مجله دانشکده پزشکی

---

هیپراوریسمی یکی از فوریت‌های انکولوژی می‌باشد که اکثرا˝ در بدخیمی‌های لنفوپرولیفرایتو در سیر بیماری پس از شروع شیمی درمانی ایجاد می‌شود. مطالعه گذشته نگر مقطعی جهت بررسی شیوع هیپراوریسمی، اثر درمان پروفیلاکسی در کودکان زیر 12 سال دچار بدخیمی در بیمارستان امام خمینی تهران انجام گرفت.
روش بررسی: با یک مطالعه گذشته‌نگر مقطعی، اطلاعات مربوط به سن، جنس، نوع بدخیمی، درمانهای پیشگیری‌کننده، میزان اسید اوریک و الکترولیت‌ها از پرونده‌های بیماران بیمارستان امام خمینی بین سالهای 83-1373 استخراج و با نرم افزار SPSS ویراست دهم بررسی شد.
یافته‌ها: 316 بیمار، 56 نفر (7/17%) دچار هیپراوریسمی (9 دختر و 47 پسر) بودند. 66 نفر دچار لنفوم (%9/20) و 250 نفر (1/79%) مبتلا به لوسمی حاد بودند که 7/19% بیماران مبتلا به لنفوم و 2/17% از مبتلایان به لوسمی حاد دچار هیپراوریسمی که ارتباط معنی‌داری بین نوع بدخیمی و وقوع هیپراوریسمی مشاهده نشد (24/0P=). 52 نفر از بیماران (8/92%) بعد از شروع شیمی‌درمانی دچار هیپراوریسمی و از 99 بیماری که درمان پیشگیری دریافت نکرده بودند، 37 نفر (3/37%) دچار هیپراوریسمی شدند. 8/92% بیماران و 2/7% قبل از شروع شیمی‌درمانی دچار هیپراوریسمی گردیدند (001/0P<). وقوع هیپراوریسمی در بیمارانی‌که درمان پیشگیری دریافت نکرده بودند زیادتر بود (001/0P<).
نتیجه‌گیری: در این مطالعه نشان داده شد که درمان پیشگیری سبب کاهش شیوع هیپراوریسمی در بدخیمی‌های پیشرفته شده با توجه به اثر بهتر اورات اکسیداز به‌جای آلوپورینول توصیه به جایگزینی این دارو می‌شود. لذا توصیه به مطالعه‌ای مقایسه‌ای جهت اثر آلوپورینول با این دارو می‌شود.

---

زمینه و هدف: نقش رادیکال‌های آزاد اکسیژن در ایجاد پاتولوژی‌های مختلف قلبی شناخته شده است. تاثیر آلوپورینول به عنوان یک مهارکننده گزانتین اکسیداز در کاهش تولید رادیکال‌های آزاد و بهبود روند‌های پاتولوژیک قلبی مورد توجه قرار گرفته و مطالعات حیوانی تاثیر آن را در بهبود دیلاتاسیون، هیپرتروفی و فیبروز بطن چپ و نیز قدرت انقباضی میوکارد نشان داده‌اند. هدف از این مطالعه، ارزیابی اثرات آلوپورینول در بهبود اختلال عملکرد دیاستولیک در بیماران مبتلا به بیماری کلیوی مرحله انتهایی (ESRD) و هیپراوریسمی است.

روش بررسی: یک مطالعه مداخله‌ای آینده‌نگر بر روی 28 بیمار (19 مرد و 9 زن) مبتلا به ESRD و هیپراوریسمی انجام گرفت و در پایان یک ماه درمان با آلوپورینول (mg100روزانه)، شاخص‌های اکوکاردیوگرافیک مربوط به اختلال عملکرد دیاستولیک با شاخص‌های متناظر در ابتدای دوره درمان مقایسه شد.

یافته‌ها: میانگین سطح اسید اوریک بیماران mg/dl7/5±0/96 و میانگین کسر جهشی (EF) بیماران قبل و بعد از مطالعه به ترتیب 8/9%±28/44% و 7/9%±64/44% بود (فاقد تغییر معنی‌دار). تنها دو شاخص زمان انقباض ایزوولمیک (IVCT) و موج A معکوس (A reversal) کاهش معنی‌دار با مقدار p معادل 028/0 و 012/0 (به ترتیب) داشتند. تفاوت معنی‌داری بین درجه‌بندی‌ شدت اختلال عملکرد دیاستولیک، قبل و بعد از درمان با آلوپورینول وجود نداشت.

نتیجه‌گیری: بهبود معنی‌دار حاصل در برخی از شاخص‌های مورد بررسی، فقط در گروه مردان (و نه زنان) تکرار شد که این موضوع می‌تواند حاکی از پاسخ بهتر مردان (در قیاس با زنان) به آلوپورینول باشد. افزایش مدت درمان، انتخاب بهتر بیماران با کسر جهشی دارای توزیع نرمال (و گنجاندن بیمارانی که شدت اختلال دیاستولیک بیشتری در ابتدای مطالعه داشته باشند) و نیز تکرار مطالعه در بیماران هیپراوریسمیک غیردیالیزی می‌تواند به حصول نتایج دقیق‌تری منجر شود.

---

زمینه و هدف: پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که در بروز آن فاکتورهای ژنتیکی و محیطی نقش دارند. ضایعات مشخصه این بیماری پلا کهای اریتماتوی پوسته دار است که بی شتر سطوح اکستانسور اندام ها و اسکالپ را درگیر م یکند. مطالعات متعدد همراهی پسوریازیس را با بیمار یهای مختلف پوستی و سیستمیک نشان داده اند. مطالعاتی که تاکنون انجام شد هاند نتایج متناقضی در مورد ارتباط هیپراوریسمی و پسوریازیس داشته اند. هدف مطالعه ما بررسی سطح اسید اوریک سرم در بیماران مبتلا به پسوریازیس است. روش بررسی: این مطالعه به روش مطالعه مقطعی بر روی 126 بیمار مبتلا به پسوریازیس انجام شد. بعد از ثبت سن و جنس بیماران، دوره بیماری، نوع بیماری، شدت بیماری و وجود یا عدم آرتریت پسوریاتیک، سطح اسید اوریک بیماران در آزمایشگاه 5/4±1/5 بود. سطح اسید اوریک سرم mg/dL تعیین شد. یافت هها: میانگین سطح اسید اوریک سرم در بیماران در بیمارانی که دوره ابتلا به پسوریازیس در ،(P<0/ به طور معنی دار در بیماران مبتلا به پسوریازیس شدیدتر ( 001 بالاتر از دیگران بود. (P=0/ و در بیماران دارای آرتریت پسوریازیس ( 003 (P<0/ آن ها طولانی تر ( 001 هم چنین سطح اسید اوریک سرم در بیماران مبتلا به انواع غیر پلاک تایپ پسوریازیس بالاتر از مبتلایان به نتیج هگیری: این مطالعه نشان داد که سطح اسید اوریک سرم با افزایش .(P=0/ پسوریازیس پلاک تایپ بود ( 01 شدت و مدت پسوریازیس، با وجود آرتریت پسوریازیسی و با ابتلا به انواع غیر پلاک تایپ پسوریازیس افزایش می یابد.