1- گروه زبانشناسی و زبانهای خارجی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران 2- گروه آمار زیستی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران 3- گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده: (8527 مشاهده)
زمینه و هدف: مداخلات کلامی در گفتاردرمانی کمتر بررسی شدهاند. این پژوهش با هدف بررسی کارایی مداخله مبتنی بر کلام بر کمتواناییهای زبانی دانشآموزان دارای هوش مرزی انجام شد.
روش بررسی: در یک بررسی آزمایشی، ۳۳ دانشآموز دارای هوش مرزی شامل ۱۷ دانشآموز برای گروه مداخله و ۱۶ دانشآموز برای گروه مقایسه، از نمونههای در دسترس انتخاب شدند. مداخله شامل ۱۴ جلسه 45 دقیقهای بود که بر ساختار و محتوای کلامی تمرکز داشت. روایت شخصی یکسان (رفتن به مسافرت) پیش و پس از مداخله بهدست آمد.
یافتهها: میانگین امتیازهای سن، تحصیلات و هوش بین دو گروه از نظر آماری تفاوتی نداشت. مداخله باعث افزایش میانگین جملات مرکب(۰۳۸/۰=p)، انواع پیوندهای انسجامی(p=۰/۰۰۳)، اطلاعات مرتبط(p=۰/۰۰۸) و کاهش جملات غیردستوری(p=۰/۰۳۱) در روایت شخصی دانشآموزان گروه مداخله شد.
نتیجهگیری: یافتههای پژوهش نشان میدهد که شرکت در برنامۀ مداخله اثر معنیداری از نظر بالینی بر توانایی شرکتکنندگان در مداخله برای تولید روایت شخصی دارد.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.
