زمینه و هدف: نقص شنوایی در افراد ناشنوا و کم‏شنوا علاوه بر مهارت‏های ارتباطی، بسیاری از توانایی‏های شناختی آنها از جمله حافظه را تحت تأثیر قرار می ‎ دهد. از این رو هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ حافظۀ کاری‏ـ‎دیداری در دانش‏آموزان ناشنوا، کم‏شنوا با همتایان عادی بود.

روش بررسی: در پژوهش حاضر که از نوع علّی‏ـ‏مقایسه‏ای بود، با استفاده از آزمون Andre Rey ،۶۰ دانش‏آموز آسیب‏دیدۀ شنوایی (۳۰ ناشنوا و ۳۰ کم‏شنوا) با ۳۰ دانش‏آموز عادی به‏عنوان گروه بهنجار که براساس جنس، هوش، پایۀ تحصیلی و وضعیت اجتماعی‏ـ‏اقتصادی همتا شده بودند، مورد مقایسه قرار گرفتند.

یافته‏ها: یافته‏ها نشان داد، بین گروه عادی با دو گروه ناشنوا و کم‏شنوا تفاوت معنی‏دار وجود دارد(p<۰/۰۵)، که میانگین گروه عادی از دو گروه دیگر بیشتر بود. اما تفاوت بین دو گروه آسیب‏دیده معنی‏دار نبود(p>۰/۰۵).

نتیجه‏گیری: نتایح نشان داد که کارکرد دانش‏آموزان ناشنوا و کم‏شنوا در تکلیف حافظۀ کاری‏ـ‏دیداری نسبت به همتایان عادی خود، ضعیف‏تر است اما دو گروه ناشنوا و کم‏شنوا عملکرد یکسانی داشتند. بنابراین با شناسایی و درک بهتر عوامل تأثیرگذار بر پیشرفت این توانایی شناختی، می‏توان با ارائه راه‏کارهای جدید آموزشی، بسیاری از عقب‏افتادگی ‎ های این گروه از افراد، در زمینه‏های مختلف شناختی را بهبود بخشید.