جستجو در مقالات منتشر شده


۶ نتیجه برای هپاتیت C
بررسی فراوانی لیکن پلان دهانی در بیماران مبتلا به عفونت با ویروس هپاتیت C و عوامل موثر بر آن
ماندانا خطیبی، زهرا احمدی‌نژاد، محسن نصیری طوسی، بشیر حاجی بیگی، حامد زاهدی،
دوره ۶۶، شماره ۸ - ( ۸-۱۳۸۷ )
چکیده
زمینه و هدف: عفونت هپاتیت C نه تنها باعث بیماری‌های مزمن کبدی بلکه تظاهرات خارج کبدی مانند کرایوگلوبولینمی و لیکن پلان دهانی نیز می‌گردد. لیکن پلان نیز درماتوز شایع پوستی مخاطی است که به دلیل سیر مزمن و احتمال بروز تغییرات بدخیمی کشف و درمان آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی لیکن پلان دهانی در بیماران آلوده به ویروس هپاتیت C انجام شد.

روش بررسی: تحقیق از نوع توصیفی- مقطعی روی ۱۵۰ بیمار آلوده به ویروس هپاتیت C مراجعه‌کننده به بخش کبد، گوارش و عفونی بیمارستان امام‌خمینی و سازمان انتقال خون تهران در طی سال‌های ۱۳۸۴ و ۸۵ انجام شد. نمونه‌گیری به روش sequential صورت پذیرفت.

یافته‌ها: از ۱۵۰ بیمار مبتلا به هپاتیت C در این مطالعه ۷/۸۸% (۱۳۳ نفر) مرد و ۳/۱۱% (۱۷ نفر) زن بودند. میانگین سنی بیماران تحت مطالعه ۲/۳۹ (±۴/۱۱) سال بود. در شش بیمار (۴%) ضایعات لیکن پلان در دهان مشاهده شد که همه موارد از نوع کراتوتیک بود. شایع‌ترین محل ضایعه مخاط باکال و ضایعه در ۷/۶۶% یک‌طرفه بود. ارتباطی بین متغیرهای زمینه‌ای و مستقل از جمله سن، بیماری زمینه‌ای، مصرف سیگار، اینترفرون و ژنوتیپ ویروس با بروز لیکن پلان وجود نداشت.

نتیجه‌گیری: با توجه به فراوانی بالاتر لیکن پلان دهانی در افراد آلوده به ویروس هپاتیت C در این مطالعه (۴%) نسبت به جمعیت نرمال، باید به لیکن پلان دهانی به عنوان یکی از تظاهرات خارج کبدی هپاتیت C توجه بیشتری نمود.


شیوع آلودگی به ویروس هپاتیت C و HIV در کودکان و نوجوانان خیابانی شهر اصفهان
بهروز عطایی، زری نخودیان، آناهیتا بابک، پریسا شعاعی، محمود محمدزاده، سعید صادقی،
دوره ۶۷، شماره ۱۱ - ( ۱۱-۱۳۸۸ )
چکیده

۸۰۰x۶۰۰ زمینه و هدف: میلیون‌ها کودک در جهان در خیابان‌ها مشغول کار و زندگی می‌باشند. سوء‌استفاده‌های جنسی، خشونت، سوء‌مصرف مواد و عدم دسترسی به امکانات بهداشتی، این کودکان را در معرض انواع بیماری‌های عفونی از جمله ایدز و هپاتیت C قرار می‌دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع آلودگی به ویروس هپاتیت C و HIV در کودکان و نوجوانان خیابانی شهر اصفهان طراحی گردید.

روش بررسی: مطالعه از نوع مقطعی بود و ۳۸۶ کودک و نوجوان خیابانی اصفهان طی سال‌های ۸۶-۱۳۸۴ به‌روش نمونه‌گیری غیر احتمالی آسان وارد مطالعه شدند. پس‌از تکمیل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و رفتارهای پرخطر، از نظر آلودگی به‌ویروس هپاتیت C و HIV بررسی شدند.

یافته‌ها: ۲۷۰ نفر (۷۰%) از شرکت‌کنندگان پسر و میانگین سنی ۲۳/۳±۶۲/۱۲ سال بود. ۲۶۷ نفر (۶۹%) از نمونه‌ها، فقر را انگیزه زندگی و کار در خیابان اعلام کردند. به‌ترتیب ۳۵۳ نفر (۷/۹۱%)، ۳۶۶ نفر (۸/۹۴%)، و ۳۷۵ نفر (۲/۹۷%) سابقه مصرف سیگار، الکل و مواد مخدر نداشتند. ۷۹ نفر (۶۸%) از دختران و ۴۶ نفر (۱۷%) از پسران (۰۰۰/۰p=) سابقه درگیری فیزیکی با دیگران داشتند. ۴۰ نفر (۵/۳۴%) از دختران و ۱۲ نفر (۴/۴%) از پسران (۰۰۰/۰p=) سابقه برقراری رابطه جنسی را ذکر کردند. در چهار نفر از شرکت‌کنندگان (۱%)، HCV Ab مثبت شد و همۀ آنها از نظر HIV Ab منفی بودند.

نتیجه‌گیری: لازم است کلاس‌های آموزشی جهت آگاه‌سازی این جمعیت از رفتارهای پرخطر و بیماری‌های ناشی‌از آن برگزار گردد و مورد حمایت‌های قانونی، اجتماعی و بهداشتی قرار گیرند.

Normal ۰ false false false EN-GB X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer۴


بررسی حضور ژنوتیپ‌های مختلف ویروس هپاتیت C در سرم، سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی و نمونه بیوپسی کبد بیماران مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت C
فرح بخارائی سلیم، حسین کیوانی، فرهاد زمانی، فاطمه جهانبخش سفیدی، افسانه امیری،
دوره ۶۹، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۳۹۰ )
چکیده

Normal ۰ false false false EN-US X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer۴ زمینه و هدف: گرچه ویروس هپاتیت C، ویروسی هپاتوتروپیک است، گزارشاتی مبنی بر حضور این ویروس در مناطق خارج کبدی از جمله سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی وجود دارد. در این مطالعه روی عفونت‌های مخلوط و هم‌چنین ژنوتیپ‌های متفاوت این ویروس در پلاسما، سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی و نمونه بیوپسی کبد بیماران مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت C بررسی شد.

روش بررسی: این پژوهش روی ۱۵۲ بیمار مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت C مراجعه‌کننده به بیمارستان فیروزگر از شهریور سال ۱۳۸۷ تا فروردین ۱۳۸۹، انجام شد. پس از جمع‌آوری نمونه پلاسما و سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی و بیوپسی کبد بیماران، RNA آن‌ها استخراج شد و ژنوتیپ ویروس هپاتیت C، با استفاده از کیت INNO-LiPATM HCV II، تعیین گردید. برای تأیید نوع ژنوتیپ ویروس، محصول PCR ناحیه ۵'-UTR نمونه‌ها، تعیین توالی شد.

یافته‌ها: میانگین سنی بیماران مورد بررسی ۹/۱۶±۲/۳۱ بود. عفونت مخلوط با ژنوتیپ‌های مختلف ویروس هپاتیت C در پلاسمای چهار بیمار (۶/۲%)، در سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی ۱۰ بیمار (۶/۶%) از ۱۵۲ بیمار مورد بررسی و نمونه بیوپسی کبد ۹ بیمار (۸/۱۸%) از ۴۸ بیمار مورد بررسی تشخیص داده شد. قابل ذکر است که در (۸/۱۳%)۲۱ مورد ژنوتیپ ویروس در نمونه‌های پلاسما، سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی و بیوپسی کبد بیماران با هم متفاوت بود.

نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که نسبت قابل توجهی از بیمارانی که دچار عفونت با ویروس هپاتیت C هستند با ژنوتیپ‌های متفاوتی از این ویروس آلوده شده‌اند که ممکن است در پلاسمای بیماران قابل ردیابی نباشند. 


مقایسه‌ی ریسک‌فاکتورهای انتقال ویروس هپاتیت C در ژنوتیب‌های ۱a و ۳a
منصور بهاردوست، شهرام آگاه، آرش سروآزاد، امیرحسین فقیهی، اسرین باباحاجیان، سیدعلی هاشمی کیاپی، فرناز فارسی، مرجان مخترع،
دوره ۷۶، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف: یکی از مهمترین علل بیماری‌های مزمن کبدی، ویروس هپاتیت C است، که باعث بروز سیروز کبدی و سرطان سلول‌های کبدی می‌شود. شناخت عوامل خطر انتقال با کاهش شیوع این بیماری همراه می‌باشد. در این مطالعه عوامل خطر انتقال ویروس هپاتیت C، در دو ژنوتیپ ۱a و ۳a مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند.
روش بررسی: پژوهش کنونی در قالب یک مطالعه تحلیلی مشاهده‌ای می‌باشد. در این مطالعه بیماران مبتلا به هپاتیت C با دو ژنوتیپ ۱a و ۳a که از ابتدای تیر ۱۳۹۴ تا ابتدای تیر ۱۳۹۶ به کلینیک کبد بیمارستان رسول اکرم (ص) تهران مراجعه کرده بودند، از نظر عوامل ‌دموگرافیکی (سن، جنس، سابقه‌ی خانوادگی)، سیروز کبدی، هپاتوسلولار کارسینوما، اعتیاد تزریقی، وضعیت آنزیم‌های کبدی و سابقه‌ی حبس با یکدیگر مقایسه شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه تعداد ۹۷ بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد (%۴۰)۳۹ و (%۶۰)۵۸ نفر از بیماران به‌ترتیب مبتلا به ژنوتیپ نوع ۳a و ۱a بوده‌اند. (%۸۷)۳۴ از بیماران دارای ژنوتیپ نوع ۳a، سابقه‌ی اعتیاد تزریقی را گزارش کردند که اعتیاد تزریقی به‌طور معناداری با ژنوتیپ نوع ۳a در ارتباط بود. [OR adj:۳,۱,CI(۱.۳-۶.۲)] در این مطالعه همچنین ژنوتیپ نوع ۳a به‌طور معناداری در افراد جوان‌تر بالاتر گزارش شد. [OR adj:۱,۷,CI(۱.۲-۴.۱)]، درحالی‌که هپاتوسلولار کارسینوما به‌طور معناداری در بیماران با ژنوتیپ نوع۱a ، بالاتر گزارش شد. [OR adj:۲,۸,CI(۱.۳-۵.۷)]، همچنین ارتباط معناداری بین سیروز کبدی و ژنوتیپ نوع ۱a گزارش شد. [OR:۲,۰۵,CI(۱.۶-۵.۴)].
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه عوامل خطر انتقال ویروس هپاتیت C، در ژنوتیپ‌های ۳a و ۱a متفاوت بود. ژنوتیپ ۳a بیشتر در بین معتادان تزریقی جوان و ژنوتیپ ۱a در بیماران سیروزی و هپاتوسلولار کارسینوما یافت می‌شود.

مقایسه کیفیت زندگی و شاخص‌های مرتبط با کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به هپاتیت C با هپاتیت B
منصور بهاردوست، مرجان مخترع، آرزو چهارمحالی، فاطمه موسی‌زاده، شهرام آگاه،
دوره ۷۷، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: ارتباط بین بیماری‌های مزمن با تعداد زیادی از بیماری‌های روانی و مشکلات اجتماعی شامل افسردگی، اضطراب و کیفیت زندگی به اثبات رسیده است. هپاتیت یکی از بیماری‌های مزمن کبدی است که می‌تواند کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار دهد. این مطالعه با هدف مقایسه‌ی کیفیت زندگی بین بیماران مبتلا به هپاتیت B و C طراحی شد.
روش بررسی: مطالعه کنونی در قالب یک مطالعه‌ی تحلیلی آینده‌نگر، ۸۶ بیمار مبتلا به هپاتیت B را با ۸۶ بیمار مبتلا به هپاتبت C که از ابتدای فروردین ۱۳۹۴ تا ابتدای فروردین ۱۳۹۷ به بیمارستان رسول اکرم (ص) شهر تهران مراجعه کرده‌اند، از نظر کیفیت زندگی و فاکتورهای موثر بر کیفیت زندگی مورد مقایسه قرار داد. کیفیت زندگی بیماران با استفاده از پرسشنامه ‎۳۶-item short-form health survey (SF-۳۶)‎ مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته‌ها: به‌طور کلی امتیاز کیفیت زندگی به‌طور معناداری برای بیماران مبتلا به هپاتیت c (۹/۳۷±۳۴/۱۳) کمتر از بیماران مبتلا به هپاتیت B (۱۰/۵±۵۱/۵) برآورد شد (۰/۰۰۱P=) بر اساس نتایج رگرسیون لاجستیک بُعد عاطفی بیماران به‌عنوان مهمترین بُعد موثر بر کیفیت زندگی بیماران گزارش شد (OR=۹/۱۵, ۹۵% CI= (۴/۱۱-۱۵/۴۱), P=۰/۰۰۱). بر اساس نتایج آنالیز رگرسیون خطی، نوع هپاتیت (۰/۰۰۱P=، ۴/۲۱B=)، میزان درآمد بیماران (۰/۰۰۱P=، ۲/۵۷B=)، سطح تحصیلات (۰/۰۱۴P=، ۲/۹B=) و جنس بیماران (۰/۰۲۳P=، ۲/۷۷B=) به‌ترتیب به‌عنوان مهمترین فاکتورهای موثر بر کیفیت زندگی بیماران گزارش شدند.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، کیفیت زندگی در بیمارن مبتلا به هپاتیت C پایین‌تر از بیماران مبتلا به هپاتیت B گزارش شد.

ارتباط نوع گروه‌های خونی ABO و ابتلا به هپاتیت B و C مزمن
منصور بهاردوست، مرجان مخترع، شهرام آگاه،
دوره ۷۷، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: در دهه‌های گذشته، رابطه بین نوع گروه‌های خونی (ABO) با ویروس هپاتیت B و C همیشه مورد بحث بوده است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط نوع گروه‌های خونی ABO و ابتلا به هپاتیت B و C مزمن طراحی شد.
روش بررسی: در مطالعه تحلیلی-مقایسه‌ای کنونی، سه گروه شامل گروه A (بیماران مبتلا به هپاتیت B) و گروه B (بیماران مبتلا به هپاتیت C) که از مهر ۱۳۹۴ تا مهر ۱۳۹۷ به درمانگاه هپاتیت بیمارستان رسول اکرم (ص) شهر تهران مراجعه کرده بودند، با گروه C (شاهد) مقایسه شدند. داده‌های دموگرافیکی و آزمایشگاهی از پرونده پزشکی بیماران استخراج و گردآوری شد.
یافته‌ها: به‌طورکلی، ۱۹۶ و ۱۰۳ بیمار در گروه A و B و ۳۰۰ نفر در گروه شاهد وارد مطالعه شدند. گروه خونی نوع O به‌طور معناداری در بیماران مبتلا به هپاتیت B (۴۶/۴%) ۹۱ و بیماران مبتلا به هپاتیت C (۴۱/۹%) ۴۳ نسبت به گروه شاهد (۳۴%) ۱۰۲ بالاتر بود. (۰/۰۰۱P=) نسبت شانس ابتلا به هپاتیت B و C در افراد با گروه خونی نوع O بالاتر بود. نسبت شانس ابتلا به هپاتیت B مزمن به‌طور معناداری در بین بیماران با گروه خونی نوع A پایین‌تر بود (۰/۸-۱/۲- CI ۹۵% ,۰/۴OR = ). ابتلا به هپاتیت B و C مزمن به‌طور معناداری در بین بیماران با آنتی‌ژن (RH) مثبت بالاتر گزارش شد (۰/۰۵P<).
نتیجه‌گیری: افراد با گروه خونی نوع O، از شانس بالاتری برای ابتلا به هپاتیت B و C مزمن با آنتی‌ژن (RH) مثبت برخوردار هستند. شانش ابتلا به هپاتیت B در افرد با گروه خونی نوع A پایین‌تر گزارش شد.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb