مجله دانشکده پزشکی

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4 زمینه و هدف: شیوع آنوریسم آئورت شکمی در مردان مسن در مطالعات مختلف بین 1/4 تا 2/14% می‌باشد. اکثر مبتلایان به آنوریسم آئورت شکمی کاملا بی‌علامت هستند و اغلب به‌طور اتفاقی کشف می‌شوند. مطالعه حاضر در جهت فراهم آوردن تخمین دقیقی از شیوع آنوریسم آئورت شکمی در مردان بالای 65 سال کشورمان و در نهایت ارزیابی لزوم و یا عدم لزوم اجرای طرح‌های غربال‌گری صورت گرفت.

روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی، مردان بالای 65 سال که به هر دلیل به بخش‌های سونوگرافی در سه مرکز در شهر تهران در سال 1387 مراجعه نمودند از نظر وجود آنوریسم آئورت شکمی بررسی شدند. 

یافته‌ها: 240 مرد بالای 65 سال مراجعه‌کننده به بخش‌های مختلف سونوگرافی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در 24 نفر از افراد، آنوریسم آئورت شکمی یافت شد که این میزان بیان‌گر شیوع 10 درصدی آنوریسم آئورت شکمی در جمعیت مورد مطالعه بود. میانگین قطر آنوریسم‌های یافت شده cm435/1±93/3 بود. چهار نفر (7/1%) آنوریسم با قطر بزرگ‌تر از cm5/5 داشتند که یک نفر از آن‌ها مبتلا به بیماری عروق کرونر و یک نفر دیگر سیگاری بود. اما سه نفر از این چهار نفر سابقه بیماری فشار خون داشتند. 

نتیجه‌گیری: با در نظر گرفتن شیوع تخمینی مطالعه حاضر و اطلاعات جمعیتی ایران، در صورت انجام برنامه غربال‌گری گسترده برای آنوریسم آئورت شکمی در مردان بالای 65 سال در ایران می‌توان 986 مورد بی‌علامت در سال را تشخیص داد. لذا مطالعات تکمیلی بیشتر در زمینه هزینه- اثربخشی انجام غربال‌گری گسترده آنوریسم آئورت شکمی در مردان بالای 65 سال ایرانی توصیه می‌شود.