1- گروه گوش، گلو و بینی و جراحی سر و گردن، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایران 2- گروه شنواییشناسی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران 3- بخش سنجش شنوایی، بیمارستان امیرالمومنین(ع)، رشت، ایران
چکیده: (11895 مشاهده)
زمینه و هدف: در حالی که در اکثر مبتلایان به وزوز می توان درجاتی از آسیب شنوایی را مشاهده کرد، درصد کمی از مراجعهکنندگان به درمانگاه های گوش، گلو و بینی و مراکز ارزیابی شنوایی را نیز افرادی تشکیل می دهند که با وجود آستانه های شنوایی هنجار از ابتلا به وزوز گوش شکایت می کنند. مطالعۀ حاضر بهمنظور درک بهتر از دلایل احتمالی بروز پدیدۀ وزوز و با هدف بررسی تغییرات احتمالی در عملکرد ساختارهای شنوایی ساقۀ مغز در افراد دچار وزوز مزمن و برخوردار از آستانه های شنوایی هنجار انجام شد.
روش بررسی: روش بررسی این پژوهش بهصورت مقطعیـمقایسهای بود و در مجموع ۵۲ گوش، ۲۶ گوش با وزوز و ۲۶ گوش بدون وزوز، مورد بررسی قرار گرفتند. مؤلفههای پاسخ برانگیختۀ ساقۀ مغز از جمله زمان نهفتگی و دامنۀ امواج در دو گروه تعیین شد.
یافتهها: اختلاف میانگین زمان نهفتگی مطلق امواج I ، III و V بین دو گروه کمتر از ۱/۰ میلیثانیه بود که از نظر آماری تفاوت معنیداری نداشت. همچنین در مقادیر زمان نهفتگی بینقله ای امواج I-III ، III-V و I-V در دو گروه اختلاف معنیداری مشاهده نشد. تنها نسبت دامنۀ V/I در گروه مبتلا به وزوز به طور معنیداری بزرگتر بود(p=۰/۰۴).
نتیجهگیری: به نظر می رسد تغییراتی که در دامنۀ امواج به ویژه امواج انتهایی تر، ایجاد میشوند میتواند بهعنوان نشانه ای از تغییرات پلاستیک فعالیت نورونها و نقش احتمالی آن در ایجاد وزوز در افراد با شنوایی هنجار در نظر گرفته شود.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
