زمینه و هدف: شواهدی وجود دارد که مشکلات شنوایی اثرات منفی بر ویژگی‏های روان‏شناختی فرد دارد و این افراد بیش از همسالان شنوای خود در معرض مشکلات سلامتی روانی هستند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسۀ مهارت اجتماعی، رضایت از زندگی و منبع کنترل درونی و بیرونی دانش ‎ آموزان کم‏شنوا با همتایان شنوای آنها بود.

روش بررسی: پنجاه دانش‏آموز راهنمایی و دبیرستانی کم‏شنوا که با استفاده از روش نمونه‏گیری تصادفی چندمرحله‏ای انتخاب شده بودند و همچنین پنجاه دانش‏آموز عادی که با آنها همتا شده بودند در این پژوهش شرکت داشتند و مقیاس‏های ارزیابی مهارت‏های اجتماعی Matson برای جوانان، مقیاس چندبعدی رضایت از زندگی دانش‏آموزان و مقیاس چندبعدی منبع کنترل Levenson را تکمیل کردند.

یافته‏ها: نتایج تحلیل واریانس نشان داد که در مهارت اجتماعی، رضایت از زندگی و منبع کنترل بین دانش ‎ آموزان عادی و دانش ‎ آموزان کم‏شنوا تفاوت وجود دارد (p=۰/۰۰۲).

نتیجه‏گیری: مهارت اجتماعی و رضایت از زندگی دانش ‎ آموزان عادی بالاتر از دانش ‎ آموزان کم‏شنوا است و دانش ‎ آموزان عادی نسبت به دانش ‎ آموزان کم‏شنوا از منبع کنترل درونی‏تری استفاده می‏کنند. آموزش والدین و مسئولان مدارس در زمینه شکل‏گیری منبع کنترل و چگونگی پرورش یک منبع کنترل درونی‏تر در دانش ‎ آموزان کم‏شنوا از جمله پیشنهادهای پژوهش حاضر محسوب می‏شود.