دوره 32، شماره 1 - ( 4-1398 )
جلد 32 شماره 1 صفحات 51-40 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Davari A, Daneshkazemi A, Frahat F, Kohestani F. Effect of different synthetic matrix metalloproteinase inhibitors on composite-dentin microtensile bond strength durability. jdm 2019; 32 (1) :40-51
URL: http://jdm.tums.ac.ir/article-1-5868-fa.html
URL: http://jdm.tums.ac.ir/article-1-5868-fa.html
داوری عبدالرحیم، کاظمی علیرضا دانش، فراهت فرناز، کوهستانی فاطمه. بررسی تأثیر مهار کننده‌های مصنوعی ماتریکس متالوپروتئینازها بر روی دوام استحکام باند ریزکششی کامپوزیت به عاج. مجله دندانپزشکی. 1398; 32 (1) :40-51
عبدالرحیم داوری1 
، علیرضا دانش کاظمی2 ، فرناز فراهت3 ، فاطمه کوهستانی* 4
، علیرضا دانش کاظمی2 ، فرناز فراهت3 ، فاطمه کوهستانی* 4
1- استاد گروه آموزشی دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران؛ عضو مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت دهان و دندان، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
2- دانشیارگروه آموزشی دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران؛ عضو مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت دهان و دندان، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
3- استادیار گروه آموزشی دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
4- دستیار تخصصی گروه آموزشی دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
2- دانشیارگروه آموزشی دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران؛ عضو مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت دهان و دندان، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
3- استادیار گروه آموزشی دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
4- دستیار تخصصی گروه آموزشی دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
چکیده: (2968 مشاهده)
زمینه و هدف: علیرغم افزایش تقاضای ترمیم‌های هم رنگ دندان مانند کامپوزیت، ایجاد باند با ثبات کامپوزیت با عاج همچنان چالشی در دندانپزشکی می‌باشد. فعال شدن پروتئازهای عاجی از دلایل از دست رفتن باند می‌باشد. هدف این مطالعه تعیین بهترین ماده پیش درمانی عاج پس از اسید اچ جهت مهار آنزیم‌های ماتریکس متالوپروتئیناز جهت افزایش ثبات باند رزین عاج بود.
روش‌بررسی: پس از جمع آوری 24 مولر سوم بدون پوسیدگی، از عاج زیر DEJ استفاده شد. پس از اسید اچ دو نوع ماده شامل کلرهگزیدین 2% (CHX)، کربودی ایمید 3/0 مول(EDC) به مدت 60 ثانیه و آب (گروه کنترل) به کار رفت. سپس در تمام نمونه‌ها از باندینگ Single bondاستفاده و با کامپوزیت XT Filtek Z250 ترمیم شدند. تعداد 48 نمونه برش عاجی از دندان‌ها حاصل و نمونه‌ها به سه گروه CHX و EDCو کنترل که هر گروه به دو زیر گروه 8n= (جمعاً 6 گروه) تقسیم شدند. نیمی از نمونه‌ها فوراً و نیمی پس از 6 ماه، تحت تست استحکام باند ریزکششی قرار گرفتند. سپس نمونه‌ها زیر استریومیکروسکوپ و میکروسکوپ الکترونی ارزیابی شدند. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار SPSS23 و آزمون‌های تحلیل واریانس دو طرفه و مقایسه‌های چندگانه توکی و T زوجی انجام شد و 05/0>P به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین استحکام باند کششی فوری گروه‌ها (CHX-EDC - کنترل) تفاوت آماری معنی‌داری نداشت (97/0P=). میانگین استحکام باند کششی پس از 6 ماه CHX و EDCتفاوت معنی‌داری با کنترل داشتند (0/001P≤). در مقایسه استحکام باند فوری و پس از 6 ماه تنها در گروه EDC استحکام باند فوری و پس از 6 ماه تفاوت معنی‌داری نداشت (0/64P=).
نتیجه‌گیری: محلول‌های CHX و EDC تآثیری بر استحکام باند فوری نداشتند. در CHX پس از 6 ماه کاهش استحکام باند مشاهده شد. اما EDC باعث ثبات استحکام باند پس از 6 ماه شد.
واژه‌های کلیدی: لایه هیبرید، آنزیم‌های ماتریکس متالوپروتئیناز، استحکام باند ریزکششی، کلرهگزیدین، کربودی ایمید
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
