زمینه و هدف: مداخلات کلامی در گفتاردرمانی کمتر بررسی شدهاند. این پژوهش با هدف بررسی کارایی مداخله مبتنی بر کلام بر کمتواناییهای زبانی دانشآموزان دارای هوش مرزی انجام شد. روش بررسی: در یک بررسی آزمایشی، ۳۳ دانشآموز دارای هوش مرزی شامل ۱۷ دانشآموز برای گروه مداخله و ۱۶ دانشآموز برای گروه مقایسه، از نمونههای در دسترس انتخاب شدند. مداخله شامل ۱۴ جلسه 45 دقیقهای بود که بر ساختار و محتوای کلامی تمرکز داشت. روایت شخصی یکسان (رفتن به مسافرت) پیش و پس از مداخله بهدست آمد. یافتهها: میانگین امتیازهای سن، تحصیلات و هوش بین دو گروه از نظر آماری تفاوتی نداشت. مداخله باعث افزایش میانگین جملات مرکب(۰۳۸/۰=p)، انواع پیوندهای انسجامی(p=۰/۰۰۳)، اطلاعات مرتبط(p=۰/۰۰۸) و کاهش جملات غیردستوری(p=۰/۰۳۱) در روایت شخصی دانشآموزان گروه مداخله شد. نتیجهگیری: یافتههای پژوهش نشان میدهد که شرکت در برنامۀ مداخله اثر معنیداری از نظر بالینی بر توانایی شرکتکنندگان در مداخله برای تولید روایت شخصی دارد. |
