پروتزهای بالا برنده کام در مواردی به کار می روند که آناتومی کام نرم سالم و بی عیب است ولی بیمار به دلیل غیر کارا بودن کام نرم مشکل گفتاری دارد و امکان انجام جراحی نیز برای وی وجود ندارد. هدف از کاربرد این پروتزها، بالا بردن کام نرم تا سطح طبیعی بالا رفتن کام می باشد تا بتوان همایش کامی-حلقی را برقرار ساخت. طرح این پروتزها بایستی براساس حداکثر گیر باشد تا بتوان بدون جابجا شدن پروتز، کام را در موقعیت جدید نگهداشت. روشهای مختلفی برای ساخت این وسیله وجود دارد که در این مقاله به آنها اشاره شده است.