دوره 4، شماره 4 - ( 10-1392 )
جلد 4 شماره 4 صفحات 204-196 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Alipour A, Hossein Z, Seyyed Naser E, Hassan A. The impact of group cognitive behavioral therapy on the disease severity and mental health of psoriasis patients. jdc 2013; 4 (4) :196-204
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5051-fa.html
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5051-fa.html
علی‌پور احمد، زارع حسین، عمادی سیدناصر، عبدالله‌زاده حسن. تأثیر درمان شناختی رفتاری گروهی بر شدت بیماری و سلامت روان مبتلایان به پسوریازیس. پوست و زیبایی. 1392; 4 (4) :196-204
احمد علی‌پور1 
، حسین زارع1 ، سیدناصر عمادی* 2، حسن عبدالله‌زاده1
، حسین زارع1 ، سیدناصر عمادی* 2، حسن عبدالله‌زاده1
1- گروه روان‌شناسی
2- گروه پوست ،naseremad@yahoo.com
2- گروه پوست ،
چکیده: (17556 مشاهده)
زمینه و هدف: پسوریازیس یک بیماری مزمن است که باعث بدشکلی و ناتوانی‌هایی در بیمار می‌شود. درباره‌ی مداخلات روان‌شناختی تأثیرگذار بر این بیماری اطلاعات کمی وجود دارد. هدف این تحقیق بررسی تأثیر درمان شناختی رفتاری گروهی بر علائم جسمانی (شدت، سطح بیماری و میزان خارش) و سلامت روان بیماران پسوریازیس است.
روش اجرا: روش تحقیق نیمه‌تجربی به‌صورت پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه شاهد و دوره‌ی پیگیری است. بیست بیمار پسوریازیس در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. روی ده بیمار پسوریازیس به‌عنوان گروه آزمایش درمان شناختی رفتاری گروهی در 12 جلسه اجرا شد. بیماران دو گروه ابزار‌های Psoriasis Area Severity Index (PASI) برای ارزیابی شدت پسوریازیس، سلامت عمومی (GHQ) و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به خارش (ItchyQoL) را پر کردند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که روش درمان شناختی رفتاری گروهی در بهبود علائم جسمانی پسوریازیس (شدت، وسعت و میزان خارش) تأثیری نداشته است، اما این روش درمانی در بهبود وضعیت روان‌شناختی بیماران تأثیرگذار است. درمان، رفتاری شناختی سلامت عمومی بیماران را بهبود بخشیده است. تفاوت دو گروه در تحلیل کوواریانس چند متغیری برای ابعاد سلامت عمومی شامل اضطراب و بی‌خوابی (اندازه‌ی اثر: 45/0 و 04/0=P)، افسردگی (اندازه‌ی اثر: 25/0 و 044/0=P)، نشانه‌های جسمانی (اندازه‌ی اثر: 28/0 و
معناداری: 033/0=P) و کارکرد اجتماعی (اندازه‌ی اثر: 41/0 و معناداری: 03/0=P) معنادار است.
نتیجه‌گیری: هرچند براساس نتایج درمان شناختی رفتاری به‌طور مستقیم تأثیری بر کاهش علائم جسمانی پسوریازیس نداشته، اما تأثیرگذاری این روش بر علائم روان‌شناختی بیماران به‌عنوان نقش میانجی در شروع، تشدید و عود بیماری قابل توجه است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
