسی
شدند. نمونههای دهانی بیماران در محیطهای قارچی کشت داده شد و مورد تشخیص قرار
گرفت. میزان لنفوسیت TCD4+ اندازهگیری شد و
براین اساس بیماران دستهبندی گردیدند. همچنین بیماران از نظر فاکتورهای خطر
کاندیدیازیس دهانی بررسی شدند.
یافتهها: 88 نفر (59%)
از بیماران مورد مطالعه به کاندیدیازیس دهانی مبتلا بودند و در مجموع حفرات دهانی
116 بیمار (2/77%) با گونههای مخمری کلونیزه شده بود. بیشترین گونههای جدا شده؛ کاندیدا
آلبیکنس از 103 (50%) نمونه و کاندیدا گلابراتا از 45 (22%) نمونه
بالینی بوده است. شایعترین علایم بالینی عفونت؛ برفک دهانی در 57 (38%) بیمار،
التهاب گوشه لب در 30 (20%) و کاندیدیازیس اریتماتوز در هفت (7/4%) بیمار، بوده
است. تفاوت معنیداری از نظر تعداد سلولهای، جنس، سابقه درمان ضد قارچی، اعتیاد تزریقی و مصرف سیگار در بین بیماران در وقوع کاندیدیازیس
دهانی مشاهده گردید.
نتیجهگیری: کاندیدیازیس دهانی در مبتلایان به HIV در ایران از شیوع قابل توجهی
برخوردار است و کاندیدا آلبیکنس و کاندیدا گلابراتا اصلیترین عوامل
ایجاد عفونت هستند. تعداد سلولهای TCD4+، سابقه درمان ضد قارچی، جنس، دخانیات
و اعتیاد تزریقی از مهمترین فاکتورهای مرتبط با بیماری است. افزایش سن و دندان
مصنوعی فاکتورهای خطر کلونیزاسیون بدون علامت گونههای مخمری میباشد.
فرزاد کتیرائی، علیرضا خسروی، وحید خلج، محبوبه حاجی عبدالباقی، علیاصغر خاکسار، مهرناز رسولی نژاد،
دوره 70، شماره 2 - ( 2-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: مقاومت عوامل ایجاد کاندیدیازیس
دهانی به داروهای ضد قارچی از مشکلات بیماران آلوده به HIV است. افزایش مقاومت و استفاده بیش از پیش از داروها،
اهمیت بررسی حساسیت آنتیبیوتیکی را نشان میدهد. مطالعه حاضر میزان حساسیت گونههای
کاندیدای جدا شده از بیماران آلوده به HIV را به داروهای ضد قارچی بررسی
میکند.
روش بررسی: 150
نمونه دهانی از بیماران آلوده به HIV بر روی محیطهای کروم آگار و سابورو آگار کشت داده
شد. جدایههای رشد یافته بر اساس روشهای متداول تشخیص مخمرها تعیین هویت شدند. با
روشهای انتشار دیسک و میکرودایلوشن براث الگوی حساسیت به شش داروی ضد قارچی تعیین
گردید.
یافتهها: کاندیدا آلبیکنس (2/50%) و کاندیدا گلابراتا (22%) شایعترین گونههای جدا شده بودند. 7/25% از جدایههای کاندیدا آلبیکنس نسبت
به داروی فلوکونازول مقاوم بودند و این میزان برای کتوکونازول و کلوتریمازول به ترتیب
9/21% و 4/16% بوده است. مقاومت نسبت به داروهای آمفوتریسین، نیستاتین و داروی کاسپوفانژین
دیده نشد. از طرفی 7/57% از جدایههای کاندیدا گلابراتا نسبت به فلوکونازول
مقاوم بودند و این میزان برای کتوکونازول و کلوتریمازول به ترتیب 31% و 35% بود.
نتیجهگیری: مقاومت گونههای کاندیدا به داروی
آزولی، بهخصوص فلوکونازول رو به افزایش است. بررسی مقاومت جدایههای کاندیدا
بهروش انتشار دیسک و یا میکرودایلوشن براث در آزمایشگاهها جهت کنترل عفونت کاندیدیازیس
دهانی مطلوب است. هرچند داروی نیستاتین بهوفور برای بیماران مورد استفاده قرار میگیرد
اما مقاومت به این دارو ناچیز است. استفاده از داروی کاسپوفانژین نیز با توجه به عدم
مقاومت توصیه میگردد.
علیرضا شریفی، شهاب دولتشاهی، حسین ناصری، طیب رمیم،
دوره 70، شماره 12 - ( 12-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: گاستروستومی به روش آندوسکوپی از طریق پوست روشی است که برای انجام تغذیه غیر دهانی در بیماران دارای دیسفاژی ناشی از سکته مغزی، بدخیمیهای اوروفارنژیال، بیماریهای عصب حرکتی و مانند آن بهکار میرود. هدف از انجام این مطالعه بررسی نتایج کوتاهمدت گاستروستومی به روش آندوسکوپی در بیماران بستری در بیمارستان با توجه به شرایط بالینی و بیماری زمینهای آنها میباشد.
روش بررسی: بیمارانی که از ابتدای فروردین 1390 تا انتهای تیر 1391 تحت گاستروستومی به روش آندوسکوپی در بیمارستان سینای تهران قرار گرفتند، وارد مطالعه شدند. زمان کلی تغذیه از طریق گاستروستومی، عوارض ایجاد شده و زمان بروز آنها بررسی شد. حداقل زمان پیگیری بیماران شش ماه بود. در صورت فوت بیمار و یا خروج ابزار تعبیه شده، پیگیری بیمار متوقف گردید.
یافتهها: در این مطالعه 65 مورد گاستروستومی (33 مرد، 32 زن) انجام گردید. میانگین سنی بیماران 83/16±45/57 سال (94-19) بود. بیماران ترومای سر 15 نفر (1/23%) و جراحی توراکس چهار مورد (2/6%) بودند. 36 نفر (39/55%) هیچ عارضهای تا پایان زمان پیگیری نداشتند. عوارض شامل نشت (11 مورد)، انسداد (9 مورد)، سلولیت (هفت مورد) و جداشدن لوله گاستروستومی (دو مورد) بود. از 29 بیمار، 21 مورد (72%) دو تا پنج ماه بعد دچار عارضه شدند. تفاوت معنیداری میان عوارض ایجاد شده بین دو جنس وجود نداشت (16/0=P) 27 نفر (5/41%) فوت نمودند که هیچیک به علت عوارض ناشی از گاستروستومی نبود.
نتیجهگیری: استفاده از گاستروستومی به روش آندوسکوپی از راه پوست با توجه به سهولت انجام و عدم نیاز به بیهوشی عمومی و عوارض اندک، در مواردی که بیمار در بیمارستان تحت نظر کادر درمانی میباشد میتواند به عنوان یک روش مطلوب در تغذیه غیر دهانی استفاده شود.
محمد مشایخی، داریوش مهاجری، محمدرضا ولیلو،
دوره 72، شماره 5 - ( 5-1393 )
چکیده
زمینه و هدف: کارسینوم سلولهای سنگفرشی مخاط دهان ششمین سرطان شایع در جهان محسوب میشود. اثرات محافظتی مصرف سبزیجات و میوهها بر انواع مختلف سرطان از جمله سرطان دهان مشخص شده است. گوجهفرنگی با داشتن لیکوپن و بیوفلاونوییدها دارای خواص ضدسرطانی میباشد. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات پیشگیرانه پالپ گوجهفرنگی بر تغییرات پیشسرطانی بافت پوششی مخاط زبان موش صحرایی ناشی از 4-نیتروکینولون 1-اکسید (4-NQO) میباشد.
روش بررسی: تعداد 48 سر موش صحرایی نر ویستار بهطور تصادفی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروه یک، شاهد در نظر گرفته شد. گروههای دو تا چهار، 4-NQO (ppm 30) را بهمدت 12 هفته در آب آشامیدنی دریافت کردند. گروههای سه و چهار همزمان پالپ گوجهفرنگی (ml/kg 20 و 40) را از طریق گاواژ دریافت کردند. در پایان، ارزیابی هیستولوژی از لحاظ تغییرات سرطانی در بافت پوششی مخاط زبان موشها انجام شد.
یافتهها: در بافت پوششی مخاط زبان موشهای گروه شاهد هیچگونه تغییر پاتولوژیک مشاهده نشد. در گروه تیمار با 4-NQO، دوازده هفته پس از آخرین تیمار تغییرات پیشسرطانی بافت پوششی مخاط زبان ظاهر شد. پالپ گوجهفرنگی با هر دو دوز (ml/kg 20 و 40) شدت بروز تغییرات پیشسرطانی را کاهش داد و باعث کاهش معنادار میزان وقوع ضایعات پیشسرطانی در بافت پوششی مخاط زبان موشها شد (بهترتیب: 024/0P= و 008/0P=). میزان وقوع دیسپلازی از نوع شدید در بافت پوششی مخاط زبان در گروه تیمار با دوز بالای پالپ گوجهفرنگی بهطور معناداری کمتر از گروه تیمار با دوز پایین بود (037/0P=).
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که پالپ گوجهفرنگی در مهار پیشرفت سرطان بافت پوششی مخاط زبان ناشی از 4-NQO در موش صحرایی موثر میباشد.
منصوره قیومی، سهیلا امینیمقدم، حسن صفری، احمدرضا محمودزاده،
دوره 74، شماره 3 - ( 3-1395 )
چکیده
زمینه و هدف: سرطان دهانه رحم بهدلیل دوره طولانی پیش از تهاجم، در دسترس بودن غربالگری مناسب، سرطان قابل پیشگیری شناخته شده است. پاپاسمیر بهعنوان یک روش انتخابی در این غربالگری میباشد. هدف از مطالعه بررسی سطح آگاهی وعملکرد زنان 65-20 سال در تهران نسبت به پاپاسمیر بود.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از فروردین تا شهریور 1394 در تهران انجام گشت. جامعه پژوهشی زنان 65-20 سال متاهل، بیوه، مطلقه، از مراجعهکنندگان به کلینیک زنان بیمارستان فیروزگر بهعنوان بیمار یا همراه، در منطقه مرکز تهران، بهصورت تصادفی انتخاب شدند. توسط فرد مصاحبهگر، پرسشنامه در اختیارشان قرار گرفت. با توزیع پرسشنامه و بررسی پاسخهای ایشان، آنالیز آماری روی پاسخ، نتایج استخراج گردید.
یافتهها: افرادی که بهطور کامل به پرسشنامه پاسخ دادند، ۹۰ نفر بودند، 6/66% پاپاسمیر را انجام داده بودند. ۴۰% از افراد پاسخدهنده 39-30 سال سن داشتند و فقط 3% تحصیلات ارشد به بالا داشتند. نزدیک به ۸۰%، حداقل آشنایی با میزان سه از پنج را داشتند و افراد بین 39-30 سال، آگاهی نسبی بیشتری داشتند. بین متغیر آشنایی با پاپاسمیر و تحصیلات (فرد و همسرش) ارتباط معناداری مشاهده شد (0001/0P<). تفاوت معناداری بین سطح آگاهی افراد خانهدار و شاغل مشاهده شد (05/0P<). بیشترین عامل عدم انجام پاپاسمیر در افراد، خجالت بود. بیشترین عامل ترغیبکننده افراد به انجام تست، مربوط به اطلاعاتی بود که توسط پزشک به بیمار داده میشد.
نتیجهگیری: متغیر میزان آگاهی از پاپاسمیر که بر اساس وزندهی به پاسخ افراد، توسط افراد خبره انجام گردید، نشان داد که در سنین بالای ۳۹ سال، میزان این آگاهی در سطح سه از پنج قرار دارد که رضایتبخش نیست.
الهام احمدی، ساسان فلاحی، بهنوش جلالیان، پویان امینی شکیب،
دوره 76، شماره 5 - ( 5-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: آنتیبادی آنتیسانترومر با نارسایی غدد اگزوکرین مرتبط است و ممکن است یکی از علل خشکی دهان باشد. هدف از این مقاله، معرفی یک مورد نادر فنوتیپ بینابینی اسکلرودرمی-شوگرن با آنتیسانترومر آنتیبادی مثبت در بیمار آدیسون بود که با پوسیدگیهای دندانی مراجعه کرده بود.
معرفی بیمار: یک زن ۲۹ ساله مبتلا به آدیسون با پوسیدگیهای دندانی عودکننده به کلینیک دندانپزشکی مراجعه کرد. در بررسی ضمن تایید آزمایشگاهی آدیسون، خشکی دهان و چشم، رینود، رفلاکس معده به مری، چهره ماسکه و آنتیسانترومر مثبت یافت شد. با توجه به دارا بودن بعضی از علایم شوگرن و برخی از علایم اسکلرودرمی محدود و نه معیارهای کامل هر کدام از این دو بیماری، تشخیص فنوتیپ بینابینی اسکلرودرمی-شوگرن برای وی مطرح گردید.
نتیجهگیری: در پوسیدگیهای دندانی عودکننده بهویژه در مبتلایان به یک بیماری خودایمن، آنتیبادی آنتیسانترومر میتواند در شناسایی عامل خشکی دهان و نیز شناخت زودرس مراحل اولیه اسکلرودرمی یا فنوتیپ بینابینی اسکلرودرمی-شوگرن مفید باشد.
فهیمه قطبیزاده وحدانی، زهرا پناهی، مریم طحانی، رویا قیاقی،
دوره 77، شماره 11 - ( 11-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: سرکلاژ از جمله انواع شایع روشهای مورد استفاده در موارد جلوگیری از زایمان زودرس که ناشی از نارسایی سرویکس است، میباشد. این مطالعه بهمنظور بررسی میزان انجام سرکلاژ، عوارض و پروگنوز در بیماران انجام شده است.
روش بررسی: در این مطالعه مشاهدهای که بهصورت یک بررسی کوهورت گذشتهنگر انجام شد، تعداد ۶۵ نفر از بیماران مراجعهکننده به بخش مامایی بیمارستان ولیعصر (عج) تهران از فروردین ۱۳۹۱ تا اسفند ۱۳۹۶ بهصورت در دسترس انتخاب شدند و میزان انجام سرکلاژ و همچنین عوارض و پروگنوز در آنها بررسی گردید.
یافتهها: در این مطالعه ۶۵ بیمار با اندیکاسیونهای علمی سرکلاژ بررسی شدند که میانگین سن افراد مورد مطالعه ۲۸/۴ سال بود. میانگین سن بارداری در هنگام سقط پیشین ۱۰/۷ هفته، میانگین سن بارداری انجام سرکلاژ ۱۶/۸ هفته و میانگین وزن نوزادان g ۳۰۴۱/۵ بود. طول سرویکس در ۴/۶% کمتر از mm ۱۰ و در ۴۹/۲% بین mm ۲۰-۱۰ بود و در ۲/۴۶% موارد بالای mm ۲۰ بود. سن بارداری در هنگام ختم سرکلاژ در ۵/۸% از موارد کمتر از ۲۶ هفته بود. هیچ عارضهای مشاهده نشد و پروگنوز در صورتی که ختم بارداری بالای ۳۲ هفته در نظر گرفته شود، در ۸۰% موارد خوب بود، همچنین، سابقه دیلاتاسیون و کورتاژ و گراوید بالا با عدم موفقیت سرکلاژ همراهی داشت.
نتیجهگیری: در مجموع، براساس نتایج بهدستآمده در این مطالعه، چنین استنباط میشود که سرکلاژهای انجامشده در مرکز مورد بررسی در ۸۰% موارد با نتایج مثبت و بدون عارضه میباشد.
حسام الدین عسکری مجدآبادی، محسن سلیمانی، مجید میرمحمدخانی، الهام زمانی پور،
دوره 78، شماره 11 - ( 11-1399 )
چکیده
زمینه و هدف: عفونت یک مشکل اساسی در بخشهای مراقبت ویژه است. امروزه برای کاهش کلونیزاسیون دهان از محلول کلرهگزیدین استفاده میشود. هدف این مطالعه بررسی کارایی محلول کلرهگزیدین در کاهش کلونیزاسیون دهان بیماران بستری در بخشهای ویژه بود.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی (از دی ماه 1397 تا مرداد 1398) بر روی 60 بیمار بستری در بخشهای مراقبت ویژه یکی از بیمارستانهای سمنان که براساس معیارهای ورود انتخاب شده بودند انجام شد. کلونیزاسیون دهان بیماران در بدو ورود با کشت از دهان و حلق بررسی شد. پس از 48 ساعت و انجام دهانشویه با محلول کلرهگزیدین 2/%0 سه بار در روز، مجددا کلونیزاسیون دهان بررسی شد. پس از جمعآوری دادهها نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: بیشتر بیماران مورد مطالعه مرد (80%) با میانگین سنی 19/15±23/45 سال بودند. اکثر بیماران از اورژانس به بخش ویژه منتقل شده بودند و دارای لوله تراشه بودند. در زمان ورود به بخش ویژه، 8 بیمار آلوده به ایکولای و 6 بیمار آلوده به کلبسیلا بودند. یافتهها نشان داد که کلرهگزیدین 2/0% تاثیری در کاهش کلونیزاسیون دهان نداشت. پس از 48 ساعت بستری در بخش ویژه میزان موارد آلودگی به ایکولای افزایش معناداری داشت (01/0P=) ولی اختلاف معناداری در افزایش موارد آلودگی به کلبسیلا وجود نداشت (25/0P=).
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که کلرهگزیدین 2/0% تاثیری بر میکروارگانیسمهای دهان ندارد و لازم است برای کاهش کلونیزاسیون دهان حرکات مکانیکی و مسواکزدن نیز مورد توجه قرار گیرند. بیشتر بیماران در اورژانس آلوده به میکروارگانیسمهای بیماریزا بودند. بنابراین راهبردهای مناسب برای کاهش آلودگی در بخشهای اورژانس لازم است.
زهره دلیرثانی، آتسسا پاکفطرت، نصرالله ساغروانیان، نگین سمیعی، سمانه سالاری،
دوره 79، شماره 1 - ( 1-1400 )
چکیده
زمینه و هدف: لنفوم، بدخیمی سلولهای لنفوئیدی است. لنفوم T-Cell بهصورت خارج نودی بسیار نادر میباشد. لنفومهای دهانی درصد کمی از بدخیمیهای سر و گردن را شامل میشوند. لنفوم نانهوچکین در دهان نادر است و بیشتر در افراد با ضعف سیستم ایمنی ایجاد میشود.
معرفی بیمار: بیمار خانمی 67 ساله با زخمی در کام که از دو ماه قبل ایجاد شده بود، مراجعه کرد. در نمای بالینی، یک ضایعه اندوفیتیک با سطح گرانولر در سمت چپ کام سخت به سمت کام نرم و ریج آلوئولر مشاهده شد. با تشخیص احتمالی اسکواموس سل کارسینوما تحت بیوپسی قرار گرفت. بررسی میکروسکوپی و ایمونوهیستوشیمی متاستاز لنفوم T-Cell را نشان داد. با توجه به سابقه ابتلای بیمار به لنفوم T-Cell روده کوچک، به انکولوژیست ارجاع گردید.
نتیجهگیری: متاستاز بدخیمیها به حفره دهان میتواند به صورت تورم و زخم بروز یابد. معاینه دقیق و گرفتن تاریخچه کامل در تشخیص زودهنگام ودرمان بهموقع میتواند مفید باشد.
زهره دلیرثانی، آتسسا پاک فطرت، نصرالله ساغروانیان، نگین سمیعی، الهه وزاوندی،
دوره 79، شماره 8 - ( 8-1400 )
چکیده
زمینه و هدف: کارسینوم اولیه سلول سنگفرشی داخل استخوانی درحفره دهان یک کارسینوم بسیار نادر، اما شناخته شده است. بهطور موضعی مهاجم بوده و پروگنوز آن کاملا ضعیف است.
معرفی بیمار: یک خانم 46 ساله با شکایت از لقی ناگهانی دو دندان خلفی مندیبل به دندانپزشک عمومی مراجعه کرده و به اشتباه با تشخیص بیماری پریودنتیت، دندانهای خلفی بیمار کشیده میشود. بیمار حدود چهار ماه بعد با شکایت اصلی تورم و عدم بهبودی حفره (Socket) دندان خلفی به دانشکده دندانپزشکی مشهد مراجعه میکند. پس از معاینه بالینی با احتمال Squamous cell carcinoma (SCC)، رادیوگرافی و بیوپسی انجام شد و کارسینوم سنگفرشی اولیه تشخیص داده شد و درمانهای لازم (جراحی، رادیوتراپی و شیمیدرمانی) صورت گرفت.
نتیجهگیری: دندانپزشکان باید بدانند ایجاد هر تغییر ناگهانی در دهان یا دندانها همچون لقی دندان باید بهعنوان علامت احتمالی بدخیمی مورد بررسی قرار گیرد تا با تشخیص سریعتر و شروع به موقع اقدامات درمانی بتوان پیشآگهی بیماری را بهبود بخشید و در نهایت درمانهای پیشنهادی (جراحی، رادیوتراپی و شیمیدرمانی) بیمار با حداقل عوارض انجام شود.
سحر صدیق، فاطمه خلیلی، اصغر عبدلی، فاطمه آذرکیش، کمال عبدالمحمدی،
دوره 80، شماره 3 - ( 3-1401 )
چکیده
طبق آمار سازمان جهانی بهداشت، سرطان دهانه رحم از سرطانهای شایع در بین زنان پس از سرطانهای سینه، کولورکتال و ریه است. همه زنان احتمال ابتلا به این بیماری را داشته و شانس وقوع آن در زنان بالای 30 سال بیشتر میباشد. این سرطان، یکی از انواع سرطانهای قابل پیشگیری از طریق واکسیناسیون است. مطالعه پیش رو با هدف تحقیق درباره نقش واکسن در پیشگیری از ابتلا به سرطان دهانه رحم انجام شده است. در این مطالعه مروری مقالات منتشر شده طی سالهای 1400-1394 از پایگاههای Pubmed، SID، Cochrane Library،Science Direct و Google Scholar بررسی شدند. از کلمات کلیدی واکسن پاپیلوما و سرطان دهانه رحم در منابع فارسی و HPV vaccine و Cervical Cancer در منابع انگلیسی استفاده شد. جستوجوی موضوعی نیز با استفاده از سرعنوانهای موضوعی پزشکی MeSH انجام شد. واکسیناسیون علیه ویروس پاپیلومای انسانی مقرون بهصرفهترین اقدام بهداشت عمومی علیه سرطان دهانه رحم میباشد. در بسیاری از کشورهای توسعهیافته و در حال توسعه برنامههای جدی واکسیناسیون ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و غربالگری علیه سرطان دهانه رحم در حال اجراست. واکسیناسیون HPV دارای اثربخشی بالا و در بسیاری از کشورها به برنامه ایمنسازی آنها افزوده شده است. در حال حاضر سه نوع واکسن معرفی شده که واکسن گارداسیل نه ظرفیتی، اثربخشی بالاتری نسبت به دو نوع دیگر دارد، ولی از نظر هزینه-اثربخشی واکسن گارداسیل چهار ظرفیتی بیشتر توصیه گردیده است. باتوجه به شیوع بالای سرطان دهانه رحم در ایران، استفاده از واکسن، هدفمندسازی و اجرای بهموقع تستهای غربالگری و آموزش راههای پیشگیری از ابتلا به سرطان دهانه رحم پیشنهاد میشود.
زهرهالسادات میریپور، مهسا فرامرزپور، پریسا آقایی، الهام شیرعلی، سهیلا سرمدی، پریسا حسینپور، محمد عبدالاحد،
دوره 80، شماره 10 - ( 10-1401 )
چکیده
زمینه و هدف: اگرچه سرطان دهانه رحم در زنان بالغ با آزمایشهای تشخیصی زودهنگام، قابلیت درمان و مدیریت بیماری بهتری دارد، اما تشخیص دقیق و سریع هرگونه نشانهای از ضایعات نئوپلازی درون اپیتلیالی دهانه رحم و دیسپلازی پرخطر در هر مرحلهای بسیار مهم است. اگر هر سلول پیشسرطانی/مشکوک غیرطبیعی در فرآیند تشخیصی مرسوم (پاتولوژی) شناسایی نشود، نمیتوان آن را پیش از تبدیل ضایعه به سرطان دهانه رحم درمان کرد و در نتیجه میزان بقای بیماران را افزایش داد.
روش بررسی: در این مطالعه بالینی که یک مطالعه آزمایشی و غیرتصادفی است، کارایی و دقت تشخیصی حسگر سنجش الکتروشیمیایی متابولیسم گلیکولیز در سلولهای سرطانی (HEA) بر روی نمونههای تازه خارج شده از دهانه رحم 40 بیمار کاندید کونیزاسیون بدلیل سابقه حضور سلولهای غیرطبیعی در نتایج پاپ اسمیر آنها از تاریخ 31/5/1397 تا 31/3/1400، در بخش زنان بیمارستان یاس، دانشگاه علوم پزشکی تهران و بیمارستانهای وابسته بررسی شد.
یافتهها: دقت آستانه جریان الکتروشیمیایی نه جریانی الکتروشیمیایی ROS/H2O2 بهدست آمده توسط حسگر برای تمایز نواحی سرطانی از غیر آن، بیش از 95% بود (0001/0P<) که نشان از رابطه معنادار بین افزایش جریان الکتروشیمیایی و وجود CIN داشت. در این مطالعه، یک طبقهبندی تشخیصی بالینی همسان بین نتایج پاتولوژیک بافتهای آزمایش شده و پاسخ الکتروشیمیایی ROS/H2O2 تشخیصی حسگر، براساس طبقهبندی CIN پیشنهاد شد.
نتیجهگیری: ارزیابی پاتولوژیکی بیشتر نمونههای آزمایششده نشان داد که شناسایی الکتروشیمیایی متابولیسم گلیکولیز در نمونههای کونیزاسیون دهانه رحم توانست 10% از ضایعات CIN تشخیص داده نشده توسط پاتولوژی مرسوم را بهدرستی مثبت تشخیص دهد. از اینرو بهعنوان یک روش مکمل، قابلیت کمک به افزایش دقت و سرعت تشخیص ضایعات CIN در مرحله کونیزاسیون دارد.