Ahmadi Z, Alaei Sheikh Robat A, Hosseini Teshnizi S, Jamhiry R, Faghih A. Comparison of the effect of thought distraction by music therapy and the presence of caregiver on anxiety level of patients undergoing endoscopy. Journal of Hayat 2021; 27 (2) :161-175
URL:
http://hayat.tums.ac.ir/article-1-4092-fa.html
احمدی زکیه، علائی شیخ رباط افسانه، حسینی تشنیزی سعید، جمهیری رضا، فقیه عارف. مقایسه تأثیر انحراف فکر با موسیقی درمانی و حضور همراه بر میزان اضطراب بیماران تحت آندوسکوپی. حیات. 1400; 27 (2) :161-175
URL: http://hayat.tums.ac.ir/article-1-4092-fa.html
1- گروه آموزشی پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
2- مجتمع آموزشی درمانی پیامبر اعظم، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
3- گروه آموزشی آمار، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
4- گروه آموزشی روانپرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
5- گروه آموزشی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران ، Aref_faghih@yahoo.com
چکیده: (2516 مشاهده)
زمینه و هدف: استرس و اضطراب، یکی از مشکلات اساسی بیماران تحت رویههای تشخیصی و درمانی نیمه تهاجمی و تهاجمی مانند آندوسکوپی است. روشهای مختلف جهت کاهش اضطراب اثرات یکسانی ندارند، لذا این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر انحراف فکر با موسیقی درمانی و حضور همراه بر میزان اضطراب بیماران تحت آندوسکوپی انجام یافته است.
روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی تعداد 105 بیمار مراجعهکننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان شهید محمدی و خلیج فارس بندرعباس در سال 1397 به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به شیوه تخصیص تصادفی در سه گروه موسیقی درمانی، حضور همراه و کنترل قرار گرفتند (هر گروه 35 نفر). پرسشنامه اطلاعات جمعیتشناختی و بیماری و پرسشنامه اضطراب اشپیلبرگر (STAL) قبل و بعد از مداخله تکمیل شد. در گروه موسیقی درمانی، بیماران صداهای طبیعت را از طریق هدفون دریافت کردند. در گروه حضور همراه، آندوسکوپی بیماران با حضور همراه بیمار انجام یافت و گروه کنترل نیز فقط مراقبتهای معمول قبل از آندوسکوپی را دریافت کردند. دادهها در نرمافزار آماری SPSS نسخه 24 با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در سطح معناداری از 05/0p< مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج آزمون آنالیز واریانس نشان داد میانگین اضطراب در سه گروه قبل از مداخله تفاوت معناداری نداشته است (77/0=p). اما پس از مداخله تفاوت آماری معنادار مشاهده نشد (005/0p<) به این ترتیب که کاهش نمرات در گروه موسیقی درمانی معنادار بود (044/0=p). اما در گروه همراه (571/0=p) و گروه کنترل (663/0=p)، قبل و بعد از آندوسکوپی تغییر معناداری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که انحراف فکر با موسیقی درمانی شیوه مؤثری جهت کمک به بیماران تحت آندوسکوپی است و استفاده و ترویج این روش میتواند به بیماران در جهت هر چه بهتر انجام یافتن این روش و احساس رضایت آنان کمک کند.
ثبت کارآزمایی بالینی: IRCT20190715044215N1
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مراقبتهاي پرستاري انتشار: 1400/6/20 | انتشار الکترونیک: 1400/6/20