دوره 25، شماره 2 - ( 1-1391 )
جلد 25 شماره 2 صفحات 84-77 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Alikhasi M, Monzavi A, Siadat H, Fathi B. Accuracy of implant transfer with open-tray and closed-tray impression techniques and surface detail reproduction of the tooth during impression. jdm 2012; 25 (2) :77-84
URL: http://jdm.tums.ac.ir/article-1-31-fa.html
URL: http://jdm.tums.ac.ir/article-1-31-fa.html
علی‌خاصی مرضیه، منزوی عباس، سیادت حکیمه، فتحی بی‌تا. تعیین دقت ثبت ایمپلنت در دو روش تری باز و تری بسته و تعیین ثبت جزئیات سطح دندان حین این قالبگیری. مجله دندانپزشکی. 1391; 25 (2) :77-84
مرضیه علی‌خاصی1 
، عباس منزوی2 ، حکیمه سیادت3 ، بی‌تا فتحی* 4
، عباس منزوی2 ، حکیمه سیادت3 ، بی‌تا فتحی* 4
1- مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- مرکز تحقیقات لیزر در دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- گروه آموزشی اندودنتیکس دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- مرکز تحقیقات لیزر در دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
3- مرکز تحقیقات دندانپزشکی دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
4- گروه آموزشی اندودنتیکس دانشگاه علوم پزشکی تهران
چکیده: (7445 مشاهده)
زمینه و هدف: قرارگیری ایمپلنت‌ها به صورت غیرفعال و بدون استرس در محل خود از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه دقت ابعادی و زاویه‌ای 2 تکنیک قالبگیری تری باز و تری بسته به وسیله ماده قالبگیری پلیاتر و نیز دقت ثبت جزئیات سطحی دندان حین قالبگیری از ایمپلنت‌های دندانی مورد بررسی قرار گرفت
روش بررسی: یک مدل فلزی با دو ایمپلنت در ناحیه دندان پرمولر دوم و مولر اول ماگزیمم و یک دندان با سطح شیاردار در ناحیه دندان مولر اول سمت مقابل جهت بررسی ثبت جزئیات در نظر گرفته شد. 27 قالب پلیاتر (با قوام متوسط) از این مدل (9 عدد به صورت تری باز و 9 عدد به صورت تری بسته و 9 عدد بعد از باز کردن کوپینگ‌های قالبگیری) گرفته شد. قالب‌ها با استفاده از گچ نوع 4 ریخته شد. ثبات ابعادی با استفاده از دستگاه Coordinate Measuring Machine (CMM) و ثبت جزئیات قالب‌ها با استفاده از دستگاه Video Measuring Machine (VMM) ارزیابی شد. نتایج حاصله آنالیز و با استفاده از آزمون T-test و One-way ANOVAمقایسه شدند.
یافته‌ها: بین دو تکنیک تری باز و تری بسته از لحاظ آماری تفاوت قابل توجهی در ثبات ابعادی وجود داشت (001/0P<). به علاوه تفاوت معنی‌داری در ثبت جزئیات بین قالبگیری به روش باز و بسته و قالبگیری با و بدون وجود ایمپلنت‌ها مشاهده نشد (05/0P>).
نتیجه‌گیری: دقت قالبگیری با استفاده از تکنیک تری باز بیش از تری بسته ثبت گردید. وجود ایمپلنت یا عدم وجود آن در ثبت جزئیات سطحی دندان اهمیت چندانی نداشت.
روش بررسی: یک مدل فلزی با دو ایمپلنت در ناحیه دندان پرمولر دوم و مولر اول ماگزیمم و یک دندان با سطح شیاردار در ناحیه دندان مولر اول سمت مقابل جهت بررسی ثبت جزئیات در نظر گرفته شد. 27 قالب پلیاتر (با قوام متوسط) از این مدل (9 عدد به صورت تری باز و 9 عدد به صورت تری بسته و 9 عدد بعد از باز کردن کوپینگ‌های قالبگیری) گرفته شد. قالب‌ها با استفاده از گچ نوع 4 ریخته شد. ثبات ابعادی با استفاده از دستگاه Coordinate Measuring Machine (CMM) و ثبت جزئیات قالب‌ها با استفاده از دستگاه Video Measuring Machine (VMM) ارزیابی شد. نتایج حاصله آنالیز و با استفاده از آزمون T-test و One-way ANOVAمقایسه شدند.
یافته‌ها: بین دو تکنیک تری باز و تری بسته از لحاظ آماری تفاوت قابل توجهی در ثبات ابعادی وجود داشت (001/0P<). به علاوه تفاوت معنی‌داری در ثبت جزئیات بین قالبگیری به روش باز و بسته و قالبگیری با و بدون وجود ایمپلنت‌ها مشاهده نشد (05/0P>).
نتیجه‌گیری: دقت قالبگیری با استفاده از تکنیک تری باز بیش از تری بسته ثبت گردید. وجود ایمپلنت یا عدم وجود آن در ثبت جزئیات سطحی دندان اهمیت چندانی نداشت.
واژه‌های کلیدی: قالبگیری، ایمپلنت، پلیاتر، دقت، ثبت
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
