روش بررسی: چهار گروه 5 تایی از اباتمنتهای تیتانیومی پیشساخته معمول، اباتمنتهای تمام زیرکونیایی پیشساخته، اباتمنتهای زیرکونیایی با ناحیه اتصال تیتانیومی، و اباتمنتهای زیرکونیایی Copy-milled انتخاب شد. اباتمنتها پس از اتصال به ایمپلنت با نیروی Ncm 24 توسط Torque Wrench محکم شدند و با زاویه 30 درجه در جیگ مانت شدند. سپس تحت نیرو تا نقطه شکست قرارگرفتند. نیروی شکست و نوع شکست در نمونهها اندازهگیری و ثبت گردید و پس از بررسی توزیع نرمال دادهها، با استفاده از آزمون One-Way-ANOVA مورد بررسی قرار گرفتند.
یافتهها: میانگین مقاومت به شکست اباتمنتهای مختلف در چهار گروه مورد بررسی بین 426 تا 688 نیوتن متفاوت بود ولی تفاوت معنیداری وجود نداشت (14/0=P). از نظر نوع شکست، به جز گروه پیشساخته زیرکونیایی که به صورت شکست تنه اباتمنت بود در سایر گروهها شکست در تنه دیده نشد و بیشتر به صورت شکست یا خمش پیچ رخ داد.
نتیجهگیری: با درنظر گرفتن محدودیتهای مطالعه، استفاده از اباتمنتهای زیرکونیایی به اشکال مختلف، در قطر متوسط نمیتواند تاثیر معنیداری بر مقاومت شکست آن در مقایسه با اباتمنتهای پیشساخته تیتانیومی داشته باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |