ویدا حکیمی1 
، حمید محبی* 2، بهمن میرزایی1 ، محمد ستاری3
، حمید محبی* 2، بهمن میرزایی1 ، محمد ستاری3
1- دانشگاه گیلان
2- دانشگاه گیلان ،Mohebbi_h@yahoo.com
3- دانشگاه محقق اردبیلی
2- دانشگاه گیلان ،
3- دانشگاه محقق اردبیلی
چکیده: (450 مشاهده)
مقدمه: فیبروز بافت چربی در اختلال متابولیسم گلوکز و مقاومت به انسولین در چاقی نقش دارد؛ اما تأثیر ورزش بر پیشرفت فیبروز بافت چربی هنوز ناشناخته است. این مطالعه باهدف بررسی تأثیر هم‌زمان تمرینات تناوبی با شدت بالا و رژیم غذایی پرچرب بر TGF-β1 و MMP-9 و MMP-2 در بافت چربی زیرپوستی رتهای نر انجام شد.
روش:24 سر رت نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به 4 گروه، رژیم غذایی معمولی(ND)، رژیم غذایی پرچرب( HFD)، رژیم غذایی معمولی+ تمرینات تناوبی با شدت بالا(ND+HIIT) و رژیم غذایی پرچرب +تمرینات تناوبی با شدت بالا(HFD+HIIT) تقسیم شدند. پروتکل HIIT شامل هشت مرحله فعالیت با شدت معادل 90 درصد حداکثر ظرفیت دویدن و دوره استراحت فعال 5/2 دقیقه‌ای با شدت معادل 50درصد MRC به مدت 12 هفته(5 جلسه در هفته) بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، نمونههای چربی زیرپوستی و خون جمع‌آوری شدند. برای اندازه‌گیری میزان بیان پروتئین TGF-β1 از روش وسترن بلات و برای اندازه‌گیری MMP-9 ، MMP-2، انسولین از روش الایزا استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد القای چاقی با افزایش معنیدار میزان TGF-β1،MMP-9، MMP-2، مقاومت به انسولین همراه بود (0001/0P<) و در مقابل تمرین تناوبی با شدت بالا به همراه رژیم غذایی پرچرب نسبت به گروه رژیم غذایی پرچرب موجب کاهش معنیدار میزان TGF-β1،MMP-9، MMP-2، مقاومت به انسولین میشود (0001/0P<).
نتیجه‌گیری: تمرین تناوبی با شدت بالا، ممکن است پیشرفت فیبروز بافت چربی را تضعیف و اثر پیشگیرانه بر افزایش اختلالات متابولیسم گلوکز ناشی از رژیم غذایی پرچرب داشته باشد.
روش:24 سر رت نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به 4 گروه، رژیم غذایی معمولی(ND)، رژیم غذایی پرچرب( HFD)، رژیم غذایی معمولی+ تمرینات تناوبی با شدت بالا(ND+HIIT) و رژیم غذایی پرچرب +تمرینات تناوبی با شدت بالا(HFD+HIIT) تقسیم شدند. پروتکل HIIT شامل هشت مرحله فعالیت با شدت معادل 90 درصد حداکثر ظرفیت دویدن و دوره استراحت فعال 5/2 دقیقه‌ای با شدت معادل 50درصد MRC به مدت 12 هفته(5 جلسه در هفته) بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، نمونههای چربی زیرپوستی و خون جمع‌آوری شدند. برای اندازه‌گیری میزان بیان پروتئین TGF-β1 از روش وسترن بلات و برای اندازه‌گیری MMP-9 ، MMP-2، انسولین از روش الایزا استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد القای چاقی با افزایش معنیدار میزان TGF-β1،MMP-9، MMP-2، مقاومت به انسولین همراه بود (0001/0P<) و در مقابل تمرین تناوبی با شدت بالا به همراه رژیم غذایی پرچرب نسبت به گروه رژیم غذایی پرچرب موجب کاهش معنیدار میزان TGF-β1،MMP-9، MMP-2، مقاومت به انسولین میشود (0001/0P<).
نتیجه‌گیری: تمرین تناوبی با شدت بالا، ممکن است پیشرفت فیبروز بافت چربی را تضعیف و اثر پیشگیرانه بر افزایش اختلالات متابولیسم گلوکز ناشی از رژیم غذایی پرچرب داشته باشد.
شماره‌ی مقاله: 11
واژه‌های کلیدی: فیبروز بافت چربی، ماتریکس متالوپروتئیناز، تمرینات تناوبی با شدت بالا، مقاومت به انسولین
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
