دوره 7، شماره 2 - ( 6-1390 )                   جلد 7 شماره 2 صفحات 29-25 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Garedaghi Y, Bahavarnia S. Seroepidemiology of Human Hydatidosis by ELISA Method in East-Azarbaijan Province in Iran in Year 2009. irje 2011; 7 (2) :25-29
URL: http://irje.tums.ac.ir/article-1-48-fa.html
قره داغی یعقوب، بهاورنیا سید رضی. سرو اپیدمیولوژی هیداتیدوزیس انسانی در استان آذربایجان شرقی با روش ELISA در سال 1388. مجله اپیدمیولوژی ایران. 1390; 7 (2) :25-29

URL: http://irje.tums.ac.ir/article-1-48-fa.html


چکیده:   (11650 مشاهده)
مقدمه و اهداف: هدف از این مطالعه بررسی سرواپیدمیولوژیک کیست هیداتید انسانی با روش الایزا در استان آذربایجان شرقی است.
 روش کار: با توجه به نتایج بدست آمده از مطالعات قبلی حجم نمونه 1500 نفر بدست آمد. روش کار بدین ترتیب بود که ابتدا از تمام افراد مورد مطالعه پس از تکمیل پرسشنامه، نمونه خون گرفته شد و سرم تمام افراد در رقت 1:400 با آزمون الایزا آزمایش شد.
نتایج: نتایج بدست آمده نشان داد که از مجموع افراد مورد مطالعه، 19 نفر (28/1 درصد) با آزمون الایزا واکنش مثبت نشان دادند. از این افراد، 8 نفر (93/0 درصد) از جمعیت شهری، 11 نفر (8/1 درصد) از جمعیت روستائی بودند. همچنین 76/1 درصد زنان و 83/0 درصد مردان جمعیت تحت مطالعه با این روش مثبت بودند و بیشترین درصد آلودگی در گروه سنی 40-30 (66/1 درصد) مشاهده شد. براساس این مطالعه میان درصد آلودگی به کیست هیداتید در میان زنان و مردان اختلاف معنی‌داری وجود نداشت. همچنین اختلاف درصد آلودگی گروه سنی سی تا چهل سال با گروه‌های سنی دیگر معنی‌دار نبود. همچنین بین درصد آلودگی به کیست هیداتید و جمعیت شهری و روستائی اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج بدست آمده از این تحقیق بیشترین درصد آلودگی در شهرستان سراب (17/2 درصد) بدست آمد. علت این اختلاف این است که بیشترین جمعیت روستائی استان که به امرکشاورزی و دامداری مشغول هستند در این شهرستان متمرکزند.
متن کامل [PDF 226 kb]   (3119 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1388/10/30 | پذیرش: 1389/8/1 | انتشار: 1392/5/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله اپیدمیولوژی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb