دوره 10، شماره 3 - ( پاییز 98، دوره 10، شماره‌ی 3 1398 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 160-148 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sajadi E, Jabalameli S. The effect of group positive psychotherapy on social competence of women candidates for cosmetic rhinoplasty. jdc 2019; 10 (3) :148-160
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5405-fa.html
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5405-fa.html
سجادی الناز، جبل‌عاملی شیدا. تأثیر روان‌درمانی مثبتنگر گروهی بر شایستگی اجتماعی زنان متقاضی جراحی زیبایی بینی. پوست و زیبایی. 1398; 10 (3) :148-160
الناز سجادی1 
، شیدا جبل‌عاملی* 2
، شیدا جبل‌عاملی* 2
1- گروه روان‌شناسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایران
2- گروه روان‌شناسی، واحد نجف آباد،دانشگاه آزاد اسلامی،نجف‌آباد، ایران ،sh.jabalameli@yahoo.com
2- گروه روان‌شناسی، واحد نجف آباد،دانشگاه آزاد اسلامی،نجف‌آباد، ایران ،
چکیده: (3407 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان‌درمانی مثبتنگر گروهی بر شایستگی اجتماعی در زنان متقاضی جراحی زیبایی بینی در شهر اصفهان بود.
روش اجرا: پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی به‌صورت پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه شاهد بود و از روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد. از جامعه‌ی آماری پژوهش شامل زنان متقاضی جراحی زیبایی بینی مراجعه‌کننده به مراکز مربوطه در سه‌ماهه‌ی سوم (مهر، آبان و آذر) سال 1397، تعداد 50 نفر انتخاب شدند. بعد از پاسخ به پرسشنامهی کفایت اجتماعی، 30 نفر که پایین‌ترین نمرات را به‌دست آورده بودند، انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس مداخلات مثبتنگر گروهی بر روی گروه آزمایش طی 10 جلسه 2 ساعته براساس پروتکل درمانی Rashid (2015) اجرا شد. پس از آن، از شرکت‌کنندگان هر دو گروه خواسته شد مجدداً به سؤالات پرسشنامهی کفایت اجتماعی پاسخ دهند. درنهایت داده‌ها با استفاده از نسخه‌ی 23 نرم‌افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که روان‌درمانی مثبتنگر گروهی موجب افزایش شایستگی اجتماعی در مقیاس کلی و ابعاد آن در زنان متقاضی جراحی زیبایی در شهر اصفهان در گروه آزمایش در مرحله‌ی پس‌آزمون شده است و این تغییرات ازنظر آماری معنادار هستند (01/0P<).
نتیجه‌گیری: می‌توان از روش روان‌درمانی مثبتنگر گروهی به‌عنوان یک روش مداخله‌ای و درمانی برای زنان متقاضی جراحی زیبایی بینی به‌منظور بهبود شایستگی اجتماعی استفاده نمود.
روش اجرا: پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی به‌صورت پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه شاهد بود و از روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد. از جامعه‌ی آماری پژوهش شامل زنان متقاضی جراحی زیبایی بینی مراجعه‌کننده به مراکز مربوطه در سه‌ماهه‌ی سوم (مهر، آبان و آذر) سال 1397، تعداد 50 نفر انتخاب شدند. بعد از پاسخ به پرسشنامهی کفایت اجتماعی، 30 نفر که پایین‌ترین نمرات را به‌دست آورده بودند، انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس مداخلات مثبتنگر گروهی بر روی گروه آزمایش طی 10 جلسه 2 ساعته براساس پروتکل درمانی Rashid (2015) اجرا شد. پس از آن، از شرکت‌کنندگان هر دو گروه خواسته شد مجدداً به سؤالات پرسشنامهی کفایت اجتماعی پاسخ دهند. درنهایت داده‌ها با استفاده از نسخه‌ی 23 نرم‌افزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که روان‌درمانی مثبتنگر گروهی موجب افزایش شایستگی اجتماعی در مقیاس کلی و ابعاد آن در زنان متقاضی جراحی زیبایی در شهر اصفهان در گروه آزمایش در مرحله‌ی پس‌آزمون شده است و این تغییرات ازنظر آماری معنادار هستند (01/0P<).
نتیجه‌گیری: می‌توان از روش روان‌درمانی مثبتنگر گروهی به‌عنوان یک روش مداخله‌ای و درمانی برای زنان متقاضی جراحی زیبایی بینی به‌منظور بهبود شایستگی اجتماعی استفاده نمود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
