صفایی اطلسی، شیبانی محمد، عزیزی یاسر. مروری بر سمیت قلبی ناشی از آنتراسایکلینها با تأکید بر دوکسوروبیسین: یک مقاله مروری. مجله دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران. 1400; 79 (8) :575-583
URL: http://tumj.tums.ac.ir/article-1-11386-fa.html
1- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
2- گروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
3- مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران. ، azizi.y@iums.ac.ir
چکیده: (2602 مشاهده)
سرطان دومین علت اصلی مرگومیر در آمریکا است و با توجه به شیوع بالا از معضلات اصلی بهداشتی در سراسر دنیا بهشمار میرود. امروزه راهکارهای درمانی زیادی از جمله شیمیدرمانی برای درمان سرطان در بیماران وجود دارد. شیمیدرمانی در واقع بکارگیری داروهای آنتینئوپلاستیک به تنهایی و یا بهصورت ترکیبی با سایر داروها میباشد. البته، این داروها میتوانند به عملکرد سلولهای سالم نیز آسیب برسانند و عوارض جانبی فراوانی ایجاد کنند. از داروهای پرکاربرد در شیمیدرمانی، خانواده دارویی آنتراسایکلینها هستند و از گروه دارویی آنتراسایکلینها میتوان به دوکسوروبیسین، دانوروبیسین و اپیروبیسین اشاره کرد که پرکاربردترین آنها دوکسوروبیسین است. دوکسوروبیسین مکانیسمهای درمانی و آسیب سلولی متعددی دارد و سمیت قلبی ناشی از آن در بیماران تحت شیمیدرمانی بسیار شایع است که متاسفانه درمان قطعی و مطمئنی برای آن وجود ندارد. تغییرات قلبی ناشی از سمیت قلبی دوکسوروبیسین ممکن است شامل تغییرات الکتروکاردیوگرافی، آریتمی، التهاب میوکارد (میوکاردیت)، التهاب پریکارد (پریکاردیت)، انفارکتوس میوکارد، کاردیومیوپاتی، نارسایی قلبی (نارسایی بطن چپ) و نارسایی احتقانی قلب باشند. این تغییرات ممکن است در طول درمان، مدت کوتاهی پس از درمان و یا چند هفته پس از اتمام شیمیدرمانی آشکار شوند. تا به حال مکانیسمهای پرشماری در توجیه علت ایجاد سمیت قلبی توسط دوکسوروبیسین بیان شدهاند. از جمله آنها میتوان به مهار توپوایزومرازIIβ ، تخریب میتوکندری، تشکیل ROS با واسطه آهن، افزایش استرس اکسیداتیو، افزایش فعالیت فرآیندهای التهابی، افزایش آپوپتوز و نکروز بافت قلب اشاره کرد. در این مطالعه به بررسی علل و انواع مختلف سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین در بیماران تحت شیمیدرمانی میپردازیم.
نوع مطالعه:
مقاله مروري |