زمینه و هدف: آسیب‌های ورزشی بسیار شایع مفصل زانو می‌تواند به‌دلیل اختلال در قدرت عضلانی و حس عمقی مفصل زانو باشد. استفاده از کینزیوتیپ (Kinesio taping) ممکن است بتواند این اختلال را کاهش دهد. بنابراین هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر میزان کشش و جهت اعمال کینزیوتیپ عضله کوادری‌سپس بر حس بازسازی وضعیت و بیشترین گشتاور اکستنسوری مفصل زانو بود.
روش بررسی: این مطالعه شبه‌تجربی از مرداد تا آبان ۱۳۹۶ در آزمایشگاه بیومکانیک دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گرفت. ۲۱ مرد سالم ورزشکار نیمه‌حرفه‌ای که با روش نمونه‌گیری غیراحتمالی آسان انتخاب شدند، پنج جلسه به آزمایشگاه بیومکانیک مراجعه کردند. جلسه اول جهت آشنایی با آزمون‌ها و در جلسات دوم تا پنجم، یکی از سه روش چسباندن کینزیوتیپ با کشش‌های ۱۰۰، ۱۱۵ و ۱۴۰% ابتدا به انتها بر روی عضله کوادری‌سپس و کینزیوتیپ با کشش ۱۰۰% انتها به ابتدا به‌صورت تصادفی انتخاب گردید. بیشترین گشتاورکانسنتریک و اکسنتریک کوادری‌سپس و خطای بازسازی وضعیت فعال و غیرفعال مفصل زانو در زاویه هدف ۶۰ درجه فلکشن با کمک Biodex System 3 isokinetic dynamometer (Biodex Medical Systems, Shirley, NY, USA) اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: اعمال کینزیوتیپ ابتدا به انتها با کشش‌های ۱۰۰، ۱۱۵ و ۱۴۰%، باعث کاهش معنادار خطای بازسازی وضعیت فعال و غیرفعال زاویه ۶۰ درجه زانو (۰/۰۰۱P=) و افزایش بیشینه‌ی گشتاور کانسنتریک و اکسنتریک عضله کوادری‌سپس گردید (۰/۰۰۱P=).
نتیجه‌گیری: کینزیوتیپ ابتدا به انتها با کشش‌های ۱۰۰، ۱۱۵ و ۱۴۰%، می‌تواند باعث بهبود خطای بازسازی زاویه ۶۰ درجه مفصل زانو و افزایش بیشینه‌ی گشتاور کانسنتریک و اکسنتریک عضله کوادری‌سپس شود.
