مقدمه و اهداف: ایران از نظر جغرافیای جانوری بهطور کلاسیک در منطقهی پالهآرکتیک قرار دارد، اما مناطق جنوبی ایران از نظر جغرافیایی، فون و فلور با سایر مناطق ایران تفاوتهایی دارد. امروزه با فراهم شدن تکنولوژی و لزوم مقایسه شیوع بیماریها در مناطق برای ارایه الگوهای اپیدمیولوژیک، لازم دانستیم تا حدود مناطق شبه گرمسیری با دقت بیشتری تعیین شود.
روش کار: نقشه رقومی تقسیمات سیاسی ایران به عنوان نقشه پایه مورد استفاده قرار گرفت. اطلاعات هواشناسی شامل دمای متوسط سالانه مناطق و وجود یا عدم وجود پرندگان، خزندگان و جوندگان و ناقلان مهم مناطق و بیماریهای گرمسیری جمعآوری شده و در سامانه اطلاعات جغرافیایی سازماندهی شدند و با استفاده از روشهای زمین آمار احتمال پراکندگی آنها در کشور محاسبه و در نهایت نقشههایی تجمیع فراوانیهای یاد شده تهیه و با توجه به احتمالات مختلف تهیه و دو لایه با بهترین حدود با توجه به تعاریف قبلی اپیدمیولوژیک ارایه شد.
یافتهها: با توجه به لایهها بین 125-113 شهرستان کشور از 8 استان در مناطق جغرافیای جانوری شبه گرمسیری قرار دارند که 3 شهرستان بهطور بارزی ویژگیهایی شبیه منطقه ایندومالاین دارند. جدول شهرستانهایی که در حدود مناطق شبه گرمسیری قرار میگیرند، نقشه مناطق فوق ارایه شد و نقشه رقومی مورد نظر برای استفاده کاربران در سایت انجمن اپیدمیولوژیستهای ایران ارایه میشود.
نتیجه گیری: هرچند ایران در منطقه پالهآرکتیک قرار دارد، اما حدودی از مناطق شبه گرمسیری در آن دیده میشود که تعیین دقیق آن برای ارایه الگوهای بیماری لازم است و این مطالعه نخستین گامها برای تعیین نقشه یاد شده را برداشته است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |