1- گروه شنواییشناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران 2- شنواییشناسی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران 3- گروه داخلی مغز و اعصاب، بیمارستان سینا، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران 4- گروه آمار زیستی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران
چکیده: (9508 مشاهده)
زمینه و هدف: در بیماران مبتلا به میگرن وقوع علائم و نشانههای نورواتولوژیک بهویژه علائم دهلیزی از موارد شایع است. در این مطالعه نیز هدف اصلی از پژوهش، بررسی بخشی از سیستم دهلیزی مرکزی افراد مبتلا به میگرن با استفاده از آزمونهای نیستاگموس خودبهخودی، نگاه خیره و آزمایش تعقیبآرام در فاز بین حملهای این بیماران بود. روش بررسی: این مطالعه روی 30 بیمار مبتلا به میگرن و 38 فرد هنجار در محدودۀ سنی 18 تا 48 سال انجام شد. آزمایش نیستاگموس خودبهخودی، نیستاگموس نگاه خیره در جهتهای راست، چپ و بالا و نیز آزمایش تعقیبآرام در سه سرعت 1/0، 2/0 و 4/0 هرتز در این دو گروه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. یافتهها: پنج نفر از افراد گروه مورد و پنج نفر از افراد گروه شاهد، نیستاگموس کمتر از سه درجه را نشان دادند که از نظر آماری تفاوتی بین این دو گروه مشاهده نشد. در هر دو گروه مورد و شاهد هیچگونه نیستاگموس نگاه خیره در جهتهای نگاه به روبهرو، راست، چپ و بالا در زاویه 20 درجه دیده نشد. یافتههای این مطالعه معنیداری آماری بهره و فاز تعقیبآرام را فقط در یکی از فرکانسهای مورد بررسی نشان میدهد اما این معنیداری از لحاظ بالینی در محدوۀ طبیعی قرار گرفته است. بهعلاوه ساکادیک بودن تعقیبآرام در افراد گروه مورد، از دیگر یافتههای مطالعه حاضر است. نتیجهگیری: این نتایج پیشنهادکننده وجود نقایص نورواتولوژیک جزئی در میگرن است که به احتمال زیاد ناشی از وجود نقص در عملکرد سیستم چشمیـحرکتی با منشأ دهلیزیـمخچهای است.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
