جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای Hs

ثمیله نوربخش، بهروز جلیلی، احمدرضا شمشیری، الهام شیرازی، آذردخت طباطبائی، رضا تقی‌پور، احمد مدرس فتحی،
دوره 68، شماره 9 - ( 9-1389 )
چکیده

800x600 زمینه و هدف: اخیراً به‌عوارض سایکولوژیک و نورولوژیک متعاقب ابتلا به‌عفونت استرپتوکوک گروه A (PANDAS) به‌واسطه تولید آنتی‌بادی‌های اتوایمیون اشاره می‌شود. هدف این مطالعه مقایسه تیتر آنتی‌بادی‌های برعلیه استرپتوکوک بتا همولیتیک گروه A (GABHS) در کودکان مبتلا به اختلالات حرکتی تیک و توره (PANDAS) با گروه سالم (شاهد) بود.

روش بررسی: بررسی مقطعی- تحلیلی طی دو سال (89-1387) در 52 بیمار با اختلالات حرکتی تیک و یا توره مراجعه‌کننده به درمانگاه اعصاب و روانپزشکی کودکان در دو بیمارستان رسول‌اکرم و علی‌اصغر دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام شد. میزان آنتی هیالورونیداز، آنتی استرپتولیزین و آنتی دی‌ان‌آز با روش الیزا در سرم 53 بیمار و 76 شاهد مقایسه گردید. با معیار 2c و ضریب اطمینان CI=95%، (05/0p<) مقایسه انجام شد. سطح زیر منحنی راک تعیین و حساسیت و ویژگی، ارزش اخباری مثبت تست‌ها مشخص گردید.

یافته‌ها: سن بیماران بین 16-4 سال، 7/71% (38 نفر) مذکر بودند. تیتر هر سه آنتی‌بادی در بیماران بیشتر از گروه شاهد بود (001/0p<). تیتر Anti-DNase (170>Cut off) حساسیت 70%، ویژگی 99%، ارزش اخباری مثبت 90، برای تیتر آنتی‌بادی ASOT (200>Cut off) حساسیت 75%، ویژگی 84%، ارزش اخباری مثبت 80% تعیین شد. تیتر آنتی استرپتوکیناز (IU/ml332>Cut off) حساسیت 34%، ویژگی 85% داشت.

نتیجه‌گیری: در مبتلایان اختلالات حرکتی مثل تیک و توره هر سه نوع آنتی‌بادی بر علیه استرپتوکوک به‌طور معنی‌داری بالاتر از گروه کنترل است. احتمالاً عفونت استرپتوکوک نقش واضحی در سندرم پانداس کودکان دارد. درمان عفونت‌های استرپتوکوکی با پنی‌سیلین درازمدت امکان‌پذیر است. تصمیم‌گیری برای استفاده‌از درمان‌های تهاجمی‌تر برای پانداس (تعویض پلاسما و غیره) نیاز به‌مطالعه بالینی تصادفی شاهددار می‌باشد.

Normal 0 false false false EN-GB X-NONE AR-SA MicrosoftInternetExplorer4


ناهید بیژه، امیر رشیدلمیر، علیرضا ذبیحی، محسن جعفری،
دوره 69، شماره 3 - ( 3-1390 )
چکیده

زمینه و هدف: بیماری‌های قلبی عروقی به‌خصوص آتروسکلروز از علل اصلی ناتوانی و مرگ و میر در سطح جهان هستند که شیوع آن‌ها در ایران نیز رو به افزایش می‌باشد. هموسیستیین و پروتیین واکنش‌گر سی (CRP) دو ریسک فاکتور جدید قلبی عروقی هستند که به‌طور مستقل خطر آتروسکلروز را نشان می‌دهند. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر یک جلسه تمرین مقاومتی دایره‌ای بر سطوح خونی این مارکرهای التهابی در مردان میان‌سال غیرفعال بود.
روش بررسی:
آزمودنی‌های این تحقیق شامل بیست و سه مرد میانسال سالم و غیر فعال بودند که به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (14 نفر) و کنترل (9 نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرین شامل 10 ایستگاه بود که با 35% یک تکرار بیشینه هر آزمودنی انجام می‌شد. سطوح هموسیستیین و hs-CRP خون قبل و پس از برنامه تمرینی اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها:
تجزیه و تحلیل یافته‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل افزایش معنی‌دار سطوح هموسیستیین و hs-CRP سرم را پس از تمرین در گروه تجربی نشان داد (05/0P<)، ولی در گروه کنترل این عوامل تغییر معنی‌داری نداشتند.
نتیجه‌گیری:
افزایش سطح هموسیستیین به‌علت افزایش متابولیسم پروتیین و سنتز کراتین برای تولید انرژی بوده و افزایش hs-CRP می‌تواند به‌علت تحریک کبد توسط اینترلوکین 6 مشتق از بافت عضلانی باشد که به‌عنوان سیگنالی برای تحریک لیپولیز و گلیکوژنولیز عمل می‌کند. هرچند تاثیرات مفید و یا مضر فیزیولوژیکی این تغییرات به‌درستی مشخص نبوده و به تحقیقات بیشتری در رابطه با تاثیر حاد و درازمدت انواع فعالیت‌های ورزشی بر سطوح کلیه عوامل خطرزای جدید آتروسکلروز نیاز است.


محمد رعنایی، یعقوب خوش‌سیرت توماج، همت قلی‌نیا آهنگر، محمود منادی،
دوره 80، شماره 3 - ( 3-1401 )
چکیده

زمینه و هدف: پلورال افیوژن به‌صورت تجمع مایع بیشتر از حالت فیزیولوژیک در فضای بین دو لایه جنب تعریف می‌شود. تشخیص زود هنگام علت پلورال افیوژن منجر به درمان زودرس و کاهش عوارض بیمار می‌شود. مهمترین قدم تشخیصی در بررسی پلورال افیوژن تعیین ماهیت و مشخص کردن ترانسودا یا اگزودا بودن است. CRP یک پروتیین فاز حاد است که در پاسخ به التهاب تولید می‌شود که نوع با حساسیت بالای آن (hs-CRP) سطوح پایین‌تری از‌CRP  استاندارد را نشان داده وممکن است در افتراق ماهیت افیوژن کمک‌کننده باشد. هدف این مطالعه بررسی ارزش تشخیصی hs-CRP در افتراق ماهیت افیوژن می‌باشد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی، ۷۵ بیمار با پلورال افیوژن در بیمارستان روحانی بابل از فروردین ماه 1396تا اسفند ماه 1397 تحت توراسنتز قرار گرفتند. میزانhs-CRP  در مایع پلور آن‌ها اندازه‌گیری شد و در دو گروه ترانسودا و اگزودا براساس معیارهای لایت مورد مقایسه قرار گرفت. با استفاده از منحنی ROC نقطه برش مناسب hs-CRP برای افتراق ماهیت افیوژن تعیین شد.
یافته‌ها: از ۷۵ بیمار، ۴۵ بیمار در گروه افیوژن اگزوداتیو و ۳۰ بیمار در گروه ترانسوداتیو قرار گرفتند. میانگین hs-CRP در گروه اگزوداتیو، mg/L ۷۴/۱۰±۲۷/۱۸ و در ترانسوداتیو mg/L ۱۵/۲±۹۸/۲ بود (001/0>P). نقطه برش مناسب برای hs-CRP مایع پلورmg/L  ۹۴/۵ تعیین شد که حساسیت 9/88% و ویژگی 3/93% دارد و در زیرگروه‌های اگزوداتیو نیز اختلاف معناداری بین سطح hs-CRP مایع پلور در دو گروه پلورال افیوژن ناشی از بدخیمی و پاراپنومونیک افیوژن به‌دست آمد (011/0=P).
نتیجه‌گیری: hs-CRP مایع پلور می‌تواند به‌عنوان یک مارکر مفید در افتراق ماهیت افیوژن پلور ترانسودا و اگزودا مورد ‌استفاده قرار‌ گیرد.

 


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb