سمانه فلاح کریمی1 
، نسرین رضائی1 ، لیلا محمدی فرد* 2
، نسرین رضائی1 ، لیلا محمدی فرد* 2
1- دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
2- دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ،leylamohammadifard@gmail.com
2- دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ،
چکیده: (75 مشاهده)
مقدمه: باشیوع روز افزون دیابت کودکان و فشارهای روانی ناشی از آن توجه به این بیماران به یک اولویت بهداشتی در دنیا تبدیل شده است. پریشانی روانشناختی از مشکلات این بیماران است که ابعاد مختلف زندگی آنان را تحت تاثیر قرار می دهد. به نظر می رسد تحمل پریشانی روانشناختی بتواند بر مشکلات روانشناختی این بیماران تاثیر گذار باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط پریشانی روانشناختی و تحمل پریشانی روانشناختی درکودکان مبتلا به دیابت انجام شد.
روش ها: این یک مطالعه مقطعی است. نمونه ها شامل200 کودک مبتلا به دیابت مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان علی ابن ابی طالب (ع) شهر زاهدان و دارای معیار های ورود بود. ابزار گرداوری داده ها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه های پریشانی روانشناختی کسلر و تحمل پریشانی Gaher بود که به روش مصاحبه با کودک تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 27 و با استفاده از شاخص های توصیفی (میانگین، انحراف معیار، درصد) و استنباطی (ضرایــب همبســتگی خطــی پیرســن) تحلیل شدند.
یافته ها: از کل افراد مورد مطالعه 6/52 % دخترو میانگین زمان ابتلا در افراد 6/22 ماه بود. بین پریشانی روانشناختی و تحمل پریشانی روانشناختی ارتباط معنادار دیده شد (65/0 - = r 001/0 > p).
نتیجه گیری: یافته نشان داد بین پریشانی روانشناختی و تحمل پریشانی همبستگی معنادارومعکوسی وجود داردو هرچه تحمل پریشانی روانشناختی بالاتر باشد فردپریشانی کمتری راتجربه میکند. بنابراین به نظر میرسد برای برخورداری از سلامت روان بالاتر در این بیماران باید به ارتقا تحمل پریشانی آنان توجه کرد.
روش ها: این یک مطالعه مقطعی است. نمونه ها شامل200 کودک مبتلا به دیابت مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان علی ابن ابی طالب (ع) شهر زاهدان و دارای معیار های ورود بود. ابزار گرداوری داده ها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه های پریشانی روانشناختی کسلر و تحمل پریشانی Gaher بود که به روش مصاحبه با کودک تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 27 و با استفاده از شاخص های توصیفی (میانگین، انحراف معیار، درصد) و استنباطی (ضرایــب همبســتگی خطــی پیرســن) تحلیل شدند.
یافته ها: از کل افراد مورد مطالعه 6/52 % دخترو میانگین زمان ابتلا در افراد 6/22 ماه بود. بین پریشانی روانشناختی و تحمل پریشانی روانشناختی ارتباط معنادار دیده شد (65/0 - = r 001/0 > p).
نتیجه گیری: یافته نشان داد بین پریشانی روانشناختی و تحمل پریشانی همبستگی معنادارومعکوسی وجود داردو هرچه تحمل پریشانی روانشناختی بالاتر باشد فردپریشانی کمتری راتجربه میکند. بنابراین به نظر میرسد برای برخورداری از سلامت روان بالاتر در این بیماران باید به ارتقا تحمل پریشانی آنان توجه کرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
