پرویز دیهیمی، محمودرضا عارفیان، پروین محزونی،
دوره ۷۲، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: فیبروماتوزیس‌ها پرولیفراسیون‌های فیبروبلاستیک هستند که مشی بیولوژیک و الگوی هیستوپاتولوژیک آنها حد واسط ضایعات خوش‌خیم فیبروبلاستیک و فیبروسارکوماست. بر این اساس به دلیل هم پوشانی خصوصیات هیستوپاتولوژیک فیبروسارکوما به‌خصوص نوع درجه کم با فیبروماتوزیس، پژوهش حاضر برای یافتن معیارهای دقیق‌تر تمایز هیستوپاتولوژیک و ایمونوهیستوشیمیایی این ضایعات انجام گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، تعداد ۴۰ نمونه از آرشیوهای آسیب‌شناسی بیمارستان‌های دانشگاه‌های علوم پزشکی اصفهان و تهران بین سال‌های ۱۳۸۲ تا ۱۳۹۲ شامل ۲۰ نمونه فیبروسارکوما و ۲۰ نمونه فیبروماتوزیس، انتخاب شدند و خصوصیات هیستوپاتولوژیک و ایمونوهیستوشیمیایی آنها برای نشانگرهای Ki-۶۷ و بتا-کاتنین با میکروسکوپ نوری بررسی و مقایسه شدند.
یافته‌ها: میانگین سن (۰۶۳/۰P=، توزیع فراوانی جنس (۱۹۷/۰P=)، میزان نکروز (۶۰۲/۰P=)، میزان وضوح هستک (۷۹۹/۰P=) و میانگین SID نشانگر بتا-کاتنین (۳۶۹/۰P=) تفاوت معناداری بین فیبروماتوزیس و فیبروسارکوما به دست نیامد، اما در رابطه با توزیع فراوانی ناحیه (۰۱۷/۰P=)، میزان میتوز (۰۰۱/۰P<)، میزان طرح استخوان جناغی (۰۴۳/۰P=)، میزان سلولاریتی (۰۰۱/۰P<)، میزان هم‌پوشانی هسته‌ها (۰۰۱/۰P<)، میانگین Ki-۶۷ (۰۴۶/۰P=)، میانگین حدKi-۶۷ (۰۰۱/۰P=) و میزان آتیپیسم (۰۰۱/۰P<) تفاوت معناداری بین فیبروماتوزیس و فیبروسارکوما به دست آمد.
نتیجه‌گیری: با توجه به تفاوت معنادار بین دو تومور در میزان اشکال میتوتیک، بروز نشانگر میتوتیک Ki-۶۷، طرح جناغی، سلولاریته و آتیپیسم، این خصوصیات می‌‌توانند در افتراق ضایعات پاتولوژیک اشاره شده ملاک قرار گیرند ولی عدم وجود تفاوت معنادار بین دو تومور در بروز و شدت بتاکاتنین، وضوح هستک‌ها و نکروز نشان می‌دهد که آنها معیارهای افتراق معتبری نیستند.
