دوره 10، شماره 2 - ( دوره 10، شماره 2 1393 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 61-56 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Izadi S, Nikseresht A, Poursadeghfard M. Epidemiology of Multiple Sclerosis in Fars Province. irje 2014; 10 (2) :56-61
URL: http://irje.tums.ac.ir/article-1-5240-fa.html
ایزدی صادق، نیک سرشت علیرضا، پورصادق فرد مریم. مالتیپل اسکلروز در شهرستان‌های استان فارس: مطالعه مقطعی. مجله اپیدمیولوژی ایران. 1393; 10 (2) :56-61

URL: http://irje.tums.ac.ir/article-1-5240-fa.html


1- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
2- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
3- دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز ، poursadegh@sums.ac.ir
چکیده:   (9888 مشاهده)

مقدمه و اهداف: مالتیپل اسکلروز، بیماری مزمن پیشرونده‌ای است که ناتوانی‌های بسیاری را برای فرد ایجاد می‌نماید. بررسی توزیع آن در مناطق مختلف سرنخ‌های خوبی را از لحاظ تأثیر عوامل محیطی، ژنتیکی و نژادی فراهم می‌کند. به همین دلیل، مطالعه اپیدمیولوژی آن به عنوان یکی از مباحث مهم در مطالعه‌های جدید قرار گرفته است.

روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی برای بررسی شیوع این بیماری در مناطق مختلف جغرافیایی استان فارس انجام شد. در مرحله اول یازده شهرستان بزرگ استان فارس به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند و در مرحله دوم طبقه بندی بیماران بر اساس سیر بالینی انجام شد که شامل 5 زیر گروه عود کننده فروکش کننده، نوع کلینیکی ایزوله، عود کننده پیشرونده، پیشرونده اولیه و پیشرونده ثانویه بودند.

نتایج: از مجموع تعداد 2535 بیمار، 523 (6/20 درصد) نفر مرد و 2012 (4/79 درصد) نفر زن بودند. شیوع بیماری در استان فارس 3/54 نفر در هر صد هزار نفر جمعیت برآورد شد. در هر دو گروه جنسی، شهرستان شیراز بیش‌ترین و شهرستان فیروزآباد کم‌ترین شیوع را داشت. در کل استان و هرکدام از یازده شهرستان بررسی شده نیز بیش‌ترین شیوع مربوط به نوع کلینیکی عود کننده فروکش کننده بود.

نتیجه‌گیری: شهرستان‌های استان فارس از نظر شیوع مالتیپل اسکلروز جزء مناطق با خطر متوسط تا بالا به شمار می‌روند و درصد بیش‌تری از بیماران را زنان تشکیل می‌دهند. در این استان، بیش‌ترین نوع ثبت شده بیماری مربوط به زیر گروه عود کننده فروکش کننده (71 درصد) و پس از آن نوع کلینیکی ایزوله (22 درصد) می‌باشد.

متن کامل [PDF 317 kb]   (4492 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1393/9/1 | پذیرش: 1393/9/1 | انتشار: 1393/9/1

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله اپیدمیولوژی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb