۴ نتیجه برای پیش‌آگهی.
ایرج لطفی‌نیا، مسلم شاکری، محمد شیمیا، بابک محبوبی، امید مشربی،
دوره ۶۶، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۸۷ )
چکیده
زمینه و هدف: هماتوم ساب دورال مزمن یکی از شایع‌ترین مشکلات جراحان مغز و اعصاب است و می‌تواند به‌عوارض شدید و دائمی منجر شود. هدف از این مطالعه مشخص نمودن علائم و تظاهرات هماتوم ساب دورال مزمن و مقایسه نتایج و عوارض در بین دو گروه از بیماران که با دو روش مختلف درمان شده‌اند، می‌باشد. روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی که بر روی ۱٢۵ بیمار مبتلا به هماتوم ساب دورال مزمن طی سال‌های ۸۴- ١۳۷۹ انجام شد. ۸٢ نفر از بیماران تحت جراحی با یک سوراخ در جمجمه و درناژ بسته و ۴۳ نفر از بیماران با دو سوراخ و درناژ بسته قرار گرفته بودند. یافته‌ها: از ١٢۵ بیمار ۱۰۸ نفر مرد (۴/۸۶%) و ۱۷ نفر زن (۶/۱۳%) بودند. میانگین سنی بیماران ۴۱/۱۶±۷۹/۶۵ سال بود. شایع‌ترین تظاهر بیماری ضعف اندام‌ها ۹۸ (۴/۷۸%) مورد بود. در زمان تشخیص ۸۸ (۴/۷۰%) نفر از بیماران چند علامت و ۳۷ (۶/۲۹%) نفر از بیماران فقط یک علامت داشتند. ۸۵ (۶۸%) نفر از بیماران سابقه ضربه مغزی خفیف از جمله زمین خوردن را ذکر می‌نمودند. فاصله زمان بین ضربه وارده به مغز و شروع علائم ١۰ روز تا چهار ماه (میانگین ۴۶ روز) بود. عود هماتوم در گروه با یک سوراخ در جمجمه پنج مورد و در گروه با دو سوراخ در جمجمه دو مورد بود. هماتوم اپیدورال فقط در گروه دو سوراخه یک مورد بود و پنوموآنسفالوس فشارنده نیز فقط در گروه دو سوراخه یک مورد بود. نتیجه‌گیری: هماتوم ساب دورال مزمن ضایعه شایعی است و عمل جراحی آن همراه با نتایج خوبی می‌باشد. وضعیت عصبی نهایی بیماران عمل‌شده با یک سوراخ به‌صورت معنی‌داری بهتر از بیماران عمل‌شده با دو سوراخ بود.
حسن بسکابادی، مهدیه میر، مریم ذاکری‌حمیدی،
دوره ۸۰، شماره ۶ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: جنس نوزاد از عوامل خطرساز زردی نوزادی است ولی اختلاف شدت زردی و پیش‌آگهی زردی بین دو جنس مشخص نیست. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی شدت، طول مدت و عوارض زردی در دو جنس دختر و پسر انجام شده است.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بوده که روی ۲۸۴۷ نوزاد زرد بالای ۳۵ هفته بستری شده در بخش نوزادان بیمارستان قائم (عج) مشهد طی خرداد ۱۳۹۳ تا خرداد ۱۴۰۰، با نمونه‌گیری در دسترس انجام شده است. پس از تأیید زردی در نوزادان داده‌ها با استفاده از چک‌لیست پژوهشگر ساخته شامل اطلاعات دموگرافیک مادر، مشخصات کامل نوزاد و یافته‌های آزمایشگاهی ثبت و تکامل نوزادان تا دو سالگی براساس تست دنور دو بررسی شد.
یافته‌ها: ۱۶۴۲ نوزاد (۷/۵۷%) پسر و ۱۲۰۵ نوزاد (۳/۴۲%) دختر بودند. میانگین و انحراف‌معیار بیلی‌روبین در مقادیر کمتر از mg/dl ۲۰ در پسرها mg/dl ۴۸/۲±۲۰/۱۷ و در دخترها mg/dl ۸۰/۲±۵۴/۱۶ (۰۰۰/۰P=)، وزن هنگام تولد در پسرها kg ۴۹/۰±۱۶/۳ ودر دخترها ۴۵/۰±۰۷/۳ (۰۰۰/۰=P) بود. در دو گروه نوزادان پسر و نوزادان دختر، سن (۰۰۴/۰=P)، بیلی‌روبین مستقیم (۰۰۰/۰=P)، کومبس مستقیم و غیرمستقیم (۰۰۰/۰=P) و کمبود آنزیم G۶PD (۰۰۰/۰=P) تفاوت معناداری داشت. کرنیکتروس حاد در ۲۵(۰۳/۲%) نوزاد پسر و ۴(۴۶/۰%) نوزاد دختر گزارش شده است (۰۰۱/۰P<). در فالوآپ دو ساله نوزادان ۲۳ نوزاد (۹/۱%) پسر و ۱۱ نوزاد (۲۸/۱%) دختر تأخیر تکاملی داشته‌اند (۰۵/۰P<).
نتیجه‌گیری: میزان بروز زردی در نوزادان پسر بیشتر از نوزادان دختر بوده است که احتمالا درصدی از این اختلاف ناشی از شیوع بالاتر کمبود آنزیم G۶PD در پسرها می‌باشد. شدت زردی نیز در مقادیر کمتر از mg/dl ۲۰ در پسرها بیشتر بوده است. زردی در نوزادان پسر پیش‌آگهی وخیم‌تری دارد.
حسن بسکابادی، نفیسه پوربدخشان، مریم ذاکری‌حمیدی،
دوره ۸۰، شماره ۱۰ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: بیماری‌های مادر از جمله دیابت، هایپرتانسیون، پره‌اکلامپسی، هایپوتیروییدی و صرع در بارداری با عوارض جنینی و نوزادی همراه می‌باشند. هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه پیش‌آگهی نوزادی در بیماری‌های مادر می‌باشد.
روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی می‌باشد که روی ۶۰۰ نوزاد پره‌ترم با مادران مبتلا به دیابت، هایپرتانسیون، پره‌اکلامپسی، هایپوتیروییدی و صرع در بیمارستان قائم (عج) مشهد انجام شده است. این مطالعه از فروردین ۱۳۹۴ تا اردیبهشت ۱۴۰۰ و با روش نمونه‌گیری در دسترس انجام شده است. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در این مطالعه، چک‌لیست پژوهشگر ساخت شامل مشخصات نوزادی (سن حاملگی، نمره آپگار دقیقه اول، نمره آپگار دقیقه پنجم) و مادری (نوع زایمان، مراقبت‌های بارداری، پارگی زودرس کیسه آب) بود. پیش‌آگهی نوزادی در زمان تولد مورد مقایسه قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری Kolmogorov-Smirnov و Chi-square انجام شده است.
یافته‌ها: نوزادان دارای مادران مبتلا به صرع، کمترین نمره آپگار دقیقه اول و کمترین سن حاملگی و نوزادان دارای مادران مبتلا به دیابت، کمترین نمره آپگار دقیقه پنجم را داشتند. مادران مبتلا به هایپوتیرویید، بیشترین میزان پارگی زودرس کیسه آب و مادران مبتلا به هایپرتانسیون و پره‌اکلامپسی، بیشترین موارد زایمان سزارین را داشتند.
نتیجه‌گیری: بیماری‌های مادر شامل دیابت، هایپرتانسیون، پره‌اکلامپسی، هایپوتیروییدی و صرع، پیش‌آگهی نوزادان را از نظر شدت نارسی، پارگی زودرس کیسه آب، نوع زایمان، نمره آپگار دقیقه اول و نمره آپگار دقیقه پنجم تحت تأثیر قرار می‌دهد. لذا کنترل و درمان مناسب این موارد از بیماری‌های مادر ممکن است پیش‌آگهی نوزادی را بهبود دهد.
سیروس نوروزی، پانیذ پورسیاه‌بیدی،
دوره ۸۰، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: احیای قلبی ریوی به‌عنوان یک مداخله‌ای سریع و فوری در جلوگیری از مرگ در فردی است که به‌طور ناگهانی دچار ایست قلبی-تنفسی شده است، این مطالعه با هدف بررسی نتایج احیای قلبی ریوی و عوامل موثر بر آن با تاکید بر علت ایست قلبی و پروگنوز یک ساله بیماران نجات یافته انجام خواهد شد.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی گذشته‌نگر است که به‌مدت ۲۴ ماه، از اول فروردین ۱۳۹۷ تا پایان اسفند ۱۳۹۸ در بیمارستان شهید مصطفی خمینی شهر ایلام در تیر ۱۴۰۱ تا شهریور ۱۴۰۱ انجام شد. اطلاعات لازم براساس داده‌های موجود در پرونده‌های بیماران جمع‌آوری گردید.
یافته‌ها: از ۱۵۲ بیمار، (۱/۴۲%)۶۴ مرد و (۹/۵۷%)۸۸ زن بودند. میانگین در گروهی که CPR موفق داشتند ۷۵/۶۰ سال و در گروهی که CPR ناموفق داشتند ۲۷/۶۸ سال بوده است. ۷/۱۳% کل CPRها در زمان تعویض شیفت رخ داده بود، تعداد CPR در تعویض شیفت شب با صبح ۱۱ مورد (۲/۷%) و در تعویض شیفت عصر با شب شش مورد (۹/۳%) و تعویض شیفت عصر با شب چهار مورد (۶/۲%) بوده است. بیشترین بیمارانی که تحت CPR قرار گرفتند بیماران مبتلا به بیماری‌های داخلی بودند.
نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر این است که انجام CPR در هر زمانی مورد توجه قرار می‌گیرد. با این وجود دلایل عدم موفقیت عملیات احیا را بایستی در عوامل دیگر جستجو کرد. این عوامل می‌توانند شامل روزآمد کردن دانش پرستاری و پزشکی در زمینه تیم احیا، تجره و مهارت تیم احیا، آموزش‌های ادواری تیم احیا باشند.
