Ghasemi Z, Falahati M, Zaini F, Ghaffarpour G H, Ahmadi F, Eskandari S E. Causative agents of tinea unguium in Razi Hospital, Tehran, Iran in 2010 and 2011. jdc 2015; 6 (2) :79-84
URL:
http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5120-fa.html
قاسمی زینب، فلاحتی مهربان، زینی فریده، غفارپور غلامحسین، احمدی فرزانه، اسکندری سیدابراهیم. عوامل ایجادکنندهی کچلی ناخن در افراد مراجعهکننده به بیمارستان رازی تهران در سالهای 1389 و 1390. پوست و زیبایی. 1394; 6 (2) :79-84
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5120-fa.html
1- گروه انگلشناسی و قارچشناسی، دانشکدهی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- گروه انگلشناسی و قارچشناسی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
3- گروه پوست، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
4- گروه آمار زیستی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
5- مرکز آموزش و پژوهش بیماریهای پوست و جذام، دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده: (7520 مشاهده)
زمینه و هدف: کچلی ناخن یک بیماری شایع با انتشار جهانی است. این بیماری بیشتر در بالغین دیده میشود و سیستم ایمنی بیمار نقش مهمی در ایجاد آن دارد. در میان عوامل درماتوفیتی، ترایکوفیتون روبروم و ت. اینتردیجیتال از شایعترین عوامل ایجادکنندهی این بیماری هستند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی فراوانی عوامل ایجادکنندهی کچلی ناخن در مراجعان به آزمایشگاه قارچشناسی بیمارستان رازی تهران بود.
روش اجرا: در این مطالعهی مقطعی، 700 نمونه ناخن دیسترفیشده از طریق انجام آزمایش مستقیم و کشت مورد بررسی قرار گرفتند. برای آزمایش مستقیم نمونهها با هیدروکسید پتاسیم 20% بررسی شدند. همچنین، نمونهها روی محیط سابورو دکستروز آگارحاوی کلرامفنیکل و سیکلوهگزامید (Scc) کشت داده شدند. برای شناسایی انواع درماتوفیتها از آزمایشهای تکمیلی استفاده شد. برای نمایش فراوانی و فراوانی نسبی درماتوفیتها در گروههای مختلف از جدول و برای تحلیل آماری دادهها از آزمونهای مربع کای و دقیق فیشر استفاده شد.
یافتهها: در این بررسی، در 53 مورد از 700 نمونه ناخن مشکوک به کچلی ناخن (6/7%)، درماتوفیت جدا شد که 38 مورد آن مربوط به مردان بود. شایعترین شکل بالینی در این مطالعه، شکل زیر ناخنی انتهایی (DSO) Distal Subungual Onychomycosis (2/79%) بود. شایعترین درماتوفیت جداشده، ت. اینتردیجیتال با 6/39% و پس از آن، ت. روبروم با 7/37% بود. از 53 درماتوفیت جداشده 47 مورد مربوط به ناخنهای پا، 4 مورد مربوط به ناخنهای دست و 2 مورد مشترکاً مربوط به ناخنهای دست و پا بود. نوزده نفر از بیماران مبتلا به کچلی ناخن، به بیماریهای زمینهای نیز مبتلا بودند که بیشترین بیماری زمینهای مشاهدهشده در این بررسی، بیماری قلبی ـ عروقی (3/26%) بود.
نتیجهگیری: کچلی ناخن یک بیماری با انتشار جهانی است، بنابراین شناخت میکروارگانیسمهای ایجادکننده و عوامل مستعدکنندهی این بیماری برای ادارهی بهتر بیماران لازم است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1394/6/10 | پذیرش: 1394/6/10 | انتشار: 1394/6/10