۱ نتیجه برای علایم چشمی.
منصور بابایی، مهران شکری، سید احمد رسولی‌نژاد،
دوره ۸۰، شماره ۷ - ( ۷-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: در طول پاندمی COVID-۱۹، حضور علایم چشمی در بیماران مبتلا به این بیماری بسیار شایع بوده است که می‌تواند پیچیدگی‌های ثانویه در درمان بیماری‌های چشمی ایجاد کند. در این مطالعه، ارتباط شاخص‌های جسمانی افراد (نظیر سن، قد، وزن و شاخص BMI) و حضور علایم چشمی در بیماران مبتلا به COVID-۱۹ مورد بررسی قرار گرفته است.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی در فروردین ۱۴۰۰ تا خرداد ۱۴۰۰، علایم چشمی (تاری دید، اپی‌فورا، فوتوفوبیا، ترشح و اگزودا، قرمزی، درد و خارش چشم) و شاخص‌های جسمانی (سن، قد، وزن و BMI) در ۱۰۸ بیمار مبتلا به COVID-۱۹ که به بیمارستان آیت‌الله روحانی بابل مراجعه کرده بودند، بررسی شد.
یافته‌ها: میانگین وزن بدن در بیماران COVID-۱۹ با تاری دید به‌طور قابل‌توجهی بالاتر از بیماران COVID-۱۹ بدون تاری دید بود (۰۰۳/۰=P، ۰۵۶/۳-=t). میانگین قد بیماران COVID-۱۹ مبتلا به اپی‌فورا به‌طور معناداری کمتر از میانگین قد بیماران COVID-۱۹ بدون اپی‌فورا بود (۰۱۸/۰=P، ۳۹۸/۲=t). همچنین، BMI بیماران COVID-۱۹ مبتلا به اپی‌فورا kg/m۲ ۰۷/۴±۰۰/۳۰ بود، در حالی‌که BMI بیماران COVID-۱۹ فاقد اپی‌فورا kg/m۲ ۴۲/۴±۶۸/۲۷ بود (۰۴۷/۰=P، ۰۲۶/۰=t). BMI بیماران COVID-۱۹ با حداقل یک علامت چشمی نسبت به BMI بیماران COVID-۱۹ بدون هیچ‌گونه عارضه چشمی به‌طور معناداری بییشتر بود (۰۰۱/۰=P، ۲۹۷/۳-=t).
نتیجه‌گیری: نتایج ما نشان‌دهنده نقش اساسی چاقی در بروز علایم چشمی در بیماران COVID-۱۹ است. در این مطالعه مشخص شد که تاری دید، اپی‌فورا و وجود حداقل یک علامت چشمی در بیماران COVID-۱۹ به‌طور قابل‌توجهی با روند صعودی BMI (به‌عنوان شاخص چاقی) مرتبط است.
