زمینه و هدف: اندازه‏گیری وضوح گفتار به معنای تعیین میزان قابلیت فهم گفتار در برقراری ارتباط است. وضوح گفتار در تصمیم‏گیری برای مداخله، تعیین اهداف مداخله و ارزیابی تأثیر مداخله کاربرد دارد. هدف از این مطالعه، بررسی وضوح گفتار کودکان ۳۶ تا ۶۰ ماهۀ فارسی‏زبان و تعیین تغییرات آن در این دورۀ سنی بود.

روش بررسی: در این پژوهش مقطعی، ۳۶۰ کودک (۱۸۰ دختر و ۱۸۰ پسر) از میان کودکان بهنجار فارسی زبان مهد کودک‏های شهر خرم‏آباد مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونۀ گفتار آزمودنی‏ها با نامیدن تصاویر آزمون اندازه‏گیری وضوح گفتار کودکان که توسط حیدری و همکاران در سال ۲۰۱۰ جمع‏آوری شد. صدای آزمودنی‏ها ضبط شد و وضوح گفتار کودکان در قالب ۱۲ گروه با فاصلۀ هر دو ماه یک‏بار مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‏ها: حداقل و حداکثر میانگین درصد وضوح گفتار کودکان به‏ترتیب مربوط به گروه ۳۶ و ۳۷ ماهه و ۵۸ و ۵۹ ماهه بود. گروه ۳۶ و ۳۷ ماهه با گروه‏های ۴۴ و ۴۵ ماهه به بالا و گروه ۳۸ و ۳۹ ماهه با گروه‏های ۵۴ و ۵۵ ماهه به بالا و گروه ۴۰ و ۴۱ ماهه با گروه‏های ۵۸ و ۵۹ ماهه تفاوت معنی‏داری داشتند(۰۵/۰>p). تفاوت معنی‏داری میان وضوح گفتار دختران و پسران مشاهده نشد(۷۷/۰=p).

نتیجه‏گیری: برطبق نتایج پژوهش حاضر، وضوح گفتار از ۳۶ تا ۴۶ ماهگی بیشترین رشد و از ۴۶ ماهگی به بالا کمترین رشد را دارد.