۳ نتیجه برای مرگومیر.
احمد شالباف، نسرین امینی، هادی چوبدار، مهدی مهدوی، عاطفه عابدینی، رضا لشگری،
دوره ۷۹، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: پیش‌بینی زودهنگام وضعیت بیماران مبتلا به کووید ۱۹ می‌تواند با تخصیص منابع و برنامه‌ریزی درمانی، خطر مرگومیر را در این بیماران کاهش دهد. این مطالعه یک سیستم دقیق و سریع برای پیش‌بینی مرگومیر بیماران با استفاده از ویژگی‌های دموگرافی، علایم حیاتی و داده‌های آزمایشگاهی معرفی می‌کند.
روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی که از اردیبهشت ۱۳۹۹ تا خرداد ۱۴۰۰ در تهران انجام شده است، ۴۱ ویژگی از ۲۴۴ بیمار مبتلا به کووید ۱۹ در اولین روز بستری شدن در بیمارستان ثبت شد. این ویژگی‌ها به هشت گروه مختلف به نام‌های ویژگی‌های دموگرافی و علایم حیاتی، شش گروه مختلف آزمایش خون شامل تست‌های شمارش کامل سلول‌های خون، انعقادی، کلیه، کبد، گاز خون و ویژگی‌های عمومی طبقه‌بندی شدند. در این مطالعه، ابتدا اهمیت هر یک از ویژگی‌های استخراج شده و سپس هشت گروه از ویژگی‌ها برای پیش‌بینی مرگومیر بیماران مبتلا به کووید ۱۹ به‌طور جداگانه بررسی شده‌اند. در نهایت، بهترین ترکیب گروه‌های مختلف ویژگی‌ها ارزیابی شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که ترکیب ویژگی‌ها در گروه شمارش کامل سلول‌های خون دارای بالاترین AUC با مقدار ۵۷/۹۵ است. افزون‌براین، ترکیب سه گانه ویژگی‌ها در علایم حیاتی، شمارش کامل خون و انعقادی دارای بالاترین AUC با ارزش ۵۴/۹۶ است.
نتیجه‌گیری: سیستم پیشنهادی ما می‌تواند به‌عنوان یک ابزار قابل‌قبول برای غربالگری بیماران مبتلا به کووید ۱۹ با خطرات مرگومیر بالا مورد استفاده قرار گیرد.
حمیدرضا شتابی، مهرداد نوروزی، حسین محجوبی‌پور، آناهیتا ناویافر،
دوره ۸۰، شماره ۶ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: بیماری کروناویروس در سال ۲۰۱۹ به‌عنوان یکی از علل اصلی مرگومیر در سراسر جهان شناخته شد. در گزارشات نرخ مرگومیر در افرادی که به تهویه مکانیکی نیاز دارند از ۵۰ تا ۹۷% متغیر است. هدف از مطالعه حاضر بررسی پیامد بیماری کووید-۱۹ براساس متغیرهای مختلف در بیماران تحت تهویه مکانیکی بود.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی ۱۶۰ بیمار با تشخیص قطعی کووید-۱۹ تحت تهویه مکانیکی بستری دربخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان (ICU) الزهرا اصفهان از فروردین ۱۳۹۹ تا اسفند ۱۳۹۹ انجام شد.
یافته‌ها: نرخ کلی مرگومیر در بین بیماران تحت تهویه مکانیکی برابر با ۵/۶۲% بود. میانگین سنی بیماران ۸۷/۱۷±۹۹/۶۹ سال و میانگین مدت زمان بستری در بیماران زنده مانده ۷۳/۱۱±۴۷/۱۵ روز و فوت شده ۱۴/۶۹±۲۱/۵۵ روز بود. میانگین سنی افراد فوت شده (۱۶/۵۹±۶۵/۷۱) به‌صورت معناداری بالاتر از گروه زنده مانده (۲۱/۱۷±۵۳) بود (۰۰۰۱/۰=P). مدت زمان بستری در بیمارستان در گروه فوت شده به‌صورت معناداری بیشتر از گروه زنده مانده بود (۰۰۵/۰P=). در نتایج، مد ونتیلاتور و دریافت اینوتروپ (Inotrope) حین درمان شانس مرگومیر را در بیماران تحت تهویه مکانیک افزایش داد (۰۰۱/۰P=). بین بیماری‌های زمینه‌ای فشارخون، بیماری کلیوی و بیماری خود ایمنی با مرگومیر در بیماران نیز رابطه معناداری یافت شد (۰۵/۰P>).
نتیجه‌گیری: عوامل مختلفی شامل سن، مدت اقامت در بیمارستان، بیماری‌های همراه مثل فشارخون، بیماری کلیوی و خود ایمنی ممکن است بر پیامد بیماران بدحال بستری در ICU که تحت تهویه مکانیک هستند تأثیرگذار باشد. بیمارانی که هنگام بستری در ICU نیاز به تهویه تهاجمی طولانی‌مدت و استفاده از داروهای اینوتروپ جهت حفظ وضعیت قلبی عروقی دارند در خطر بیشتری جهت مرگومیر قرار دارند.
سمانه اسلامی، ایمان موسایی، معصومه اندیش، انسیه توانا، امین مرادی، علی تقی‌پور، احسان موسی فرخانی،
دوره ۸۱، شماره ۶ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: بیماری آلکاپتونوری از طریق فرآیندی به‌نام آکرونوز موجب اختلال در عملکرد اندام‌ها می‌گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اپیدمیولوژیک مرگومیر بیماران مبتلا به آلکاپتونوری انجام گرفت.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی داده‌های مربوط بـه متوفیان ثبت شده براساس سیستم کددهی بین‌المللی بیماری‌ها. (ICD-۱۰) از سامانه ثبت و طبقه‌بندی علل مرگومیر ایـران برای مرگ در اثر بیماری آلکاپتونوری بین اسفند ۱۳۹۲ تا دی سال ۱۴۰۱ استخراج گردید. متغیرهـای مـورد بررسـی شـامل سـن، جنسـیت و وضعیت سکونت افراد بود.
یافته‌ها: میزان مرگ اختصاصی ۳۱/۰ به ازای هر یک میلیون نفر از جمعیت محاسبه گردید. در این مطالعه ۹۰% موارد مرگ، در گروه سنی کمتر از پنج سال بوده است بین رخداد موارد مرگ در اثر آلکاپتونوری با متغیرهای مذکور تفاوت معناداری وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های موجود در مطالعه حاضر، بیشترین موارد مرگ در گروه‌های سنی پایین رخ می‌دهد که به‌نظر می‌رسد بررسی‌های بیشتر برای شناخت ابعاد مختلف این بیماری مورد نیاز می‌باشد.
