Hedayat Yaghoobi M, Sabahi M, Ghaderi E, Seifrabiei M A, Rahimi Bashar F. Frequency of device-associated infections in intensive care units. Tehran Univ Med J 2020; 77 (11) :696-700
URL:
http://tumj.tums.ac.ir/article-1-10201-fa.html
هدایت یعقوبی مجتبی، صباحی محمدمهدی، قادری الهه، سیف ربیعی محمدعلی، رحیمی بشر فرشید. تعیین فراوانی عفونتهای مرتبط با مراقبتهای پزشکی وابسته به ابزار در بخشهای مراقبتهای ویژه. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1398; 77 (11) :696-700
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-10201-fa.html
1- گروه بیماریهای عفونی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران.
2- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
3- گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
4- گروه بیهوشی و مراقبتهای ویژه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران. ، fr_rahimibashar@yahoo.com
چکیده: (2763 مشاهده)
زمینه و هدف: کنترل و مراقبت از عفونتهای وابسته به ابزار در بخشهای مراقبت ویژه یکی از مهمترین استراتژیهای مراکز درمانی است. هدف از انجام این مطالعه تعیین فراوانی عفونتهای مرتبط با مراقبتهای پزشکی وابسته به ابزار و تعیین الگوی مقاومت میکروبی مرتبط به آن در بخشهای مراقبت ویژه بود.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی-تحلیلی از فروردین تا اسفند ۱۳۹۶ در بخشهای مراقبت ویژه بیمارستان بعثت شهر همدان در طی ۱۲ ماه انجام شد. عفونت وابسته به ابزار شامل، عفونت جریان خون مرتبط با کاتتر مرکزی، عفونت ادراری وابسته به سوند و پنومونی وابسته به ونتیلاتور، مقاومت میکروبی و میزان مرگومیر در بیماران بستری شده در بخشهای مراقبت ویژه سنجیده شد.
یافتهها: از بین ۱۸۰۶ بیمار بستری در بخشهای مراقبت ویژه در مجموع ۱۶۸ مورد (۹/۳%) عفونت وابسته به ابزار با فراوانی ۹۲ مورد (۵۵%) پنومونی وابسته به ونتیلاتور، ۵۶ مورد (۳۴%) عفونت ادراری وابسته به سوند و ۲۰ مورد (۱۱%) عفونت جریان خون مرتبط با کاتتر مرکزی شناسایی شد. میزان بروز پنومونی وابسته به ونتیلاتور، عفونت ادراری وابسته به سوند و عفونت جریان خون مرتبط با کاتتر مرکزی بهترتیب برابر ۴۴/۷، ۱۷/۵ و ۲۱/۶ هزار روز-وسیله بود. شایعترین میکروارگانیسمهای جدا شده بهترتیب، آسینتوباکتر (۲۷/۴%)، کلبسیلا (۱۸/۳%) و اشرشیاکلی (۱۵/۴%) بودند.
نتیجهگیری: براساس یافتههای پژوهش کنونی شیوع عفونت وابسته به ابزار و مقاومت میکروبی در بخشهای مراقبت ویژه بهنسبت بالا میباشد که نیاز به بهکارگیری و تقویت برنامههای پیشگیرانه و کنترلکنندهی عفونتهای وابسته به ابزار احساس میشود.