Soleymanpor M, Amini M T, Shirmohammadi Y, Shahnazari A. Modeling and Analyzing the Dimensions of Tourism with an Entrepreneurial Approach in Pandemic Crises (Covid 19): Mixed Method. payavard 2022; 15 (5) :446-459
URL:
http://payavard.tums.ac.ir/article-1-7128-fa.html
سلیمان پور مسلم، امینی محمدتقی، شیرمحمدی یزدان، شاه نظری علی. مدلسازی و تحلیل ابعاد گردشگری با رویکرد کارآفرینی در بحرانهای پاندمیک(کووید 19): روش پژوهش ترکیبی. پیاورد سلامت. 1400; 15 (5) :446-459
URL: http://payavard.tums.ac.ir/article-1-7128-fa.html
1- دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، m.soleymanpor@pnu.ac.ir
2- استاد گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3- دانشیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
4- استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده: (1370 مشاهده)
زمینه و هدف: با گسترش جهانی کووید 19، صنعت گردشگری با یکی از بزرگترین بحرانهای عملیاتی، تجاری و مالی خود روبرو شده است و اغلب تعاملات مبدأ-مقصد به حالت معلق درآمده و موجب تغییر دیدگاه جامعه میزبان و تغییر تعاملات آنان با گردشگران شده است. هدف پژوهش حاضر ارایه مدلی برای توسعه گردشگری در زمان بحران کووید 19 و بعد از آن میباشد.
روش بررسی: این مطالعه با بهرهگیری از رویکرد تحقیق ترکیبی(کیفی-کمّی)، انجام شد. ابتدا در روش کیفی با رویکرد داده بنیاد و مصاحبه با خبرگان دانشگاهی و مدیران و فعالان صنعت گردشگری در استانهای آذربایجان شرقی و غربی و استفاده از نمونهگیری هدفمند و نظری 18 نفر تا حد رسیدن به اشباع اطلاعاتی انتخاب شدند. دادهها با مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته جمعآوری گردید. کدگذاری دادههای مستخرج از مصاحبه ها با روشهای کدگذاری باز، محوری و گزینشی انجام شد. جهت برازش و آزمون مدل بهدستآمده در گام دوم(بخش کمّی)، از روش مدلیابی معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تأییدی بهره برده شد.
یافتهها: مدل نهایی از مجموع 66 مفهوم استخراجشده از مصاحبهها، در قالب 14 طبقه و مقوله زمینهای، شرایط علّی، شرایط مداخلهگر، راهبردها و در نهایت، پیامدها و نتایج حاصل از کارآفرینی گردشگری در بحرانهای پاندمیک تشکیل شده است و همه این موارد در این مدلسازی اثرگذارند. بر اساس نتایج پایایی ترکیبی، واریانس استخراجشده، ضریب تعیین مدل و شاخص نیکویی برازش به این نتیجه دستیافتیم که مدل ترسیمشده در حیطه تحلیل مسیر از مفروضات تجربی-نظری مناسبی برخوردار بوده و دارای برازش خیلی مناسبی هست. بر اساس ضرایب مسیرهای حاصل میتوان نتیجه گرفت که شرایط مداخلهگر بیشترین و شرایط علّی کمترین تأثیر بر الگوی راهبردی صنعت گردشگری در بحرانهای پاندمیک را داشتهاند.
نتیجهگیری: نتایج نشان میدهد که در صورت اتخاذ راهبردهایی چون توسعهی گردشگری مجازی، مدیریت بحران در صنعت گردشگری، توسعهی گردشگری داخلی با تأکید بر رعایت پروتکلهای بهداشتی و تمرکز بر توسعه زیرساختهای گردشگری، منجر به تحقق پیامدهایی چون حفظ و رونق کسبوکارهای گردشگری، تقویت صنعت گردشگری و خلق بازار جدید گردشگری برای دوران پسا کرونا میگردد.
نوع مطالعه:
پژوهشی اصيل |
موضوع مقاله:
مدیریت خدمات بهداشتی درمانی انتشار الکترونیک: 1400/12/8