فصلنامه

زمینه و هدف: امروزه سرمایه‌های فکری و اجتماعی به‌عنوان دارایی‌های ناملموس ودانش‌محور،ازعوامل اصلی موفقیت سازمان‌ها محسوب می‌شوند. از طرفی،مدیریت دانش فرآیندی است که به سازمان‌ها در تولیدثروت از دانش، سرمایه فکری و اجتماعی کمک می‌کند. پژوهش حاضرباهدف تعیین سهم پیش‌بینی کنندگی سرمایه فکری واجتماعی برمدیریت دانش انجام شد.

مواد و روش ها:پژوهش توصیفی- تحلیلی حاضر،به صورت مقطعی در بهار 1394انجام شد.جامعه آماری کلیه کارکنان بیمارستان امام علی(ع) بود. از بین آنها 155 نفر به روش غیرتصادفی سهمیه‌ای انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از سه پرسشنامه استانداردسرمایه فکری بنتیس(42سؤال)شامل ابعاد انسانی، ساختاری،رابطه‌ای، سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال(17سؤال) شامل ابعاد ساختاری، رابطه‌ای، شناختی و مدیریت دانش لاوسون(24سؤال)گردآوری شد. داده‌هابه کمک آزمون‌ همبستگی پیرسون، نرم‌افزارSPSSنسخه22 وتکنیک معادلات ساختاری AMOSتجزیه ‌و تحلیل شد.

نتایج:71% شرکت کنندگان در مطالعه دارای مدرک کارشناسی و 40% در رده سنی کمتر از 30 سال قرار داشتند.یافته‌های پژوهش بیانگر وجود رابطه مثبت معنادار بین ابعاد سرمایه فکری و اجتماعی با مدیریت دانش بود. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که سرمایه فکری 79/0 و سرمایه اجتماعی 89/0 از تغییرات مدیریت دانش را در جهت مثبت پیش‌بینی می‌کردند. نهایتاً ابعاد ساختاری سرمایه فکری و رابطه‌ای سرمایه اجتماعی، بیشترین تأثیر مستقیم را برمدیریت دانش داشتند.

نتیجه‌گیری: با توجه به سهم سرمایه‌های فکری و اجتماعی در کاربست استراتژی مدیریت دانش، مسئولان بیمارستان می‌توانندبا سرمایه‌گذاری بیشتر بر دارایی‌های دانش‌محور، به بیمارستان در افزایش ارزش‌افزوده، بهبود عملکرد و تعالی ارائه خدمات بالینی یاری رسانند.