دوره 13، شماره 2 - ( 6-1399 )
جلد 13 شماره 2 صفحات 226-209 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sotoudeheian S, Shirazi Rumenan B. Investigating the relationship between ground-level particulate matter and aerosol optical depth during dust storm episodes: a case study of Tehran. ijhe 2020; 13 (2) :209-226
URL: http://ijhe.tums.ac.ir/article-1-6412-fa.html
URL: http://ijhe.tums.ac.ir/article-1-6412-fa.html
ستوده یان سعید، شیرازی رومنان بهناز. بررسی رابطه موجود میان غلظت ذرات معلق و عمق اپتیکی آلاینده ها طی دوره های گردوغبار: مطالعه موردی در شهر تهران. سلامت و محیط زیست. 1399; 13 (2) :209-226
1- شهرداری تهران، تهران، ایران ، saeed_sotodian@yahoo.com
2- شهرداری تهران، تهران، ایران
2- شهرداری تهران، تهران، ایران
چکیده: (1834 مشاهده)
زمینه و هدف: طی سالیان گذشته، آلودگی هوا و افزایش سطح ذرات معلق (PMs) به یک معضل اصلی بهداشت در کلانشهر تهران بدل شده است. هزینه بالای احداث و نگهداری ایستگاه های پایش آلودگی هوا، امکان دستیابی به یک پوشش مکانی-زمانی مناسب از داده های PM را دشوار نموده است. در این راستا، استفاده از داده های سنجش از دور مانند عمق اپتیکی آلاینده ها (AOD) می تواند به عنوان روشی سریع و اقتصادی به منظور برطرف نمودن موانع موجود به‌کار گرفته شود.
روش بررسی: با توجه به ضعف رابطه خطی خام تک متغیره PM10-AOD در شرایط عادی، در تحقیق پیشرو رابطه مذکور برای بازه های زمانی وقوع پدیده گردوغبار طی سال های 2007 تا 2010 میلادی در تهران مورد بررسی قرار گرفته است. از داده های ماهواره ای با دقت مکانی km 3 و km 10 استخراج شده از سنجنده MODIS به منظور برازش مدل ها استفاده شده است.
یافته‌ها: بهترین عملکرد مدل تک متغیره مربوط به شعاع km 3 استخراج AOD و متوسط روزانه PM10 است (0/55r=). استفاده از متغیرهای کمکی هواشناسی و توسعه مدل رگرسیون خطی چند متغیره سبب بهبود عملکرد مدل گردیده است (0/64r=). همچنین مدل نهایی توانایی پیش بینی غلظت های بالای PM10 در دوره های گردوغبار را داراست.
نتیجه گیری: در مجموع، رابطه خطی خام تک متغیره میان PM10 و AOD در دوره های گردوغبار قوی تر از رابطه مذکور در شرایط عادی بوده و این امر نشان می دهد همبستگی بالاتری میان AOD و PM10 ناشی از گردوغبار ‒نسبت به ذرات معلق ناشی از منابع دیگر‒وجود دارد. همچنین مدل نهایی توسعه داده شده می تواند به منظور پیش بینی روزانه PM10 در دوره های گردوغبار به‌کار گرفته شود.
روش بررسی: با توجه به ضعف رابطه خطی خام تک متغیره PM10-AOD در شرایط عادی، در تحقیق پیشرو رابطه مذکور برای بازه های زمانی وقوع پدیده گردوغبار طی سال های 2007 تا 2010 میلادی در تهران مورد بررسی قرار گرفته است. از داده های ماهواره ای با دقت مکانی km 3 و km 10 استخراج شده از سنجنده MODIS به منظور برازش مدل ها استفاده شده است.
یافته‌ها: بهترین عملکرد مدل تک متغیره مربوط به شعاع km 3 استخراج AOD و متوسط روزانه PM10 است (0/55r=). استفاده از متغیرهای کمکی هواشناسی و توسعه مدل رگرسیون خطی چند متغیره سبب بهبود عملکرد مدل گردیده است (0/64r=). همچنین مدل نهایی توانایی پیش بینی غلظت های بالای PM10 در دوره های گردوغبار را داراست.
نتیجه گیری: در مجموع، رابطه خطی خام تک متغیره میان PM10 و AOD در دوره های گردوغبار قوی تر از رابطه مذکور در شرایط عادی بوده و این امر نشان می دهد همبستگی بالاتری میان AOD و PM10 ناشی از گردوغبار ‒نسبت به ذرات معلق ناشی از منابع دیگر‒وجود دارد. همچنین مدل نهایی توسعه داده شده می تواند به منظور پیش بینی روزانه PM10 در دوره های گردوغبار به‌کار گرفته شود.
واژه‌های کلیدی: ذرات معلق، عمق اپتیکی آلاینده‌ها، طوفان‌های گردوغبار، مدل رگرسیون خطی چند متغیره، سنجنده مادیس
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
