چکیده زمینه و هدف: با توجه به نقش مهم تعادل در انجام فعالیت‌های روزانه خصوصا در فعالیت‌های ورزشی و اهمیت شناخت عوامل موثر بر آن، مطالعه حاضر با هدف مقایسه نقش سیستم باز و بسته بینایی در کنترل تعادل پویا ورزشکاران جوان نخبه زن و مرد انجام شد. روش بررسی: برای این منظور 26 ورزشکار شناگر نخبه جوان زن و مرد به شیوه در دسترس انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند که به دو گروه تقسیم شدند و برای اطمینان از همسان بودن آنها، شاخص توده بدن محاسبه شد. هر یک از آزمودنی‌ها تست پایداری قامت را در شش کوشش 30 ثانیه‌ای با استفاده از چشم باز و چشم بسته(سه تکرار برای هر وضعیت) با فواصل استراحت 10 ثانیه بین هر کوشش اجرا کردند. شاخص‌های تعادلی در جهات قدامی- خلفی و داخلی- خارجی با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس جمع‌آوری و از آمار توصیفی میانگین و انحراف استاندارد برای توصف داده-هاو آزمون t مستقل برای مقایسه مقادیر بدست آمده در بین گروه‌ها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد حذف بینایی به میزان بیشتری باعث بدتر شدن تعادل در ورزشکاران شناگر مرد شد (001/0=p). ضمن اینکه بیشترین اختلال در حفظ پایداری قامت در وضعیت عدم استفاده از بینایی در هر دو گروه در جهت قدامی- خلفی روی داد (001/0=p). نتیجه‌گیری: از یافته های این تحقیق می توان برای طراحی تمرینات مربوط به برنامه های آمادگی ورزشکاران استفاده کرد. کلیدواژه‌ها: تعادل، بینایی، ورزشکار، کنترل |
