روش بررسی: برای انجام این پژوهش cross-sectionalاز بیمارانی که در بخش پروتز ثابت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران تحت درمان با بریج قرار داشتند قالب اولیه گرفته شده و از روی کست نوع ریج بیمار مشخص گردید.57 کست تشخیصی و درکل 73 پانتیک مورد بررسی قرار گرفت. در انتها نیز بریج گلیز شده و آماده تحویل به بیمار مورد مطالعه قرار گرفته و ابتدا مطابق تعاریف موجود نوع طرح پانتیک مشخص شد و بعد داخل ریتینر و درسطح بافتی پانتیک یک لایه fit checkers گذاشته و در دهان بیمار قرار گرفت تا بدین ترتیب شکل ناحیه تماس بافتی ثبت گردد.
یافتهها: شایعترین طرح مورد استفاده در پانتیکها، Modified Ridge Lap با فروانی 2/93% بود. از لحاظ کانتور ریج بیدندانی با توجه به طبقهبندی siebert 2/45% ریجها بدون نقص کانتور ونرمال، 2/19% کلاس I، 2/8 % کلاس II و 4/27% کلاس III بودند. در بررسی صحت شکل ناحیه تماس بافتی پانتیکها، در مجموع، شکل ناحیه تماس بافتی 4/27% از پانتیکهای ارایه شده مطابق با تعاریف موجود درست بود، بنابراین 6/72% موارد به صورت نادرست طراحی و ساخته شده بودند.
بحث و نتیجهگیری: آمار بالای شکل نادرست ناحیه تماس بافتی پانتیکها بیانگر عدم آگاهی و یا نبود دقت در مراحل طراحی و ساخت پانتیکها میباشد که برای رفع این مشکلات توجه بیشتر به آموزش و تاکید در این زمینه به دانشجویان و تکنسینهای لابراتوار توصیه میگردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |