مجله دانشکده پزشکی

کشف فعالیت ضدباروری گوسیپول سبب شد که محققین و دانشمندان درصدد تهیه موادی شوند که خاصیت ضدباروری داشته و بعنوان ضدباروری مردانه مصرف شود. زیرا واضح است که بدون مشارکت عملی مردان، برنامه های کاهش جمعیت نمی تواند موفقیت چندانی داشته باشد. در این بررسی به ارزیابی اثرات ضدباروری دو داروی جدید از ترکیبات پیریمیدین به اسامی 2و4-دی آمینو 5 (3و4-دی کلروفنیل) 6-الکیل اکسی متیل پیریمیدین (اتیل اکسی و ایزوبوتیل اکسی) روی موش نر پرداختیم. این بررسی نشان داد که این ترکیبات هیچگونه اثر سمی، بطور معنی دار میزان تستوسترون سرم، حرکت اسپرمها، درصد اسپرمهای زنده، تولید روزانه اسپرمها، میزان ذخیره اسپرم در اپیدیدیم و درصد باروری را کاهش داد.

در مطاله حاضر، تاثیر سرب بر خصوصیات فراساختمانی سلول اندوتلیال جدار سینوزوئید در طحال جنین Rat مورد بررسی قرار می گیرد. آلودگی زیست محیطی سرب با پیشرفت صنعت، بطور بی رویه ای در حال افزایش است. این آلودگی به طرق مختلف حیات موجودات زنده را مورد تهدید قرار می دهد. دستگاه گردش خون و ایمنی در این میان از حساسیت خاصی برخوردار می باشد. 30 رت ماده و 6 رت نر از نژاد (Sprague Dawley) به طریق نمونه برداری تصادفی انتخاب می گردند. پس از جفت گیری و مشاهده پلاک واژینال، رتهای حامله به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم می گردند. از نخستین روز بارداری، گروه آزمایش محلول استات سرب 0/13% و گروه شاهد آب مقطر به عنوان آب آشامیدنی مصرفی روزانه دریافت می نمایند. پس از زایمان، نمونه طحال نوزاد در محلول گلوتارآلدهاید 0.02 تثبیت و پس از طی مراحل آماده سازی توسط میکروسکوپ الکترونی مورد مطالعه قرار می گیرد. بررسی الکترون میکروسکوپی در سلولهای اندوتلیال سینوزوئید، تغییرات مورفولوژیک میتوکندری، ظهور لیزوزوم های اولیه، ثانویه و اجسام مالتی وزیکولار و تورم شبکه آندوپلاسمی را نشان می دهد. به نظر می رسد که این تغییرات در اثر تداخل سرب با اعمال آنزیمی یا تجمع سرب در ارگانلهای سلولی مذکور باشد.

به منظور تعیین رابطه شدت و زمان بروز اکلامپسی و پره اکلامپسی و عوامل مساعد کننده آن با شدت عوارض نوزادی، 102 زن بهمراه نوزادانشان بطور گذشته نگر مورد بررسی قرار گرفتند. عوامل مستعد کننده بیماری مانند اول زائی، فشارخون مزمن، ناهنجاری رحمی، حاملگی چند قلویی و سوابق ارثی بارز نبودند. اما چندزایی در اکثریت زنان وجود داشت که با توجه به وضعیت فرهنگی و اقتصادی این زنان، نقش احتمالی تغذیه در رابطه با کمبود مصرف کلسیم به عنوان عامل مستعد کننده مطرح می گردد. بین شدت و شیوع عوارض نوزادی با شدت بیماری مادر رابطه ای بدست نیامد. نوزادان مادرانی که علائمشان در سه ماهه دوم ظاهر شده بود، بیشترین عوارض را داشتند. بنابراین می توان زمان شروع بیماری مادر را به عنوان عامل خطرزا در نوزادان در نظر گرفت. بیماری زایی در حدود نیمی از نوزادان احتمالا در ارتباط با مراقبت ناکافی حین حاملگی بود.

در این مطالعه که بصورت توصیفی (نوع Case series) روی بیست بیمار انجام شده است، فراوانی MRI غیرطبیعی در اولین حمله نوریت اپتیک و نیز بروز اسکلروز متعدد (MS) در ماهها و سالهای بعد پی گیری شده است. از 20 بیمار، 15 بیمار زن و 5 نفر مرد بودند، کمترین سن 15 سال، بالاترین آن 29 سال و متوسط سن بیماران 23 سال و شایعترین علامت آغازگر بیماری افت بینایی و تاری دید بوده است. از همه بیماران معاینه دقیق نورولوژیک بعمل آمد تا از گرفتاری دستگاه عصبی مرکزی اطمینان حاصل شود. در 15 بیمار (75%)، MRI اولیه که از چند روز تا چند ماه بعد از ظهور نوریت اپتیک انجام شده بود غیرطبیعی و نشان دهنده پلاکهای MS در مغز بود و 5 نفر (25%)، MRI اولیه طبیعی داشتند. 14 بیمار از 20 بیمار فوق که از یک ماه تا 8 سال پی گیری شدند به مالتیپل اسکلروسیس مبتلا شدند که از این عده در 11 نفر آنها MRI اولیه غیرطبیعی بوده است. از نتایج این پژوهش چنین برمی آید که نوریت حاد عصب بینایی می تواند عارضه پیشتازی برای بروز MS در آینده باشد، بویژه اگر MRI اولیه مغز غیرطبیعی و علی رغم نبودن علائم بالینی گرفتاری CNS، پلاکهای تخریب میلین را در مغز نشان می دهد.

بارداری، ایمنی اختصاصی مادر را تضعیف می کند ولی اثر آن بر ایمنی غیراختصاصی مشخص نیست. در این مطالعه فعالیت فاگوسیتوزی نوتروفیلها بعنوان شاخصی از ایمنی غیراختصاصی در نظر گرفته شد و قدرت این سلولها در بلع عوامل مهاجم و آزادسازی مواد کشنده (چون H2O2 و غیره) در حضور ماده ای چون لومینول اندازه گیری گردید. در حضور لومینول این مواد آزاده شده نوری تولید می کنند که مقدار آن با میزان این مواد آزاد شده متناسب است. نور تولید شده توسط دستگاهی بنام لومینومتر سنجیده می شود (تکنیک کمیلومینسانس). در این مطالعه 45 زن باردار (متوسط سن 30/7 سال) و 20 زن سالم غیرباردار (متوسط سن 31/8 سال) برای ارزیابی کمیلومینسانس نوتروفیلی (N-CL) در نظر گرفته شد. برای این منظور سوسپانسیونی از نوتروفیلها با غلظت 6^10×2 عدد نوتروفیل در یک میلی لتر PBS) Phosphae Buffered Saline) و مخمرهای کشته و اپسونیزه شده با غلظت 8^10×2 عدد مخمر در یک میلی لیتر PBS با هم همراه شدند. در اثر فاگوسیت مخمرها توسط نوتروفیلها و ایجاد انفجار تنفسی، مواد اکسیدانت آزاد می شوند که زمان به حداکثر رسیدن نور ساطع شده و خود نور ماکزیمم به عنوان شاخصی از سرعت و قدرت فاگوسیتوز مورد توجه قرار گرفته است. نتایج زیر بدست آمده اند: 1) میانگین حداکثر نور ساطع شده یا N-CL در زنان باردار برابر با 209/1 میلی ولت و در زنان غیرباردار (کنترل) برابر با 152/6 میلی ولت بود. 2) میانگین زمان لازم برای ایجاد حداکثر N-CL در زنان باردار برابر با 10/3 و در افراد کنترل برابر با 11/1 دقیقه است. همان طور که مشاهده می شود N-CL در زنان باردار با P<0.01 افزایش معنی داری را نسبت به افراد کنترل نشان می دهد، ولی در زمان اختلافی مشاهده نمی شود. پس بنظر می رسد قدرت فاگوسیتوز در زنان باردار افزایش یافته است.

بیماری مایکوزیس فونگوئیدس (MF) یک لنفوم پوستی در اثر لنفوسیتهای T بدخیم می باشد. در این بیماری آلوپسی (ریزش مو) بطور نادر دیده می شود که آن هم به شکل فولیکولار موسینوزیس می باشد. در این مقاله بیماری معرفی می شود که در تمامی ضایعات او، ریزش مو بدون علایم موسینوز دیده می شد. اضافه بر آن یک پلاک فقط با ریزش مو بدون تغییرات بالینی اپیدرمال، کاملا شبیه به آلوپسی آره آتا و از نظر آسیب شناسی منطبق با MF وجود داشت. بعد از حدود شش ماه درمان، در تمامی ضایعات، رویش موی مجدد تقریبا طبیعی اتفاق افتاده است.

در یک مطالعه گذشته نگر در پنج بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی تهران، 82 شیرخوار زیر 2 ماه مبتلا به مننژیت میکروبی، بررسی شد. نسبت پسر به دختر، 1/4 به یک بوده است. در طول 14 سال بررسی، شیوع میکروبی دستخوش تغییرات شگرف شده است. در شش سال اول مطالعه، شایعترین باکتری مولد مننژیت، سالمونلاها و پس از آن E.coli بوده ولی در هشت سال بعد شایعترین میکروب، E.coli بوده است و در سالهای آخر، موردی از مننژیت سالمونلائی مشاهده نگردید. در دو سال آخر مطالعه، مواردی از مننژیت به علت Staph epidermidis و استرپتوکوک گروه B مشاهده گردید. میزان مرگ ناشی از مننژیت در نزد شیرخواران زیر 2 ماه، 37/8 درصد بوده است. صد درصد E.coli به آمپی سیلین مقاوم و پنجاه درصد به جنتامایسین مقاومت نشان دادند. بطور کلی چهل درصد تمامی ژرمهای مولد مننژیت به هر دو آنتی بیوتیک فوق الذکر مقاوم بوده اند. این مطالعه می تواند راهنمایی مفید برای انتخاب نوع آنتی بیوتیک در شروع درمان مننژیت نوزادان در کشورمان باشد.

در این بررسی اثر خالص هر متغیر، پس از حذف سایر متغیرهای موثر بر مرگ و میرهای نوزادان زیر یک ماه، که علت آنها ناشناخته است برآورد شده است. داده های این تحقیق از اطلاعات حاصل از طرح نمونه گیری زاد و ولد و مرگ و میر سال 1370 سازمان ثبت احوال کشور استخراج شده اند. این داده ها با روش آماری رگرسیون لجستیک چند متغیره تجزیه و تحلیل گردیده اند و نتایج زیر بدست آمده اند. در مرگ و میر نوزادان زیر یکماه علاوه بر ازدواجهای خویشاوندی، متغیرهای نوع تولد (یک قلو یا بیشتر)، تعداد فرزندان مرده قبلی مادر، زبان مادری مادر، سن مادر در موقع تولد فرزند، تحصیلات پدر، تعداد زایمانهای مادر نیز تاثیر داشته اند. پس از حذف سایر عوامل، تاثیر ازدواج خویشاوندی بر مرگ و میر نوزادان زیر یکماه به صورت مستقل و به صورت متقابل با تعداد فرزندان مرده قبلی ظاهر شده است. نتیجه آنکه نسبت بخت (Odds Ratio) مردن بچه فعلی طی یک ماه برای مادرانی که یک فرزند مرده قبلی دارند، به مادرانی که فرزند مرده قبلی ندارند، به رابطه خویشاوندی آنها بستگی دارد. این نسبت در گروهی که والدین، رابطه خویشاوندی نزدیک (یک پدربزرگ و یا مادربزرگ مشترک) دارند، برابر 5/45 و در گروهی که والدین رابطه خویشاوندی ندارند 4/96 است، که دلیل بر تاثیر ازدواج خویشاوندی در مرگ و میر نوزادان زیر یکماه است.

به منظور برررسی وضعیت بیماریهای پستان در تهران، مرکز بیماریهای پستان جهاد دانشگاهی دانشگاه علوم پزشکی تهران طی یک مطالعه مقطعی گذشته نگر، اقدام به بررسی 3058 گزارش آسیب شناسی پستان موجود در 5 بیمارستان بزرگ شهر تهران در مدت 11 سال (74-1364) نمود. از بین 2436 گزارش آسیب شناسی مربوط به زنان با تشخیص آسیب شناسی قطعی، 903 مورد سرطان پستان (37/1 درصد)، 1430 مورد بیماری خوش خیم پستان (58/7 درصد)، 45 مورد بیماری پوستی پستان (1/8 درصد) و 58 مورد نتیجه آسیب شناسی طبیعی (2/4 درصد) داشتند. از بین 278 گزارش آسیب شناسی مربوط به مردان با تشخیص آسیب شناسی قطعی، 32 مورد سرطان پستان (11/5 درصد)، 239 مورد بیماری خوش خیم (86 درصد)، 3 مورد بیماری پوستی پستان (1/1 درصد) و 4 مورد نتیجه آسیب شناسی طبیعی (1/4 درصد) داشتند. سرطان پستان مردان 3/5 درصد از کل موارد سرطان پستان را تشکیل می داد. اکثر زنان مبتلا به سرطان پستان در گروه سنی 49-40 سال بوده و شایعترین محل پاتولوژیک بیماری مرحله III بوده است. 2/3 درصد از زنان مبتلا به سرطان دارای سن کمتر یا مساوی 25 سال بودند. تمام مردان مبتلا به سرطان پستان سن بالای 40 سال داشته و شایعترین سن ابتلا به سرطان پستان 60 سال به بالا بود. شایعترین مرحله پاتولوژیک بیماری مرحله III بوده است. این بررسی نشان داد که در زنان با افزایش سن، نسبت بیماری خوش خیم به بدخیم کاهش می یابد. همچنین در مورد مردان در سنین بالای 40 سال با افزایش سن، نسبت سرطان پستان به ژنیکوماستی سیر صعودی داشته است. با توجه به پیشرفته بودن سرطان پستان در بیش از 70 درصد موارد مبتلا در این بررسی، اجرای برنامه های بیماریابی جهت تشخیص زودرس سرطان پستان از طریق افزایش آگاهی زنان و کادر پزشکی، انجام خودآزمایی پستان، معاینات کلینیکی و شاید ماموگرافی ضروری بنظر می رسد.

اهداف ما پیدا نمودن فراوانی بازال سل اپی تلیوما BCE و بررسی انواع کلینیکی و پاتولوژیکی و رابطه آنها با هم در بیماران مراجعه کننده به درمانگاههای پوست بیمارستان رازی بوده است. مطالعه بصورت آینده نگری بر روی 103 بیمار که طی 6 ماه به درمانگاههای فوق مراجعه نمودند انجام گرفت. نتیجه: (63/1%) بیماران مرد و (36/9%) زن بودند، BCE در دهه ششم شایعتر بوده، (40/7%) بیماران پوست روشن با موهای بور و (54/4%) رنگ پوست گندمگون و (4/9%) پوست سبزه تند داشتند. سابقه کک و مک در (15/5%) و سابقه رادیوتراپی در دوران کودکی در (41/7%) بیماران موجود بود. سابقه سبوره و آکنه در (89/3%) منفی بوده و بیماران پوست خشک داشتند. شایعترین محل BCE در سر (47/5%) و نادرترین محل تنه (0/8%) بود. شاعترین فرم کلینیکی در انواع منفرد ندولراولسراتیو (30/5%) و در فرم متعدد پیگمانته (60/2%) و شایعترین فرم پاتولوژی solid گزارش گردیده است (53/4%). BCE در مردان و همچنین در کسانی که پوست خشک و روشن داشتند شایعتر بود. بحث: در افرادی که سابقه رادیوتراپی در سر داشتند ضایعات بیشتر در سر و پیشانی، جلو و پشت گردن و اکثرا بصورت پیگمانته دیده شد. فراوانی این بیماری در مراجعه کنندگان به درمانگاههای پوست بیمارستان رازی (0/5%) بوده است.

اگزمای دست بی تردید یکی از شایعترین علل ناتوانی ناشی از بیماریهای پوستی می باشد. لذا بمنظور آگاهی از فراوانی نسبی و عوامل احتمالی مرتبط به آن، مطالعه توصیفی و مقطعی در یکی از درمانگاههای پوست بیمارستان رازی در بهار سال 1376 انجام گرفت. در این مطالعه 206 بیمار از نظر ابتلا به اگزمای دست مشخص و از نظز تعیین فراوانی سنی، جنسی، شغلی، سابقه تماس با مواد شیمیایی و محرکهای فیزیکی و همچنین تعیین فاز بیماری و سایر عوامل احتمالی مستعد کننده مورد مطالعه قرار گرفتند. شیوع بیماری در مدت زمان مطالعه 5/48% کل بیماران و میانگین سنی 30/8 سال بود و بیشترین تعداد در فاصله سنی 40-20 سال قرار داشتند. نسبت زنان به مردان 1/6 بود و فراوانترین تعداد بیماران در آن گروههای شغلی بوده است که بیشترین تماس را با مواد شوینده و کارهای مرطوب داشتند (39/3%)، شایعترین شکایت بیماران خارش و از نظر نوع ابتلا، نوع خشک (Dry) بوده است. شایعترین علت اگزمای دست، به دلیل تماس می باشد که می تواند به دو صورت درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic) و تماس تحریکی (Irritant) تظاهر بکند که خود ابعاد وسیعی را در گستره جمعیت معمول و مشاغل صنعتی خاصی به خود می گیرد. از این رهگذر هم، نیاز مبرم به انجام patch test را در مراکز خاص مراجعه بیماران (بخصوص مراکز دانشگاهی) واضح و مبرهن می سازد، چرا که با شناسایی و تعیین دقیق عوامل موجده تا حدی می توان این معضل را تحت کنترل در آورد.

این مطالعه به منظور بررسی روشهای مختلف جراحی کوارکتاسیون آئورت و مقایسه نتایج آنها در کاهش یا افزایش فشارخون و نبض و همچنین مقایسه عوارض آنها صورت گرفته است. بعلاوه خصوصیات بالینی و پاراکلینیکی بیماران نیز توصیف شده است. طی سالهای 1377-1370، 50 بیمار در بیمارستان شریعتی تحت عمل جراحی ترمیم کوارکتاسیون آئورت قرار گرفته اند که از این تعداد 30 نفر مرد با میانگین سنی 19/4 و 20 نفر زن با میانگین سنی 16/6 بوده اند. علاوه بر سن بالای بیماران به هنگام عمل که خود موجب افزایش سکل (sequel) بیماریست، فاصله بین زمان تشخیص یا علامتدار شدن بیمار تا زمان عمل هم به طور غیرقابل توجیهی بالا بوده است (در کل 4/36 سال). بطور کلی 62% موارد دارای کوارکتاسیون آئورت جاکستاداکتال (Juxtaductal) و بقیه به اشکال غیرکلاسیک بوده اند. 52% بیماران بیماری همراه قلبی نیز داشته اند که این میزان در مقایسه با آمار منابع (12%) بسیار بالاست و علت آن سن بالای بیماران و ایجاد بیماریهای ثانویه دریچه ای است. 71/9% موارد کوارکتاسیون آئورت complicated در مردان و 28/1% آن در زنان دیده شد، که علت آن در مردان، شیوع بالای دریچه آئورت دولتی (33%) بود که در طول زمان دچار عارضه گردیده بود. میانگین گرادیان آنژیوگرافی در بیماران 57.5 mmHg بود که با افزایش سن افزایش مختصری را نشان می دهد. در 91/7% بیماران عکس سینه (CXR) و در 74/2% آنها نوار قلب (EKG) غیرطبیعی بود. روشهای مختلف جراحی به ترتیب شامل e-e-A=26% و TIG=40% و TBG=18% و DPR=14% و FSCR=2% بوده اند که از نظر فراوانی عوارض، فشارخون و افزایش قدرت نبض پا پس از عمل تفاوت چندانی نداشتند. فقط در گروهی که به روش TBG درمان شدند، میزان پرفشاری خون پس از عمل بیشتر از بقیه بود و تنها 2 مورد مرگ زودرس بیمارستانی هم در روش DPR رخ داد.

امروزه تروما بعنوان یک معضل بزرگ در جوامع صنعتی و پیشرفته مطرح است و سالها است که سیستم ترومای منسجم بعنوان یک سیستم کارآمد در کاهش مرگ و میر و عوارض تروما مطرح شده و مورد استفاده قرار گرفته است. در ایران سیستم منسجم تروما وجود ندارد و مضافا مطالعات جامعی که بتواند بررسی کاملی از وضعیت موجود سوانح و حوادث بدست دهد شاید تاکنون وجود نداشته است. مقاله حاضر مبتنی بر یک مطالعه تحلیلی آینده نگر از نوع کوهورت می باشد که به مدت یک سال در سه مرکز عمده تروما در سطح شهر تهران صورت گرفته است و مشتمل بر اطلاعات کاملی از 58005 بیمار ترومایی مراجعه کننده به اورژانس بیمارستانهای فوق الذکر می باشد. مقاله حاضر سعی بر دادن گزارش کاملی از فاکتورهای اپیدمیولوژیک و دموگرافیک بیماران و بررسی جامعی از عوامل ایجاد کننده تروما شامل تصادفات، سقوط از ارتفاع، گلوله، اصابت اجسام برنده و غیربرنده و تاثیر آن در شدت آسیب حاصله و سرنوشت بیماران بوده است. براساس آنالیز بعمل آمده، مصدومین تروما عمدتا مردان (80%) جوان (با نمای سنی 29-20 سال) بوده اند. بیماران عمدتا بی سواد یا از سطح سواد پایین برخوردار بوده اند. شایعترین مکانیسم تروما اصابت اجسام غیرنافذ بوده است (44/9%). شایعترین علت تروما در بیمارانی که بستری شده اند، سوانح ناشی از تصادفات رانندگی می باشد (39/9%). علت تروما در آسیب های شدید (ISS>12) نیز باز همین تصادفات وسایل نقلیه بوده است (53/7%). نوع تروما بطور قابل توجهی از نظر آماری با شدت آسیب وارده، لزوم بستری شدن و سرنوشت بیماران مرتبط می باشد. از این دید به ترتیب گلوله گرم، تصادفات و سقوط از بلندی از مهمترین این عوامل بوده اند.

مطالعات مختلف نشان داده است که تخلیه روزانه چهار لیتر مایع آسیت همراه با انفوزیون وریدی آلبومین یک روش موثر در درمان بیماران سیروتیک با آسیت شدید می باشد. هدف ما در این مطالعه بررسی نیاز و اهمیت مصرف آلبومین وریدی در این روش درمانی است. 37 بیمار سیروتیک با آسیت شدید را که از تاریخ مهر 74 لغایت مهر 76، جهت درمان به بیمارستانهای دکتر شریعتی، سینا و امام خمینی مراجعه نموده بودند، در یک مطالعه بالینی مقایسه ای در دو گروه A و B قرار دادیم. در گروه A تعداد 16 بیمار تحت درمان با پاراسنتز (روزانه 4 لیتر تا تخلیه کامل آسیت) و انفوزیون وریدی همزمان آلبومین (7 گرم به ازای هر لیتر مایع آسیت تخلیه شده) قرار گرفتند. در گروه B تعداد 21 بیمار تحت درمان با پاراسنتز بدون انفوزیون وریدی آلبومین قرار گرفتند و پس از تخلیه کامل آسیت، بیماران با دستور دیورتیک تراپی سرپایی مرخص شدند. طی مدت بستری و پیگیری تست های کبدی، کلیوی، الکترولیت های سرم و علائم حیاتی بیماران، مکرر بررسی شد و عوارض بوجود آمده در بیماران دو گروه A و B مورد مقایسه قرر گرفت. تخلیه روزانه چهار لیتر مایع آسیت بدون استفاده از آلبومین وریدی تغییر مشخصی در تست های کبدی، کلیوی، الکترولیت و آلبومین سرم بوجود نیاورد. یک بیمار در هر گروه دچار نارسایی کلیه شد. 2 بیمار از گروه A و 3 بیمار از گروه B، هیپوناترمی بدون علامت پیدا کردند. یک بیمار از گروه A به علت آنسفالوپاتی کبدی در حین پاراسنتز مایع آسیت فوت نمود. پاراسنتز روزانه چهار لیتر مایع آسیت بدون تجویز آلبومین یا سایر افزایش دهنده های حجم داخل عروقی روشی موثر و بی خطر در درمان آسیت بیماران سیروتیک می باشد و از اتلاف هزینه و وقت بیماران جلوگیری می نماید.

بیماری عروق کرونر قلب از بیماریهای شایع دوران زندگی و جراحی بای پس عروق کرونر قلب از روشهای درمانی شایع در ایران و سایر کشورهای جهان محسوب می شود. این بیماری بدنبال تعدادی عوامل مستعد کننده و با ویژگیهای خاص سنی و جنسی خود بروز می کند. عوامل مختلف در تعیین نوع درمان این بیماری نقش دارند. شایع ترین روش درمانی تهاجمی برای این بیماری جراحی بای پس عروق کرونر است. در این مقاله 500 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونر که در بخش جراحی قلب بیمارستان دکتر شریعتی تهران تحت جراحی بای پس قرار گرفتند، مطالعه شدند. بیماران بصورت گذشته نگر و با تکمیل پرسشنامه تهیه شده مورد بررسی قرار گرفتند. از میان 500 بیمار 402 مورد مرد و 98 مورد زن بودند. متوسط سن مردان 52 سال و زنان 57 سال بود. پرفشاری خون، دیابت، کلسترول و تری گلیسیرید بالای سرم در زنان به طور واضحی بیش از مردان بود. از طرف دیگر وزن زنان بیمار نیز از مردان بیشتر بود. برعکس مصرف سیگار در مردان به طور محسوسی بالاتر بوده است. متوسط کسر جهشی قلب (Left Ventricle Ejection Fraction) در زنان بالاتر از مردان، ولی میانگین تعداد عروق گرفتار در هر دو جنس تقریبا یکسان بود. 10 بیمار در فاصله یکماه بعد از جراحی فوت کردند که از این میان 7 نفر مرد و 3 نفر زن بودند.

در یک مطالعه آینده نگر، اثر دراز مدت 5-فلورواوراسیل (5FU) در حین عمل جراحی گلوکوم بر روی 14 بیمار مورد بررسی قرار گرفته است. بیماران در دو گروه A با ریسک بالا، (10 نفر) و B با ریسک متوسط (14 نفر)، پس از جراحی به مدت میانگین 32 ماه تحت پیگیری قرار گرفتند. در مدت پیگیری، بیماران از لحاظ حدت بینایی، فشار داخل چشم و نسبت Cupping در سه عصب بینایی بررسی شدند. 78% بیماران از لحاظ فشار داخل چشم، در محدوده قابل قبول واقع بودند. از لحاظ کاهش فشار داخل چشم و تعداد داروی مورد استفاده، پس از جراحی تفاوت معنی داری مشاهده شد. هیچ نوع عارضه قابل توجه در طی دوره پیگیری، دیده نشد.

وجود توکسین کلستریدیوم دیفیسل با روشهای کشت سلولی و الیزا (ELISA) در عصاره مدفوع 62 بیمار کولیت اولسروز و 62 فرد طبیعی مطالعه شد. 48/71% بیماران با عود کولیت اولسروز و 26/08% بیماران کولیت اولسروز بدون عود، توکسین مثبت بودند. در صورتی که فقط 3% عصاره مدفوع افراد سالم از نظر توکسین مثبت بودند. آزمون X² نشان داد که اختلاف بین بیماران و افراد سالم از نظر توکسین مثبت، معنی دار بود (P<0.001)، ولی این اختلاف بین دو گروه بیماران کولیت اولسروز با عود و بدون عود معنی دار نبوده است (P>0.05).

استرپتوکوک گروه B از مهمترین عوامل بیماریزا در عفونتهای نوزادان، بویژه در هفته های اول تولد در کشورهای پیشرفته بشمار می رود و از هر هزار نوزاد زنده بدنیا آمده، 5-1 مورد گزارش می شود که با مرگ و میر بالا توام است. علت اصلی آلودگی نوزاد، آلوده شدن هنگام عبور از کانال زایمانی است. میزان ناقلان در زنان باردار در جوامع مختلف بین 41-4/6 درصد متغیر است و احتمال آلودگی نوزاد متولد شده از یک مادر ناقل ممکن است به بیش از 50 درصد برسد. با توجه به اهمیت موضوع، کشت نمونه های واژن 191 زن باردار مراجعه کننده به زایشگاههای مختلف وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران که جهت وضع حمل بستری بودند با استفاده از محیط انتخابی مایع، وجود 28 نفر ناقل (14/7%) را در این افراد نشان داد در حالیکه انجام تست CIE و SCA (کانترایمونوالکتروفورز و استافیلوکوکال کوآگلوتیناسیون) بر روی محیط کشت، به ترتیب 11/5 و 18/3% موارد مثبت گردید. از 530 کشت خون انجام شده برای نوزادان مشکوک به سپتی سمی، کلا 73 ارگانیسم جدا شد که سهم GBS در این مطالعه 4 مورد (5/5%) بود. از 181 کشت مایع نخاع، تنها یک مورد (8/3%) استرپتوکوک گروه B جدا شد. از 472 نمونه سرم بررسی شده با تست CIE، پنج مورد مثبت بود که مقایسه آن با نتایج کشت خون نشان می دهد که از 5 جواب، 3 تا مثبت حقیقی و 2 تا مثبت کاذب است. به این ترتیب استفاده از سرم برای تشخیص آنتی ژن بوسیله CIE، دارای 75% حساسیت و 99/2% ویژگی می باشد. نتیجه: گرچه در تعیین میزان کولونیزاسیون GBS در واژن زنان، نحوه جمع آوری نمونه و روش های میکروبیولوژیک مهم است ولی کولونیزاسیون GBS در زنان بسیار متغیر می باشد. در این تحقیق، GBS اهمیت کمتری در سپتی سمی نوزادان دارد معهذا مطالعات بیشتری مورد نیاز است.

سلولهای کشنده طبیعی، اصلی ترین جمعیت لنفوسیتی می باشند که با عرضه و بیان گیرنده اینترلوکین دو (IL2R) و از نوع تحت ساختمان بتای 75 کیلودالتونی، قدرت پاسخ بالایی در مجاورت این فاکتور داشته و بخوبی درجات تکثیری و عملکردی توانمندی را در جهت ایجاد سلول کشنده فعال شده با لنفوکاین Lymphokine Activated Killer Cell نشان می دهند. یکی از وقایع زودرس در بروز این فعالیت، اتصال برخی از سلولهای NK به سطوح پلاستیکی می باشد (Adherent-NK cells) بطوری که 24 ساعت بعد از کشت سلولها در مجاورت با IL2 و با افزایش مقادیر غلظتی، افزایش در عرضه مارکر CD56 صورت گرفته و بطور محسوسی قدرت کشندگی بالا در مقایسه با (Non-Adherent Cells) پیدا می نماید. این چنین سلولهای چسبنده با قدرت سیتوتوکسیتی و ضدتوموری، مناسب برای ایمونوتراپی آداپتیو می باشند. در این بررسی، سعی گردیده است که با بکارگیری از تکنیک های جداسازی و تخلیص سلولهای NK از محتویات PBMNC (Peripheral Blood Mononuclear) خون افراد سالم، مرد و جوان، مجاورت آنها با مایع رویی کشت لنفوسیتهای تحریک شده با PHA که غنی از انواع سیتوکاین ها بخصوص IL2 می باشد، بطور اتولوگوس، سلولهای چسبنده به سطوح پلاستیکی (A-NK) تولید نموده و با ارزیابی قدرت سیتوتوکسیتی آنها به روش اسلاید ژل و نیز سنجش LDH activity مایع رویی، با دو گروه NA-NK و Resting-NK مقایسه گردیدند که در نهایت، سلولهای A-NK دارای توان کشندگی بالاتری به نسبت سلولهای NA-NK داشته و بخصوص اختلاف واضحی را با سلولهای NK که در طول کشت، مایه رویی دریافت ننموده بودند، نشان دادند.

به منظور بررسی نقش هیپرکلسیوری ایدیوپاتیک در ایجاد هماچوری، سنگهای کلیه و مجاری ادرار و عفونتهای ادراری کودکان این مطالعه در دو گروه کودک بعمل آمد: گروه اول کودکانی که با یکی از علائم هماچوری ایزوله، سنگ کلیه و مجاری ادراری و عفونتهای مکرر ادراری مراجعه کرده بودند و گروه دوم کودکانی که در همین سنین بودند ولی به عللی بجز مشکلات دستگاه ادراری به درمانگاه مراجعه کرده بودند (گروه شاهد). در گروه شاهد که 100 نفر بودند سه مورد هیپرکلسیوری مشاهده شد، در گروه بیماران از 177 بیمار مبتلا به هماچوری ایزوله، 41 مورد (27/5%) هیپرکلسیوری داشتند (P=0.01)، در 24 بیمار مبتلا به سنگ، 9 مورد (37%) هیپرکلسیوری ایدیوپاتیک داشتند (P=0.005). از 251 مورد عفونتهای مکرر ادراری، 15 مورد (7/9%) هیپرکلسیوری داشتند (P=0.2). این مطالعه نقش مهم هیپرکلسیوری ایدیوپاتیک را در تولید سنگ و هماچوری ایزوله کودکان نشان می دهد، اما هیپرکلسیوری با عفونتهای ادراری مکرر، از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت.