جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای رادیوس

محمد علی بیطرف، مازیار اذر، مجتبی میری، عبدالرضا شیخ رضایی، مزدک عالیخانی، محمود‌ الله وردی، احمد شریف تبریزی، علی طیبی میبدی،
دوره 68، شماره 3 - ( 3-1389 )
چکیده

زمینه و هدف: مننژیوم‌های قاعده جمجمه درصد عمده‌ای از مننژیوم‌های مغز را تشکیل می‌دهند. درمان مننژیوم‌های قاعده جمجمه دشوار بوده و امکانات مفصلی را نیاز دارد زیرا این تومورها در مجاورت عناصر متعدد حیاتی مغز قرار دارند. رادیوسرجری در حال حاضر به‌عنوان یک راه درمانی موثر در این تومورها مطرح می‌باشد. در این مطالعه به اثربخشی این روش در درمان این تومورها می‌پردازیم.

روش بررسی: برای نخستین بار 230 مورد مننژیوما را در یک مطالعه بررسی موارد، گزارش می‌کنیم که در ایران با استفاده از گامانایف مدل C تحت رادیوسرجری قرار گرفته‌اند. گامانایف رادیوسرجری با متوسط دوز 15 گری و ایزودوز 50% صورت گرفت.

یافته‌ها: از 230 مورد مننژیوم قاعده جمجمه ارجاعی به مرکز گامانایف ایران، 80 (35%) بیمار موارد جدید بودند و بقیه یک یا چند مرتبه تحت درمان با روش جراحی قرار گرفته بودند. هیچ‌کدام از بیماران بعد از این درمان دچار مرگ و میر نشدند. شایع‌ترین عوارض، سردرد شدید (30 بیمار) و ادم دور تومور (12 بیمار) بود.

نتیجه‌گیری: بر طبق تعریف انجام گرفته از کنترل تومور، که به‌صورت حجم ثابت و یا کاهش‌یافته تومور بود در 219 (95%) بیمار تومور کنترل شد. در بیمارانی که قبلاً تحت درمان با روش جراحی قرار نگرفته بودند، بهبود بالینی بیشتری مشاهده گردید. در صورت حضور شرایط لازم از نظر حجم تومور و عدم وجود نقص پیشرونده عصبی بیمار می‌تواند به‌صورت اولیه تحت درمان با گامانایف قرار گیرد، و در غیر این موارد رادیوسرجری به‌عنوان درمان تکمیلی مفید خواهد بود.


احمد تحملی رودسری، زهرا بصیری، فرشید محمدی، محمدرضا بیات،
دوره 76، شماره 8 - ( 8-1397 )
چکیده

زمینه و هدف: استئوپروز شایعترین بیماری متابولیک استخوان در دنیا است و حدود ۲۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا بوده و باعث افزایش خطر شکستگی می‌شود. سالانه بیش از پنج میلیون شکستگی ناشی از استئوپروز در جهان رخ می‌دهد. استاندارد تشخیص پوکی استخوان، تراکم‌سنجی ماده معدنی استخوان است که به‌طور معمول استخوان فمور و مهره‌های کمری (مهره‌های ۴-۲) مورد بررسی قرار می‌گیرد. هدف مطالعه حاضر تعیین وضعیت تراکم یک‌سوم دیستال استخوان رادیوس در بیماران مستعد استئوپروز اولیه بود.
روش بررسی: این مطالعه به روش مشاهده‌ای-مقطعی در بیمارستان شهید بهشتی شهر همدان، از مهرماه ۱۳۹۴ به‌مدت یکسال انجام گرفت. از بین بیماران با سن بیشتر از ۵۰ سال، ۷۱ نفر که دارای معیارهای ورود (سن بیشتر از ۵۰ سال، عدم ابتلا به بیماری‌های سیستمیک و مصرف کورتون) بودند وارد مطالعه و دانسیتومتری به روش Dual X-ray Absorptiometry (DXA) از سه مقطع درخواست شد. از تعریف سازمان بهداشت جهانی برای تعیین استئوپنی و دانسیته نرمال استخوان استفاده شد.
یافته‌ها: در این پژوهش ۷۱ نفر وارد مطالعه شدند. میانگین سن بیماران ۹/۳۶±۶۲/۲۵ (۹۲-۵۱) سال بود. ضریب همبستگی پیرسون، بین نتیجه دانسیتومتری یک‌سوم دیستال استخوان رادیوس با گردن و توتال استخوان فمور و استخوان‌های کمری همبستگی مثبت و معنادار نشان داد (۰/۰۰۱P=). همبستگی بین نتیجه دانسیتومتری T اسکور استخوان یک‌سوم رادیوس و توتال آن با گردن فمور از نظر آماری معنادار بود (۰/۰۰۱P=).
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این مطالعه، بررسی دانسیته معدنی یک‌سوم دیستال رادیوس برای تشخیص استئوپروز از حساسیت چشمگیری برخوردار است، دانسیته استخوان رادیوس نسبت به مهره‌های کمری و گردن استخوان فمور به مراتب زودتر افت می‌کند.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb